ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง ตอน1

ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง ตอน1/9

11

2

3

4

5

6

7

8

9

เรื่องย่อ ละคร ตะวันเดือด ตอน 6 ช่อง3

เรื่องย่อ ละคร ตะวันเดือด ตอน 6 ช่อง3

เดชากลับมารายงานเพชรรุ้งที่เรือนใหญ่ เพชรรุ้งถามอย่างเกรี้ยวกราดว่าพวกโจรรู้ได้ยังไงว่าน้องสาวตนจะเข้าเมือง เดชาโยนกลองให้ภูตะวันทันทีว่าเขาน่าจะรู้เพราะไปถึงที่เกิดเหตุเร็วกว่าคนอื่น

ภูตะวันมองขวับถามว่าจะใส่ความตนหรือยังไง เดชายักไหล่หยันๆ เพชรรุ้งถามภูตะวันว่ารู้ล่วงหน้าหรือเปล่าว่าจะเกิดเรื่องกับพลอยขวัญ

“เปล่า แต่เผอิญผมเป็นห่วงก็เลยตามไป” ภูตะวันตอบตามจริง แต่เพชรรุ้งก็ยังมองอย่างระแวง

ทันใดนั้นเอง พรส่งเสียงร้องเรียกเพชรรุ้งมาแต่ไกล พอเข้ามาที่หน้าเรือนใหญ่ พรเอาจดหมายฉบับหนึ่งให้เพชรรุ้ง บอกว่ามีคนเอาจดหมายมาทิ้งไว้ที่ปากทาง

เพชรรุ้งเปิดจดหมายอ่านทันที อ่านแล้วขยำอย่างแค้นใจ บอกทุกคนว่า

“พวกโจรมันบอกว่าพรุ่งนี้ตอนเที่ยง ให้เราเอาเงินไปไถ่ตัวพลอยขวัญ หรือไม่ก็เอาพลอยที่ซ่อนไว้ไปแลก” เพชรรุ้งกำจดหมายแน่น สบถ “บ้าจริง นี่เรื่องสายแร่พลอยยังลือกันไม่จบอีกเหรอเนี่ย”

เดชาเสนอให้เราทำตามคำสั่งของโจรไม่อย่างนั้นพลอยขวัญเดือดร้อนแน่ แต่ภูตะวันท้วงติงว่าพวกมันต้องหักหลังเราแน่ เพชรรุ้งมองหน้าทั้งสองคน ตัดสินใจสั่งการ

“มันสั่งให้ฉันพาคนไปแค่สามคน” พูดแล้วมองเดชา “เดชา กรณ์ ไกร พวกนายไปกับฉัน ส่วนนายศร นายคุมตัว นายเสือไว้ที่นี่”

ภูตะวันทำท่าจะแย้ง ถูกศรยกปืนขู่ทันที พรตกใจหน้าถอดสีท้วงติงเพชรรุ้งว่าไอ้เสือเป็นพวกเดียวกับเรา แต่เพชรรุ้งตัดบทว่าเอาไว้ตนกลับมาค่อยพิสูจน์เรื่องนี้กัน แล้วหันบอกภูตะวันว่า “นายคงเข้าใจฉันนะ”

จากนั้นเพชรรุ้งเข้าไปในห้องทำงานที่เรือนใหญ่ เปิดตู้เซฟเอาเงินสดใส่กระเป๋าสะพาย เหลือบเห็นกล่องใบหนึ่งในตู้จึงหยิบมาเปิดดูมีพลอยอยู่ไม่กี่เม็ด ดูแล้วพึมพำอย่างสังหรณ์ใจว่า

“ทำไมทุกคนถึงได้เชื่อเรื่องสายแร่พลอยกันนักหรือว่าในไร่ฟ้ารุ่งจะมีพลอยซ่อนอยู่จริงๆ”

ooooooo

ภูตะวันถูกมัดเอาตัวไปที่โรงม้า กรณ์กับไกรถือปืนคุมเชิงอยู่ ส่วนเดชาตามมายืนมองอย่างสะใจบอกว่าคืนนี้จะคุมตัวเขาไว้ที่นี่ พอถึงพรุ่งนี้เมื่อไรให้เตรียมตัวสวดมนต์ได้เลย

ส่วนที่บ้านจรัญ ก้อนเข้าไปรายงานว่าจดหมายเรียกค่าไถ่ที่ตนเขียนไปนั้นระบุว่าให้เพชรรุ้งเอาเงินหรือพลอยมาแลกตัวน้องสาว จรัญชมว่าดีมาก ก้อนถามว่าพ่อเลี้ยงคิดว่าเพชรรุ้งจะรู้เรื่องสายแร่พลอยหรือ

“ก็แค่หยั่งเชิงดู ไหนๆก็ไหนๆแล้วนี่หว่า ถ้าไม่มีก็แล้วไป แต่ถ้ามีข้าไม่ปล่อยให้หลุดมือแน่!”

