เรื่องย่อ เส้นตายสลายโสด ตอน1 ช่อง7

เรื่องย่อ เส้นตายสลายโสด 


ละคร ช่อง7


1  เรื่องย่อละคร  เส้นตายสลายโสด ดูละครย้อนหลัง ตอน 1  ช่  อ  ง   7    
2  เรื่องย่อละคร  เส้นตายสลายโสด ดูละครย้อนหลัง ตอน 2  ช่  อ  ง   7    
3  เรื่องย่อละคร  เส้นตายสลายโสด ดูละครย้อนหลัง ตอน 3  ช่  อ  ง   7    




ตอนที่ 1

ณ ห้างสรรพสินค้าหรูแห่งหนึ่งกลางกรุง น้ำฟ้า เลิศชัยพิภพ สาวมั่นแสนสวย ครีเอทีฟคนเก่งของบริษัทเพอร์เฟกต์ดรีม ได้รับโอกาสจากบอสซ่าส์ เจ้านายของเธอให้คุมงานอีเวนต์ครั้งแรก เป็นงานเปิดตัวเครื่องเพชรคอลเลกชั่นใหม่ของร้านเพชรคุณปกรณ์ ท่ามกลางสายตาจ้องจับผิดของฮันนี่ สาวเปรี้ยวฝ่ายประสานงานลูกค้าบริษัทเดียวกัน ทุกอย่างดำเนินไปตามตารางงานที่น้ำฟ้า วางไว้

จนกระทั่งอีกห้านาทีก่อนงานจะเริ่ม บีบีซึ่งเป็นผู้ช่วยและเพื่อนสนิทของน้ำฟ้าวิ่งหน้าตื่นเข้ามารายงาน ชุดเจ้าสาวที่ต้องใส่เป็นชุดฟินาเล่โชว์เครื่องเพชรพิงก์ไดมอนด์ยังไม่มา

“นั่นเป็นชุดสำคัญที่สุดของงานเลยนะ” น้ำฟ้าเอ็ดตะโรลั่น

“แกอย่าเสียงดังสิ เดี๋ยวบอสซ่าส์ได้ยินฉันตายแน่” บีบีสีหน้าไม่สู้ดี

น้ำฟ้ามองข้ามไหล่เพื่อนซี้ เห็นบอสซ่าส์ยืนหน้าตาถมึงทึงอยู่ด้านหลัง กระซิบบอกบีบีว่าไม่ทันแล้ว บอสซ่าส์ได้ยินทุกคำพูด เจ็บใจตัวเองไม่น่าปล่อยให้น้ำฟ้าคุมงานนี้ จัดแจงจะเข้าคุมงานเอง น้ำฟ้าไม่ยอม งานนี้อยู่ในความรับผิดชอบ ของเธอ ดังนั้นเธอจะแก้ปัญหาเอง แล้วสั่งบีบีโทร.ไปตามชุดจากร้านรักนิรันดร์สตูดิโอ

“บอสไม่ต้องห่วง...ปัญหาแค่นี้ฟ้าเคลียร์ได้” น้ำฟ้ายกมือทำท่าโอเคให้เจ้านาย ทันใดนั้น เสียงเพลงเปิดงานอีเวนต์ดังขึ้น บรรดาแขกผู้มีเกียรติต่างทยอยเข้างาน น้ำฟ้าตกใจ ร้องเอะอะใครอุตริปล่อยคิวเพลงเปิดงาน

ฮันนี่สบช่องเสนอหน้าเข้ามาทันที “ก็เห็นเธอให้สัญญาณโอเค...ฉันก็เลยช่วยปล่อยคิวให้”

น้ำฟ้าขยับจะเอาเรื่อง โชคดีของฮันนี่ที่ทางร้านรักนิรันดร์สตูดิโอโทร.เข้ามาแจ้งบีบีเสียก่อนว่า ให้เด็กเอาชุดเจ้าสาวมาส่งแล้ว น้ำฟ้ากับบีบีเลยต้องรีบออกมารอรับชุดหน้าห้างฯ

