Tuesday, August 9, 2011

เรื่องย่อ ตะวันเดือด ตอน3 ละคร ช่อง3


ร้านโอมสกรีน  รับสกรีนเสื้อ หลากหลายแบบ ตามแนวความคิดของท่าน
*รับตัดเสื้อ โปโล **ขายส่งเสื้อยืดคอกลม cotton เบอร์ 20/ 30
ด้วยความชำนาน ประสบการนานนับสิบปี สนใจ โทรมาคุยกันก่อน0802591675
แผนที่ร้านโอมสกรี

ดู ร้าน โอมสกรีน ในแผนที่ขนาดใหญ่กว่า



เรื่องย่อ   ตะวันเดือด ตอน3  ละคร ช่อง3
ตอนที่ 3

ยศออกมารับหน้าจรัญกับนายอำเภอและสมุน จรัญเห็นยศถือปืนทหารม้าของสาโรจน์ก็จำได้ กระชากปืนไปควงแล้วใช้พานท้ายตบยศจนสลบ


เฮียเส็งไม่พอใจที่ถูกจรัญมาเหยียบจมูกถึงถิ่น ทำฮึดฮัดจะเอาเรื่อง ครกสะกิดเตือนตามเคยว่าอย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือเลย เฮียเส็งจึงวางปืนลง จรัญพยักหน้าให้ลูกน้องบุกไปหาสาโรจน์ข้างบน


สาโรจน์กำลังเผชิญหน้ากับศักดาอยู่ สาโรจน์ท้าศักดาให้ฆ่าตนเหมือนอย่างที่ฆ่าภูผาเลย ศักดายืนยันว่าตนไม่อยากฆ่าแต่ภูผาบังคับให้ตนลงมือ สาโรจน์ย้อนถามว่าแล้วที่ส่งคนไปฆ่าตนกับภูตะวันใครบังคับ


ศักดาบอกว่าสาโรจน์เข้าใจผิด ทันใดนั้นศักดาเสียสมาธิเพราะเหลือบเห็นคนย่องมาที่หน้าประตู สาโรจน์อาศัยจังหวะนั้นถีบศักดาจนหงายไปทั้งเก้าอี้ แล้วชักปืนตัวเองออกมายิงทะลุประตูออกไป


จรัญสั่งสมุนล้อมเข้าไปทั้งทางประตูและหน้าต่าง แต่ไม่ว่าทางไหนก็ถูกสาโรจน์สอยร่วงหมด วันชัยยังนั่งรออยู่ในรถอย่างใจเย็น มันไม่เชื่อว่าจรัญจะล้อมจับสาโรจน์ได้


สาโรจน์ลากศักดาเป็นตัวประกันลงมาข้างล่าง เปิดฉากยิงใส่พวกจรัญหูดับตับไหม้ พวกสมุนของจรัญปอดแหกหลับหูหลับตายิง ศักดาตะโกนว่า “อย่ายิง...อย่า นี่ฉันเอง ศักดา”


ปรากฏว่า ศักดาปลอดภัยส่วนสมุนของจรัญถูกสอยเรียบ


ooooooo


ที่ข้างล่างของโรงแรม ทั้งจรัญ วันชัย ก้อนและสมุน รวมทั้งนายอำเภอกับผู้ช่วยถาวรและสมใจคอยฟังข่าวอยู่ มีเฮียเส็งกับครกมองลุ้นๆ


จรัญสั่งก้อนให้ขึ้นไปดูข้างบน ไม่ทันที่ก้อนจะขึ้นไป สาโรจน์ก็ลงมาโดยมีศักดาเป็นตัวประกัน จรัญอุทานเรียกสาโรจน์ แต่สาโรจน์ไม่รู้จักจรัญถามว่าแกชื่อจรัญใช่ไหม ศักดารีบบอกจรัญว่า


“อย่าทำอะไรบ้าๆนะจรัญ ถ้าฉันตายไปละก็แกเดือดร้อนแน่” แล้วหันบอกนายอำเภอ “นายอำเภอปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง คุณรับผิดชอบไหวหรือ”


นายอำเภอจึงสั่งถาวรให้ไปเจรจากับคนร้ายตามเคย ถาวรหน้าเหลือสองนิ้วเดินหงอเข้าไปหาสาโรจน์แนะนำตัวเอง ว่าเป็นผู้ช่วยนายอำเภอของภูพระกาฬ ถามว่า “พี่มีอะไร


จะให้ผมรับใช้บ้างครับ”


“ทุกคนหลีกทางให้ฉัน ถ้าใครขวางละก็นายศักดาหัวกระจุยแน่” สาโรจน์ประกาศกร้าวแล้วคุมตัวศักดาฝ่าวงล้อมของพวกจรัญและนายอำเภอไป เฮียเส็งฉวยโอกาสนั้นโยนปืนที่สาโรจน์ฝากไว้ให้เขา จรัญมองหน้าเฮียเส็งอย่างไม่พอใจ เฮียหันมองยักคิ้วแผล็บทำนองว่า “มีอะไรไหม?”