พลอยขวัญถูกสนหัวหน้าโจรเอาตัวไปโยนไว้ในแคมป์ที่กลางป่าในสภาพถูกมัดมือแน่นหนา มันขังไว้รอรับเงินค่าไถ่แล้วจะลงแขกกัน

สิงห์ในสภาพที่บาดเจ็บหนักพักอยู่ในห้องโดยมีพรคอยดูแล แต่พอเริ่มรู้สึกตัว สิงห์ก็พยายามลุกขึ้นถามพรว่าตอนนี้คุณหนูพลอยขวัญอยู่ไหน พรบอกว่าเพชรรุ้งกำลังไปช่วย สิงห์ถามถึงไอ้เสือ หมายถึงภูตะวันว่าเป็นอย่างไรบ้าง พรตอบอย่างไม่สบายใจว่า “ไอ้เสือ...เอ่อ...สงสัยจะแย่แล้วว่ะ”

ooooooo

เพชรรุ้งสะพายกระเป๋าเงินกระโดดขึ้นหลังม้าอย่างทะมัดทะแมง ศรเอาระเบิดไดนาไมต์มายื่นให้เตือนให้ระวังด้วยเกิดตูมตามขึ้นระหว่างทางเดี๋ยวจะยุ่ง

สาลี่เดินมาถามว่าตกลงเราจะไม่แจ้งนายอำเภอหรือ เพชรรุ้งตอบอย่างสมเพชว่า ผีเน่ากับโลงผุ แจ้งไปก็เท่านั้น เผลอๆมันอาจจะเป็นสายโจรก็ได้ ฝากสาลี่ให้บอกพรดูแลทางนี้ด้วย

เพชรรุ้งหันไปพยักหน้ากับเดชาให้ออกเดินทางได้ เดชาก้มกระซิบกับศรว่า

“จัดการไอ้เสือให้เรียบร้อย พอข้ากลับมาเมื่อไหร่ไร่ฟ้ารุ่งก็จะเป็นของพวกเรา”

ฝ่ายทางที่ว่าการอำเภอ ว่าที่นายอำเภอนั่งอ่านหนังสือ– พิมพ์อย่างสบายอารมณ์ จนสมใจเข้ามาถามอย่างร้อนใจว่าได้ข่าวไร่ฟ้ารุ่งหรือยัง พลอยขวัญโดนจับไปเรียกค่าไถ่

“แล้วไงวะ ไม่เห็นมีใครมาแจ้งความเลยนี่หว่า” ถาวรยังคงอ่านหนังสือพิมพ์สบายใจอยู่ สมใจบ่นว่าก็เป็นเสียอย่างนี้ถึงไม่มีใครอยากมาแจ้งความ ใจคอจะไม่ไปถามชาวบ้านหน่อยหรือว่าจะให้ช่วยอะไรบ้าง

“นี่ไอ้สมใจ ข้าเป็นว่าที่นายอำเภอนะเว้ย ประชาชนต้องเป็นฝ่ายง้อข้า ไม่ใช่ให้ข้าไปง้อ อยากไหว้พระก็ต้องไปที่วัด อยากขอร้องนายอำเภอก็ต้องมาที่อำเภอซิวะ”

สมใจทำท่าจะทักท้วง ถูกถาวรตัดบทว่า “เอาล่ะข้าขี้เกียจเถียงด้วยแล้ว เอาเป็นว่าเอ็งอยากจะทำอะไรก็เชิญตามสบายละกัน เรื่องของเอ็ง แต่จำไว้นะถ้าเกิดอะไรขึ้น ข้าไม่รับผิดชอบ”

ถาวรยังคงอ่านหนังสือพิมพ์อย่างไม่ทุกข์ร้อนอะไร สมใจทนไม่ได้ผลุนผลันออกไป เอาปืนเหน็บที่ข้างอานม้ากระโดดขึ้นหลังม้าบอกตัวเองอย่างมุ่งมั่นว่า เป็นไงเป็นกัน ฉายเดี่ยวก็ได้วะ ว่าแล้วควบม้าไปที่ไร่ฟ้ารุ่ง