สักพัก ดินหนุ่มมาดเซอร์ขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาจอดพร้อมกับถุงพลาสติกใสใส่ชุดเจ้าสาว น้ำฟ้าก้าวฉับๆเข้าไปหา ดินมองสาวสวยตรงหน้าอย่างตะลึงในความงาม ก่อนจะฉีกยิ้มกว้างให้อย่างเป็นมิตร แต่กลับต้องหุบยิ้มเพราะถูกหญิงสาวตะคอกใส่ ทำไมถึงมาสาย แล้วคว้าถุงใส่ชุดแต่งงานไปจากมือชายหนุ่ม

“คุณ...จะเอาชุดไปไหน” ดินว่าพลางดึงชุดคืน

“ฉันเป็นเจ้าของงานอีเวนต์...แล้วทำไมไม่นั่งแท็กซี่ ขี่มอเตอร์ไซค์มาชุดฉันพังหมด”

ดินหยิบชุดแต่งงานออกมาอวด รับรองหนักแน่นชุดนี้ไม่มีทางพัง สิ้นเสียงคุยโม้ มุกที่ประดับบนชุดร่วงลงพื้นหลายเม็ด น้ำฟ้าโกรธไม่ต้องการชุดแต่งงานชุดนี้อีกแล้ว เดินสะบัดกลับไปเข้างาน ดินถือชุดแต่งงานวิ่งมาขวางหน้า ตัดพ้อว่าไข่มุกหลุดแค่สองสามเม็ด ไม่น่าจะส่งผลอะไร

“ต่อให้หลุดแค่เม็ดเดียว มันก็ทำให้ชุดไม่สมบูรณ์ คนอย่างนายคงไม่รู้หรอกว่าระดับมืออาชีพเขาทำงานกันอย่างไร” น้ำฟ้ามองดินหัวจดเท้าอย่างดูแคลน ก่อนจะเดินหนี ดินตามตื้อจะให้เธอรับชุดไปให้ได้ แต่โชคร้ายเขาเดินชนกับผู้หญิงถือถ้วยน้ำอัดลมโครม น้ำอัดลมหกรดชุดแต่งงานเลอะเทอะใช้งานไม่ได้

น้ำฟ้าเดินกลับมาหาชายหนุ่ม ยื่นเงินให้เป็นค่าเสียเวลาเอาชุดมาส่ง แล้วจ้ำพรวดๆไปร้านเวดดิ้งส์ซึ่งอยู่ภายในห้างฯแห่งนั้น เห็นชุดแต่งงานที่ใส่หุ่นโชว์หน้าร้านเหมาะกับคอนเซปต์ของงาน เธอรีบตะกายขึ้นไปถอดชุดแต่ถอดไม่ออก ตัดสินใจแบกหุ่นออกจากร้านโดยไม่ฟังเสียงทัดทานของพนักงานในร้าน

ดินคาดไม่ถึงมืออาชีพอย่างน้ำฟ้าจะแก้ปัญหาด้วยวิธีนี้ นึกสนุกหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปเธอแบกหุ่นเก็บไว้ น้ำฟ้าเห็นเข้าก็ไม่พอใจ สั่งให้เขาหยุดถ่ายรูปเดี๋ยวนี้ ดินไม่สนใจกดชัตเตอร์ไม่หยุด หญิงสาววีนแตก เอาแขนหุ่นฟาดใส่ ถูกกล้องถ่ายรูปในมือดินกระเด็นตกพื้นเลนส์แตก เวลากระชั้นเข้ามาทุกขณะ น้ำฟ้าอยู่เคลียร์เรื่องกล้องไม่ได้ วิ่งหน้าตั้งแบกหุ่นเข้าหลังเวที ตะโกนสั่งนางแบบวุ่นวาย

“เร่งมือหน่อย เหลือเวลาแค่ห้านาที”

เหตุการณ์ยิ่งเลวร้ายลงอีกเมื่อนางแบบใส่ชุดที่น้ำฟ้าเอามาไม่ได้ น้ำฟ้าจึงต้องใส่ชุดฟินาเล่ชุดนี้เอง ด้วยความเป็นสาวมั่น ทำให้น้ำฟ้าเดินแบบได้อย่างไม่มีที่ติ แขกในงานตบมือดังสนั่น ดินมองน้ำฟ้าอย่างชื่นชม...