วันชัยมองสาโรจน์ที่คุมตัวศักดาออกไปอย่างอาฆาตแค้น ส่วนเพชรรุ้งจะตามไปช่วยพ่อ ศักดาบอกว่าให้เพชรรุ้งกับพลอยขวัญถอยไปเสียเรื่องนี้ลูกไม่เกี่ยว สาโรจน์ได้ยินชื่อพลอยขวัญก็ชะงัก ศักดาบอกว่าเธอคือลูกสาวของภูผา ตนรับปากกับอุษาไว้ว่าจะเลี้ยงเหมือนลูกแท้ๆ


สาโรจน์หันมองพลอยขวัญเต็มตาก่อนบอกศักดาว่า


“ถือว่าดวงแกยังดีศักดา แต่ถ้ามีคราวหน้าอีกละก็ฉันเด็ดหัวแกแน่” พูดแล้วผลักศักดาล้มลง กระหน่ำยิงใส่พวกจรัญในโรงแรม วิ่งออกมาเป่านกหวีดดังลั่น พริบตานั้นม้าคู่ใจของเขาก็วิ่งมาหา เขากระโดดขึ้นหลังทั้งที่มันยังวิ่งอยู่ ควบตะบึงไปอย่างเร็ว พลอยขวัญยกปืนจะยิงสาโรจน์ ศักดาร้องห้าม
“พลอยขวัญ อย่ายิงเขา ห้ามใครทำร้ายเขาเด็ดขาด นี่เป็นคำสั่ง”


สาโรจน์ควบม้าหายไปในความมืด วันชัยสั่งสมุนให้ออกรถขับตามม้าของสาโรจน์ไปกระชั้นชิด แต่ขณะที่จรัญชักปืนจะตามไป ถูกศักดาชักปืนออกมาขวางไว้ จรัญยกปืนเล็งตวาดว่า


“แกมีสิทธิ์อะไรมาขวางฉัน”


เมื่อหัวหน้าประจันหน้ากันเช่นนี้ ลูกน้องและพวกของทั้งสองฝ่ายก็ชักปืนออกมาเล็งใส่กัน จรัญปรามศักดาว่าเขากำลังปกป้องคนร้ายอยู่ ศักดาตอบอย่างไม่ยี่หระว่า


“ฉันไม่สน เขาเป็นเพื่อนฉัน ถ้าใครแตะต้องเขา ฉันยิงแน่”


จรัญมองศักดาอย่างแค้นใจ ข้างๆจรัญ เพชรรุ้งง้างนกปืนเล็งใส่และข้างหลังเฮียเส็งก็เล็งปืนใส่หัวพร้อมจะยิง เฮียเส็งอยากเหนี่ยวไกใจแทบขาด แต่ติดที่ตัวเองก็ถูกก้อนลูกน้องจรัญจ่อปืนใส่อยู่เช่นกัน


รานีรู้ข่าวจากหลงว่าสาโรจน์มาที่โรงแรมสันติภาพ เธอวิ่งออกไปด้วยความดีใจ  แต่ช้าไปแล้วไม่มีแม้แต่เงาของสาโรจน์อยู่ที่นั่น


สถานการณ์ที่โรงแรมตึงเครียด เพราะการเล็งปืนคุมเชิงกันอยู่ของฝ่ายศักดากับจรัญ นายอำเภอหดหัวอยู่หลังโต๊ะ สั่งถาวรให้ไปเจรจากับสองฝ่าย ถาวรหน้าซีดเป็นไก่ต้ม สมใจจึงออกไปพูดกับทุกคนว่า


“ทุกคนในฐานะที่ผมเป็นผู้รักษากฎหมายของเมืองนี้ ผมขอให้ทุกคนเชื่อใจผม ลดปืนลงเถอะครับ ผมจะเป็นพยานให้เอง ถ้ามีใครเหนี่ยวไกละก็ ผมจะถือว่าเขาเป็นคนร้ายทันที”


ทุกคนจึงยอมลดปืนลง จรัญมอง เพชรรุ้งพูดอย่างอาฆาตว่า “แล้วเราจะได้เห็นดีกัน สาวน้อย”


ooooooo


ฝ่ายวันชัยที่ให้สมุนขับรถไล่ตามม้าของสาโรจน์ไป หมายเอาคืนที่ถูกสาโรจน์ทำให้ตนเสียแขนไปข้างหนึ่ง แต่ฝีมือโจรขี้ยาอย่างวันชัยหรือจะสู้ทหารเก่านักฆ่ามือฉกาจอย่างสาโรจน์ วันชัยใช้ทั้งปืนทั้งระเบิดหมายให้สาโรจน์กลายเป็นจุล ระดมยิงใส่หูดับตับไหม้ แต่พอสิ้นเสียงปืนสาโรจน์ก็ชักม้าผงาดขึ้นมาอีก



ครั้นวันชัยใช้ระเบิด พอควันจางร่างสาโรจน์ก็หายไปแล้ว มาโผล่อีกทีที่ข้างหลังของวันชัยนั่งเอง แต่ระเบิดลูกที่สอง ทำให้สาโรจน์บาดเจ็บขาหักกระดูกแทงทะลุเนื้อออกมา วันชัยหัวเราะอย่างผู้ชนะ ย่างสามขุมพร้อมดาบในมือจะชำแหละสาโรจน์เสียให้สาแก่ใจ