ณรงค์กับเรียวกำลังเดินเล่นอยู่ เห็นสมใจขี่ม้าผ่านไปก็ปรารภกันว่าท่าทางคงมีเรื่องใหญ่ เรียวถามว่าได้เวลาออกโรงกันรึยัง

“อย่าเพิ่งใจร้อน รอให้ชาวบ้านทนไม่ไหวเสียก่อนแล้วค่อยเปิดตัว รับรองว่าคะแนนเสียงต้องท่วมท้นแน่” ณรงค์พูดอย่างใจเย็น ในขณะที่เรียวมองตามสมใจไปอย่างอยากรู้ว่ามีเรื่องอะไร

ooooooo

ภูตะวันถูกมัดมือไพล่หลังอยู่ที่โซฟาห้องรับแขกเรือนใหญ่ไร่ฟ้ารุ่ง โดยมีสาลี่เอานํ้าและผลไม้มาให้ ทันใดนั้นศรผลักประตูผลัวะเข้ามา ไล่สาลี่ให้ออกไปก่อนตนมีเรื่องต้องคุยกับเสือ

ภูตะวันถามทันทีว่าเดชาใช้ให้ศรมาเก็บตนใช่ไหม ศรถามหยันๆว่า นี่คงรู้ทุกอย่างหมดแล้วใช่ไหม

“ใช่ แม้แต่เรื่องที่พวกแกติดต่อกับพ่อเลี้ยงจรัญ” ภู– ตะวันตอบอย่างไม่ยี่หระ

ศรพาภูตะวันไปที่โรงม้า ชักปืนออกมา บอกเขาว่า “แกรู้เรื่องมากเกินไป ทำให้ฉันต้องเร่งเครื่องทั้งที่ไม่คิดจะรีบฆ่าแกหรอก”

เวลาเดียวกันนั้น สิงห์พยายามลุกขึ้นบอกพรให้ช่วยหยิบปืนให้ที บอกพี่ชายว่าตนจะไปช่วยไอ้เสือเป็นเวลาที่ภูตะวันต่อสู้กับศร ทำแจกันตกแตก เขาหยิบเศษแจกันตัดเชือกที่มัดพุ่งเข้าตะลุมบอนกับศร

สิงห์ไปถึง เห็นศรกำลังยกปืนเล็งใส่ภูตะวันบอกว่าเตรียมไปลงนรกได้แล้ว

“นรกของมึงต่างหากไอ้ศร!” สิงห์ประกาศกร้าวพร้อมกับเสียงปืนที่แผดขึ้น แต่ศรระวังตัวอยู่แล้ว มันไวทายาดหลบกระสุนได้เฉียดฉิวแล้วหนีไปทันที ภูตะวันฝากพรให้ช่วยดูสิงห์แล้ววิ่งตามศรไป

ooooooo

ขณะที่ภูตะวันกำลังจัดปืนเข้าที่เตรียมขึ้นม้านั่นเอง สมใจก็ควบม้ามาแต่ไกลขอตามไปด้วย อึดใจเดียวพรก็ประคองสิงห์ออกจากบ้าน ในที่สุด ทั้งสี่คนรวมกันไปช่วยเพชรรุ้งและพลอยขวัญ

โชคดีที่สิงห์รู้ที่ตั้งแคมป์ของโจรและสมใจรู้ทางลัดไปแคมป์ ทำให้ทุกคนยิ่งฮึกเหิมควบม้าตามกันไป

แม้พลอยขวัญจะตกอยู่ในเงื้อมมือโจรแต่เธอก็ไม่ยอมจำนน หาจังหวะเหมาะหนีออกจากเต็นท์ที่พัก สนสั่งสมุนให้หาตัวให้พบเพราะเพชรรุ้งกำลังจะมาไถ่ตัวอยู่แล้ว

เดชานำเพชรรุ้งมากับกรณ์และไกร มันบอกว่าใกล้ถึงจุดนัดแล้วมันจะแยกตัวไปซุ่มอีกทาง โกหกว่าเผื่อพวกโจรเล่นไม่ซื่อขึ้นมาตนจะได้ตลบหลังได้