หลังงานอีเวนต์เลิก คุณปกรณ์เจ้าของร้านเพชร กล่าวชื่นชมน้ำฟ้าจัดงานได้เยี่ยมมาก แม้จะมีปัญหาขลุกขลักไปบ้างแต่งานก็ออกมาดี และยังบอกเธออีกว่า แต่งงานเมื่อไหร่ให้บอก เขาจะจัดเพชรชุดพิเศษให้ น้ำฟ้ายิ้มเจื่อน เพราะไม่เคยคิดอยากจะเป็นเจ้าสาว พอคุณปกรณ์กลับไปแล้ว บอสซ่าส์เข้าไปจับมือน้ำฟ้า

“ขอแสดงความยินดีด้วย...โปรเจกไดเร็กเตอร์คนใหม่”

น้ำฟ้าดีใจมากที่ได้เลื่อนตำแหน่งบีบีต้นหนุ่มฝ่ายกราฟฟิกดีไซน์ และทีมงานต่างเข้ามาแสดงความยินดีกับน้ำฟ้า ส่วนฮันนี่แทบจะอกแตกตายด้วยความริษยา...

ขณะที่น้ำฟ้ากำลังยืนชื่นชมในความสำเร็จของตัวเองอยู่หน้างาน ดินเข้ามาทวงค่ากล้องถ่ายรูปที่เธอทำพัง น้ำฟ้าอ้างว่าเป็นอุบัติเหตุ และโทษดินเกือบทำให้งานของเธอพังเพราะฉะนั้นถือว่าเจ๊ากันไป แล้วขยับจะเดินหนี ดินคว้าแขนเธอไม่ยอมให้ไปจนกว่าจะจ่ายค่าเสียหายให้เขาก่อน

จังหวะนั้น ดินเหลือบเห็นฮันนี่เดินอยู่แถวนั้น รีบปล่อยมือน้ำฟ้า แล้วผลุนผลันออกไปทันที น้ำฟ้าหันไปมองตามสายตาดิน เห็นฮันนี่ยืนอยู่กับทีมงาน เลยไม่รู้ว่าดินหนีใคร

ooooooo

ในเวลาต่อมา ที่ร้านรักนิรันดร์สตูดิโอ ธีรเทพผู้จัดการร้านโวยวายลั่นเมื่อรู้ว่าดินเก็บเงินค่าชุดไม่ได้ แถมชุดที่ให้ไปส่งยับเยินกลับมา  เขาสั่งให้ดินไปทวงเงินค่าชุดคืน ดินโวยกลับให้ธีรเทพเลิกสั่งตนได้แล้ว ตนไม่ใช่ลูกน้องเขา แค่เอาชุดไปส่งให้ก็ถือว่าบุญแล้ว ธีรเทพสวนทันที ดินลืมไปแล้วหรือว่าดินเป็นเจ้าของร้านนี้

“แล้วแกลืมแล้วเหรอว่าฉันไม่ได้อยากทำ แกเป็นคนบังคับให้ฉันเปิดร้านนี้” ดินโต้ไม่ยอมแพ้