แม้จะบาดเจ็บสาหัส จนลุกไม่ขึ้น แต่ม้าแสนรู้ของสาโรจน์ก็ช่วยเขาจนลุกขึ้นนั่งได้ สาโรจน์คว้าปืนใกล้มือยิงสวนดาบของวันชัยทะลุไประเบิดหัวมันกระจุย แต่เขาเองก็แน่นิ่งไป ไม่มีใครรู้ว่าเป็น...หรือตาย...


ooooooo


เช้าวันรุ่งขึ้นจากรัตติกาลอันหฤโหด...เจ้าสายฟ้าม้าแสนรู้ของสาโรจน์ กลับมาหาเจ้าของ พยายามเอาจมูกดุนให้เขารู้สึกตัว แต่ดูเหมือนจะไร้วี่แวว...
ที่กระท่อมของสาโรจน์ นกเหยี่ยวตัวนั้นมาร้องอยู่หน้าบ้านจนภูตะวันตื่น เขานิ่งฟังเสียงนกเหยี่ยวอย่างสังหรณ์ใจ ออกมาดูเห็นนกเหยี่ยวร้องไม่หยุด เขาพึมพำ... “อาสาโรจน์”


รานีขี่ม้ามาถึงบริเวณที่สาโรจน์ปะทะกับวันชัย เธอรีบลงจากหลังม้าหลบหลังหินก้อนใหญ่แอบดูเห็นจรัญ ก้อน และสมุน กำลังรุมดูศพของวันชัยอยู่ จรัญคำรามคลั่งถามหาคนที่ฆ่าพี่ชายตน ก้อนบอกว่าคงหนีไปไกลแล้ว พวกตนกำลังตามอยู่


“ฆ่ามัน...ไอ้สาโรจน์ ทุกคนที่อยู่กับมัน ทุกคนที่สนิทกับมัน ฆ่าให้หมด มึงได้ยินไหม ฆ่าให้หมด!”


รานีเห็นและได้ยินความอาฆาตพยาบาทของจรัญ เธอหวั่นใจ นึกเป็นห่วงสาโรจน์ขึ้นจับใจ กลับไปนั่งร้องไห้ด้วยความเสียใจที่สาโรจน์เข้าภูพระกาฬแต่ไม่ยอมบอกตน จนเวลานี้ตนไม่รู้จะตามหาเขาได้ที่ไหน...


ศักดาถูกเอาตัวไปขังไว้ที่ว่าการอำเภอจนกว่าจะทราบแน่ชัดว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น สมใจถามว่า บอกได้ไหมว่ามือปืนที่ชื่อสาโรจน์มาที่นี่ทำไม และเรื่องอะไรที่เขาต้องปกป้องสาโรจน์


“เขาเป็นเพื่อนของฉัน แค่นั้นพอจะเป็นเหตุผลได้รึเปล่าคุณผู้ช่วย”


ขณะนั้นเอง จรัญกลับเข้ามา ตรงไปหาศักดาบอกว่าเมื่อคืนพี่ชายตนถูกฆ่าตายตอนออกตามล่าสาโรจน์ แต่สาโรจน์หนีไปได้ ศักดาแสดงความเสียใจด้วย ถูกจรัญตวาดว่า


“ฉันต่างหากที่ต้องพูดประโยคนั้น” แล้วจรัญก็พล่ามว่าที่ผ่านมาตนนับถือและเกรงใจศักดามาตลอด แต่ตอนนี้ความรู้สึกนั้นได้เปลี่ยนไปแล้ว เพราะเพื่อนเขาฆ่าพี่ชายตนแล้วพูดใส่หน้าว่า “กูจะฆ่ามึง!”


“คนของไร่ฟ้ารุ่งต้องไม่ปล่อยแกไว้แน่ ที่สำคัญฉันเองก็พอจะมีเส้นสายอยู่บ้าง แล้วแกจะฆ่าฉันโดยไม่ติดคุกได้ยังไง” ศักดาถาม


“กูมีวิธี มึงคอยดูก็แล้วกัน” จรัญตะคอก จากนั้นก็ไปที่ว่าการอำเภอสั่งถาวรให้บอกนายอำเภอไปหาตนที่บ้านเดี๋ยวนี้ เมื่อนายอำเภอไปหา จรัญคร่ำครวญถึงวันชัยผู้เป็นพี่ชายว่าเคยอดมื้อกินมื้อมาด้วยกัน เคยปกป้องดูแลตนมาตั้งแต่เล็ก แต่ต้องมาตายอย่างน่าอนาถด้วยฝีมือของศักดากับสาโรจน์

เรื่องย่อ ละคร ตะวันเดือด


เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลั  ตอน1
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน2
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน4
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน5
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน6
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน7
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน8
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน9

ดูละครย้อนหลัง
ละคร  ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง ตอน1  คลิก