พลอยขวัญถูกโจรเจอตัวและจับกลับไป เดชาเห็นเหตุการณ์แต่มันทำเป็นทองไม่รู้ร้อน

โจรพาพลอยขวัญไปยังจุดนัดพบ เพชรรุ้งมาตะโกนเรียก พลอยขวัญเห็นพี่สาวก็ร้องให้ช่วยด้วย เพชรรุ้งบอกโจร ให้มาเอาเงินพร้อมกับชูระเบิดไดนาไมต์มัดหนึ่งให้ดู ขู่ว่าให้มาเอาเงินไปและส่งน้องคืนมา เธอโยนเงินลงที่พื้นและหยิบไฟแช็กขึ้นมา เตรียมจุดระเบิด ถูกไกรเอาพานท้ายปืนฟาดจนระเบิดกับไฟแช็กหล่น

เพชรรุ้งกับพลอยขวัญถูกโจรจับตัวไว้ เพชรรุ้งร้องเรียกเดชาให้มาช่วย กรณ์กับไกรหัวเราะเยาะว่าไม่มีใครช่วยได้หรอก แต่มันพูดไม่ทันขาดคำ เสียงปืนก็กัมปนาทขึ้น โจรคนหนึ่งถูกลูกปืนซัดใส่แสกหน้าตกม้าไป

พระเอกขี่ม้าขาวมาแล้ว...ภูตะวัน สิงห์ พร และสมใจ ควบม้าเข้ามาอย่างเท่ ภูตะวันตะโกนให้เพชรรุ้งมาทางตน เพชรรุ้งลากพลอยขวัญวิ่งไปขึ้นม้า ระหว่างทางเห็นไดนาไมต์ก็คว้าติดมือไปด้วย

สมใจตะโกนให้ภูตะวันกับสิงห์พาผู้หญิงหนีไปก่อน ตัวเองกับพรช่วยกันยิงสกัดพวกโจรพลางตามภูตะวันกับสิงห์ไป แต่ถูกพวกโจรไล่ยิงกระหน่ำ สมใจบอกภูตะวันให้ย้อนกลับไปทางลัดเพราะที่แคบแบบนั้นมันคงตามเราไม่ทันแน่

กรณ์กับไกรหนีไปหาเดชา บอกว่าสิงห์กับเสือมาช่วยพลอยขวัญกับเพชรรุ้ง เดชาถึงกับอึ้งเห็นความฉิบหายอยู่ตรงหน้า แต่คนเจ้าเล่ห์อย่างมันย่อมมีเพทุบายมาแก้...

ooooooo

พวกโจรยังคงตามไล่ล่าภูตะวันกับพวกมาอย่างกระชั้นชิด พลอยขวัญเสนอให้เพชรรุ้งใช้ระเบิดแต่พอจะใช้จริงๆ จึงรู้ว่าไม่ได้เอาไฟมา สิงห์บอกว่าไม่เป็นไรให้โยนระเบิดลงไปเดี๋ยวตนจัดการเอง

สิงห์กับเสือ หรือภูตะวัน ท้าประลองฝีมือกันว่าใครจะยิงระเบิดได้แม่นกว่ากัน ทั้งคู่รอจนพวกโจรวิ่งเข้ามาใกล้แล้วยิง นัดแรกของทั้งคู่เฉียดระเบิด แต่พอนัดที่สองยิงถูกเป้าทั้งคู่ ระเบิดกัมปนาทขึ้น ควันฝุ่นตลบฟุ้งไปทั่วบริเวณ เมื่อฝุ่นจางและควันหาย ที่เหลือให้เห็นคือพวกโจรตายเกลี้ยง

สิงห์กับเสือ เพชรรุ้งกับพลอยขวัญ ต่างหันมายิ้มให้กัน ส่วนสมใจยิ้มกับตัวเองอย่างสมใจที่ได้ทำหน้าที่อย่างสมศักดิ์ศรีแล้ว กลับถึงไร่ฟ้ารุ่ง เพชรรุ้งเอ่ยอย่างชื่นชมว่า

“ขอบใจมากนะคุณผู้ช่วย ถ้าภูพระกาฬมีแต่มือกฎหมายที่ซื่อสัตย์อย่างคุณ บ้านเมืองคงไม่อับจนแน่”