“ก็ฉันทนเห็นแกทำตัวเสเพลในช่วงอกหักรักคุดไม่ได้นี่หว่า...ฉันจึงต้องให้แกเปิดกิจการหาอะไรทำ...ทั้งหมดนี่ ฉันทำเพื่อแกนะเว้ย...แถมเปิดร้านได้ไม่กี่วัน แกก็หนีไปเรียนถ่ายรูปบ้าบออะไรไม่รู้ที่เมืองนอก ปล่อยให้ฉันต้องทำงานอยู่คนเดียวตั้งห้าปี” ธีรเทพตัดพ้อเพื่อนรัก

“เอางี้...เอานามบัตรบริษัทออร์กาไนเซอร์นั่นมาให้ฉัน”

“ตกลงแกยอมไปทวงเงิน แล้วกลับมาช่วยฉันทำงาน” ธีรเทพดีใจรีบส่งนามบัตรให้ ดินปฏิเสธเสียงแข็งว่าเปล่า เงื่อนไขที่เราสองคนเคยตกลงไว้ยังเหมือนเดิม ธีรเทพบริหารร้านนี้ไป ส่วนเขาไม่ขอเกี่ยวข้องด้วย แต่ที่ขอนามบัตรเพราะมีคดีต้อง ไปเคลียร์กับสาวบานฉ่ำที่นั่น แล้วคว้าเป้สัมภาระขึ้นมาสะพายไหล่

“ฉันจะย้ายเข้าบ้านใหม่วันนี้...ฉันฝากมอเตอร์ไซค์ไว้ก่อน”

“ติสท์นักนะแก คฤหาสน์ที่กาญจน์มีไม่อยู่ อยากใช้ชีวิตเป็นอิสระ...หรือที่แกย้ายบ้านเพราะอยากมีเมีย เอ...แล้วบ้านใหม่แกอยู่ไหน” ธีรเทพตะโกนถามไล่หลัง แต่ไม่มีคำตอบอะไรจากเพื่อนรัก

ooooooo

ค่ำวันเดียวกัน ที่บ้านของสดใส น้ำฟ้ากลับมาร่วมอวยพรในวันคล้ายวันเกิดของสดใสแม่ของเธอ น้ำฝนน้องสาวของน้ำฟ้าทำเซอร์ไพรส์ด้วยการบอกแม่ว่าเธอกับจอห์นแฟนหนุ่มลูกครึ่งจะแต่งงานกัน สดใสดีใจมากดึงน้ำฝนกับจอห์นมากอด น้ำฝนถามอย่างตื่นเต้น ตกลงแม่ยอมให้เธอกับจอห์นแต่งงานกันแล้วใช่ไหม

“ไม่มีปัญหา...ถ้าพี่สาวเรายอมแต่งงาน...น้องสาวจะออกเรือนก่อนพี่สาวไม่ได้ ฟ้า...ต้องแต่งงานก่อน”

“ไม่...ฟ้าไม่แต่ง” น้ำฟ้าปฏิเสธลั่น ก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าถือเตรียมกลับ สดใสคว้ามือลูกสาวไว้

“ฉันไม่ยอมให้แกหนีกลับคอนโดฯ...แกจะสามสิบแล้วนะ อีกหน่อยก็เป็นสาวแก่ทึนทึก แล้วฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ถ้าใครๆรู้ว่ามีลูกสาวอยู่คานทองนิเวศน์”

“สุดท้ายแม่ก็ห่วงตัวเองไม่ได้ห่วงฟ้า”

สดใสอยากรู้ทำไมน้ำฟ้าถึงไม่ยอมแต่งงานสักที น้ำฟ้าไม่แต่งงานเพราะไม่มีผู้ชายคนไหนดีพร้อมและเหมาะกับเธอ สดใสไม่เห็นลูกคบหากับใคร แล้วจะรู้ได้อย่างไรคนไหนเหมาะหรือไม่เหมาะ น้ำฝนอ้อนวอนพี่สาวถ้าเธอกับจอห์นไม่ได้แต่งงานกันภายในปีนี้ หมอดูทำนายว่าต้องรอไปอีก 30 ปี น้ำฟ้าไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ จะเดินหนี สดใสทวงถามน้ำฟ้าจำได้ไหม ก่อนพ่อของลูกจะตาย สั่งเสียไว้ว่าต้องการเห็นน้ำฟ้าแต่งงานก่อนน้อง