เมื่อสมใจกลับไปแล้ว เพชรรุ้ง พลอยขวัญ ภูตะวัน สิงห์ และพรก็นั่งดื่มกันอย่างผ่อนคลายในห้องรับแขก พลอย–ขวัญเชื่อว่างานนี้จรัญคงเข็ดไปอีกนานไม่กล้ามารังควานเราอีก แต่เพชรรุ้งกลับเห็นว่าคนบ้าอำนาจอย่างจรัญคงไม่ยอมรามือง่ายๆ ภูตะวันเสนอให้จัดระเบียบไร่ฟ้ารุ่งกันใหม่ เพชรรุ้งบอกว่า

ตนจะไล่นายศร นายกรณ์กับนายไกรออก ส่วนเดชานั้นต้องรอยศกลับมาก่อนเพราะเขาเป็นลูกของยศ ก็พอดีสาลี่มาบอกว่าเดชากลับมาแล้ว

เพทุบายของเดชาคือทำตัวสะบักสะบอมกลับมาบอกว่าถูกกรณ์กับไกรทรยศดักทำร้ายตนตอนที่จะเข้าไปช่วยเพชร–รุ้ง เพชรรุ้งพูดอย่างเยือกเย็นว่าไม่เป็นไรตนเข้าใจ แล้วให้พรพาเดชาไปพักก่อน พลอยขวัญไม่พอใจ เพชรรุ้งบอกน้องว่า “เรื่องนี้เราต้องรอให้ลุงยศเป็นคนตัดสิน”

ภูตะวันดักพบเพชรรุ้งขณะเธอจะเข้าห้องถามอย่างรับไม่ได้ว่าทำไมไม่เชื่อตน ลูกน้องของเดชาทรยศกันหมดแล้วเดชาบอกว่าตัวเองไม่รู้เรื่องได้ยังไง

“นายเสือ ไร่ฟ้ารุ่งเป็นของฉัน ฉันตัดสินใจเองได้” เพชรรุ้งตอบอย่างถือดี ทำให้ภูตะวันทนไม่ได้กำลังจะพูดเรื่องเจ้าของที่แท้จริงของไร่ฟ้ารุ่ง ก็พอดีพรรีบเข้ามาขัดกลัวเขาจะเผยตัว บอกให้ภูตะวันไปพักผ่อนก่อน พอภูตะวันเดินลงมา พรตามมาคุยกันตามลำพัง เตือนสติว่าขืนเขาพูดมากกว่านั้น เพชรรุ้งได้สงสัยแน่

“ก็ฉันพูดความจริงนี่ เอะอะก็ไร่ฟ้ารุ่งของฉัน นี่ไอ้ศักดาไม่เคยบอกลูกสาวบ้างรึไงว่ามันปล้นทุกอย่างมาจากคนอื่น” ภูตะวันฮึดฮัดอัดอั้น

“ถึงแค้นคุณศักดายังไง คุณก็ไม่น่าพาลกับคุณหนูเพชรรุ้งเลยนี่ครับ ที่ผ่านมา เธอพยายามดูแลไร่ฟ้ารุ่งเป็นอย่างดี แถมยัง...รอคุณมาตลอดนะครับคุณตะวัน ไม่ว่าจะผ่านไปกี่สิบปี เธอก็คิดถึงเสมอ...”

ส่วนเพชรรุ้งก็ฮึดฮัดที่ภูตะวันบังอาจมาพูดกับตนเช่นนั้นบอกสาลี่ว่าจะไล่ออกให้ดู สาลี่ติงว่า

“คุณหนู คุณเสือแกเพิ่งช่วยคุณหนูพลอยขวัญเอาไว้นะคะ รางวัลก็ยังไม่ได้ แล้วนี่จะไล่ออกเลยเหรอคะ” เพชรรุ้งถามว่าแล้วจะให้ทำยังไงเพราะเขากำเริบเสิบสานขึ้นทุกวัน “แหม...คุณหนูขา ไอ้พวกคนงานที่ก้าวร้าวกว่านี้คุณก็เคยเจอมาแล้วนี่คะ แต่สาลี่ไม่เห็นคุณหนูจะโกรธขนาดนี้เลย...ไม่ผิดปกติไปหน่อยเหรอคะ”

สาลี่ทำเสียงเล็กเสียงน้อยท้วงติง แล้วรีบปลีกตัวไป เพชรรุ้งเริ่มสงสัยกับความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อภูตะวันขึ้นมา...