น้ำฟ้าขอเวลาแม่อีก 5 ปี แล้วค่อยว่ากันใหม่ น้ำฝนรอไม่ได้ ฤกษ์ดีของเธอกับจอห์นเหลืออีกแค่สองเดือนเท่านั้น น้ำฟ้าเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไร สามีดีๆไม่ใช่หากันได้ง่ายๆ แล้วเดินรี่ไปที่รถตัวเอง สดใสไม่ยอมรามือตามไปพูดเรื่องแต่งงานอีก น้ำฟ้าขอร้องแม่อย่ากดดันกันนักเลย แม่ก็รู้ว่าเธอไม่ชอบให้ใครมาบังคับ

“แกรู้มั้ยว่าตอนฉันเป่าเค้าวันเกิด ฉันอธิษฐานอะไร...

ฉันอยากเห็นแกแต่งงานมีครอบครัวที่ดี ฉันอยากเห็นแกมีความสุข” สดใสน้ำเสียงจริงจัง น้ำฟ้าถึงกับอึ้ง แต่ยังไม่ยอมรับ ปากอะไรแค่บอกว่าจะพยายาม...

น้ำฟ้าขับรถไม่ทันพ้นปากซอยบ้าน มีเสียงมือถือของเธอดังขึ้น บอสช่าส์โทร.มาสอบถามเรื่องงาน น้ำฟ้าเบนรถจอดข้างทาง ลงไปรื้อเอกสารที่เบาะหลังออกมาวางไว้บนหลังคารถ พอได้เอกสารที่เจ้านายต้องการพลันเกิดลมพัดวูบหอบเอาเอกสารบนหลังคารถปลิวว่อนเข้าไปในบ้านหลังหนึ่งที่ติดป้าย “ขายด่วน” ไว้หน้าบ้าน น้ำฟ้าเดินเข้าไปเก็บเอกสารได้เกือบหมด เหลืออีกแผ่นหนึ่ง ปลิวเข้าไปในประตูบ้านที่เปิดอยู่

“บ้านนี้ไม่มีคนอยู่นานแล้วนี่...ทำไมประตูเปิดไว้...

ขอโทษนะคะ มีคนอยู่ไหมคะ”

น้ำฟ้าไม่ได้ยินเสียงขานตอบ คิดว่าไม่มีคน ถือวิสาสะเข้าไปในตัวบ้าน ภายในบ้านมีภาพถ่ายใส่กรอบรูปวางอยู่ เกลื่อนห้อง หญิงสาวไม่ได้สนใจอะไรนักเพราะใจจดจ่ออยู่กับเอกสารที่ปลิวไปติดอยู่ในซอกตู้วางหนังสือ เธอพยายามเอื้อมมือเข้าไปหยิบแต่ไม่ถึง จึงออกแรงดัน ทำให้ตู้หนังสือล้มใส่ น้ำฟ้าถอยหลบ สะดุดโซฟาซึ่งดินกำลังนอนหลับอย่างสบายอยู่บนนั้น ร่างของน้ำฟ้าล้มทับลงมาบนตัวเขา ดินตกใจ ร้องเอะอะลั่น

หญิงสาวตกใจไม่แพ้กันจะลุกหนี ดินยื้อตัวเธอไว้ ทั้งคู่เสียหลักกลิ้งตกโซฟาลงมานอนกองกับพื้นโดยร่างของดินทับอยู่บนร่างของหญิงสาว ต่างฝ่ายต่างจ้องหน้ากันนิ่งงัน น้ำฟ้าได้สติก่อน ผลักดินออก พอเห็นหน้ากันชัดๆ ดินถามน้ำฟ้ามาทำไมที่นี่ น้ำฟ้าเข้ามาเก็บเอกสาร แล้วย้อนถามเขามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร

“ก็ผมเป็นเจ้าของบ้าน ผมมาซื้อบ้านหลังนี้”

“ซื้อบ้าน...เชื่อตายล่ะ น้ำหน้าอย่างนายไม่มีปัญญาซื้อบ้านหลังใหญ่ได้หรอก...นายคงมาช่วยเฝ้าบ้านให้เจ้าของ ระหว่างที่รอขายใช่ไหม เพราะฉันเห็นป้ายขายบ้านติดไว้”

ดินขี้เกียจอธิบาย เธอว่าอย่างไรก็ว่าตามกัน หลังจากสอบถามกันไปมา ได้ความว่าบ้านของน้ำฟ้าอยู่ในซอยนี้ ดินหัวเราะร่วนคาดไม่ถึง บ้านของเราสองคนจะอยู่ซอยเดียวกัน สงสัยจะเป็นบุพเพอาละวาด เพราะเขาเจอเธอทีไรมีแต่เรื่องซวย

“วันก่อนคุณก็ทำกล้องผมพัง วันนี้ยังมาทำบ้านผมพังอีก...คุณจะชดใช้ค่าเสียหายเท่าไหร่”

น้ำฟ้ายืนยันจะไม่ยอมจ่ายแม้แต่บาทเดียว แล้วจ้ำพรวดๆ ออกจากบ้าน ดินรีบตามไปทวงค่าเสียหาย น้ำฟ้าทวงกลับ ดินนั่นแหละที่ต้องเป็นฝ่ายจ่ายค่าเสียหายให้เธอ นอกจากจะทำให้เธอตกใจแล้วยังแต๊ะอั๋งเธออีกด้วย ในเมื่อเขาเสียหาย เธอเองก็เสียหาย ถือว่าเราสองคนเจ๊ากัน ดินไม่เอาค่าเสียหายก็ได้ ขอแค่คำขอโทษก็พอ

“ไม่...ถ้าฉันไม่ผิด ฉันจะไม่ก้มหัวขอโทษใครเด็ดขาด”

“ถ้าคุณไม่สำนึกผิด ผมก็จะตามล้างตามผลาญคุณจนกว่าผมจะได้รับคำขอโทษจากคุณ”

“จะทำอะไรก็เชิญ...นายทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” น้ำฟ้าหันไปเย้ยหยันดิน ไม่ทันดูทางข้างหน้า สะดุดก้อนหินหน้าคว่ำ ดินขำกลิ้ง สมน้ำหน้าน้ำฟ้าที่กรรมตามทัน หญิงสาวข่มความเจ็บเดินกลับขึ้นรถ ดินมองตาม ชักสนใจเธอขึ้นมา ไม่เคยเจอผู้หญิงที่ทั้งสวย เก่ง ดื้อรั้น และคิดจะเอาชนะตลอดเวลาอย่างนี้มาก่อน

ooooooo

เช้าวันรุ่งขึ้น ทันทีที่น้ำฟ้ามาถึงออฟฟิศ เหล่าพนักงานในบริษัทต่างเข้ามาแสดงความยินดีกับเธอที่ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นโปรเจกต์ไดเร็กเตอร์ ยกเว้นฮันนี่กับมิ้นท์ผู้ช่วยของฮันนี่นอกจากไม่แสดงความยินดีกับเธอ ยังเอาพานใส่ผ้าเช็ดหน้ามาให้ เผื่อไว้ซับน้ำตาเวลาน้ำฟ้าทำงานพลาดแล้วโดนไล่ออก

“แต่ตอนนี้เธอคงน้ำตาตกในที่ฉันได้ตำแหน่งใหญ่กว่าเธอ...เก็บเอาไว้ใช้เองแล้วกัน” น้ำฟ้าคืนผ้าเช็ดหน้าให้ฮันนี่ แล้วเดินกระแทกไหล่เธอออกไป ฮันนี่มองตามสีหน้าอาฆาตแค้น สักวันเธอจะทำให้น้ำฟ้ากลายเป็นน้ำเน่าให้ได้...