ooooooo

การทำความดีครั้งนี้ของสมใจ ถูกถาวรตำหนิติเตียนหาว่าไปขวางงานของจรัญ ขู่ว่าตนเป็นคนแนะนำสมใจมาทำงานตนย่อมมีสิทธิ์จะไล่ออกได้ สมใจโต้ถาวรอย่างไม่ยี่หระว่า

“ฉันอยากได้งานนี้ก็เพราะอยากเป็นผู้รักษากฎหมาย ไม่ใช่เป็นเบ๊ให้พวกอันธพาล...ฉันไม่อยากเป็นหมากินขี้อย่างพี่หรอก ถ้าอยู่แบบนี้ต่อไป ฉันขอกลับไปเลี้ยงควายที่บ้านดีกว่า”

“ไอ้...ไอ้วัวลืมตีน มึงกล้าสู้กับอิทธิพลเถื่อนงั้นเหรอ คนอย่างมึงไม่ตายดีแน่” ถาวรคำรามตามหลังสมใจที่ผลุนผลันออกไป

ooooooo

ออกจากที่ว่าการอำเภอ สมใจเดินกลุ้มเข้าไปที่ห้องโถงโรงแรมสันติภาพ เฮียเส็งรีบเข้าไปดูแลด้วยตัวเองบอกว่าวันนี้ขอเลี้ยงเอง เพราะผู้ช่วยไปช่วยคนดีเอาไว้เป็นวีรกรรมที่ลือกันทั้งภูพระกาฬทีเดียวไม่เพียงเฮียเส็งเท่านั้น แม้แต่แก้วก็ตั้งใจมาช่วยขัดรองเท้าให้ฟรีด้วย

สมใจบอกทั้งสองคนว่านี่คงเป็นการกินดื่มครั้งสุดท้ายและขัดรองเท้าครั้งสุดท้าย เอาเงินให้แก้วโดยไม่ต้องขัดรองเท้า สอนแก้วว่า “แล้วจำไว้นะ โตขึ้นต้องเป็นคนดี อย่าไปยุ่งกับไอ้พวกนอกกฎหมาย”

แก้วออกไปสวนกับพวกก้อนที่เดินกร่างเข้ามาด่าสมใจว่าเมื่อวานไปซ่ามาหรือ สมใจถามอย่างรู้ทันว่าพ่อเลี้ยงจรัญส่งมาใช่ไหม ก้อนสั่งสมุนให้ลงมือทันที พอพวกสมุนกรูกันเข้าไป เจอสมใจที่เป็นนักมวยเก่าใช้หมัดลุ่นๆ ตะบันหน้า เสียหงายไปทุกคน แต่เพราะพวกมันมากกว่า เก่งแค่ไหนก็อานเหมือนกัน

โชคดีที่ณรงค์กับเรียวออกจากห้องพักมาเจอเข้า จำได้ว่าสมใจเป็นผู้ช่วยนายอำเภอ ทั้งสองจึงเข้าร่วมวงช่วยสมใจ โดยเรียวเป็นคนลุยเพราะเก่งทั้งคาราเต้ยูโด พวกมวยวัดมาเจอของจริงเข้าก็แตกกระเจิง ก้อนตะโกนถามพวกณรงค์ว่าเป็นใคร

“กลับไปบอกพ่อเลี้ยงจรัญ ถ้าอยากรู้คำตอบก็ให้มาเจอกันที่...”

“เฮ้ยเดี๋ยว” เฮียเส็งขัดขึ้นทันทีรีบบอกว่า “ไปที่อื่น ร้านข้าฉิบหายมาพอแล้ว”

ณรงค์จึงเสนอให้ไปที่วิไลบาร์เวลาสี่โมงเย็น ก้อนรับท้าว่าไปแน่ให้พวกณรงค์เตรียมโลงไว้ก็แล้วกัน จากนั้นสั่งสมุนให้กลับ คนหนึ่งร้องถามว่าไม่สู้หรือ ก้อนกุมมือพูด เอาหน้ารอดว่าขอกลับไปทำแผลก่อน แล้วรีบไปเลย เรียวมองตามขยับคอเสื้อทำนองว่า แค่นี้ขี้ปะติ๋ว

เรื่องย่อ ละคร ตะวันเดือด


เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน1
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน2
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน3
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน4
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน5
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน7
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน8
เรื่องย่อละคร ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง  ตอน9

ดูละครย้อนหลัง
ละคร  ตะวันเดือด ดูละครย้อนหลัง ตอน1  คลิก