ขณะน้ำฟ้ากำลังยิ้มสะใจที่ได้ตอกหน้ายัยฮันนี่ตัวแสบ แต่เธอกลับต้องหุบยิ้มเมื่อได้รู้จากบอสซ่าส์ว่าดินจอมยียวนจะมาเป็นครีเอทีฟฝึกงานกับเธอ น้ำฟ้าเย้ยหยัน หน้าตาอย่างดินจะมาเป็นครีเอทีฟได้หรือ

“ความคิดสร้างสรรค์เขาใช้ได้ แล้วที่สำคัญฝีมือถ่ายภาพเจ๋งมาก นี่...ดูโปรไฟล์เขาสิ” บอสซ่าส์ว่าแล้วยื่นแฟ้มภาพที่ดินนำมาเสนอให้น้ำฟ้าดู เป็นภาพถ่ายตอนน้ำฟ้าฉกหุ่นออกจากร้านเวดดิง น้ำฟ้าขัดใจมาก แต่ไม่กล้าขัดเจ้านาย เดินหน้าหงิกกลับห้องทำงานตัวเอง ดินขยับจะตาม แต่บอสซ่าส์รั้งไว้

“นายเสนอเองนะว่าทำงานฟรี...ห้ามมาเรียกร้องทีหลัง”

ดินรับคำอย่างมั่นใจ ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์เดินตามน้ำฟ้าเข้าไปนั่งลอยหน้าอยู่ในห้องทำงานของเธอ และคอยกวนอารมณ์เธอตลอด น้ำฟ้าเหลืออด ตะคอกถามดินต้องการอะไรกันแน่ ดินแค่อยากได้คำขอโทษจากเธอ

“ฉันคงจะเชื่อล่ะ ที่โน่นไล่ออกเพราะทำงานห่วยก็เลยมาสมัครงานที่นี่”น้ำฟ้ายิ้มเย้ย

“แล้วแต่คุณคิดแล้วกัน...แต่เอาเป็นว่าผมได้มาทำงานกับคนเก่ง ผมคงได้อะไรดีๆจากคุณเยอะ แต่ผมไม่เอานิสัยดื้อรั้นเอาแต่ใจของคุณแน่” ดินหลอกด่า น้ำฟ้าจ้องหน้าจะเอาเรื่อง จังหวะนั้น บีบีเข้ามารายงานน้ำฟ้าว่ามีแขกมาหา แล้วหันมาเห็นดินก็จำได้ยิ้มหวานให้ ดินแนะนำตัวเองให้บีบีรู้จัก บีบีรีบแนะนำตัวเองเช่นกัน

“บีบีค่ะ มือขวาของฟ้า ทำทุกอย่างตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ อ้อ...แล้วที่สำคัญ ฉันโสด...สวย...เปรี้ยวหวาน กินง่าย” บีบีว่าแล้วเดินจับมือดินแน่นแบบไม่ยอมปล่อย น้ำฟ้าชักรำคาญถามบีบี ตกลงใครมาหาเธอกันแน่ น้ำฝนเดินตรงรี่มาหาพี่สาว บอกทั้งน้ำตาว่า แม่ไม่สบายมาก น้ำฟ้าตกใจแทบช็อก...

เนื่องจากสอบถามอะไรจากน้ำฝนไม่ได้ความมากนักเพราะเอาแต่ร้องไห้ น้ำฟ้ารีบตรงดิ่งกลับบ้าน พอรู้จากแม่ว่าท่านป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวระยะสุดท้าย น้ำฟ้าตกใจมากขอตัวออกไปโทรศัพท์หาบีบีให้ช่วยค้นข้อมูลหมอรักษามะเร็งที่เก่งที่สุดให้เธอด่วน น้ำฝนตามไปสมทบพร้อมด้วยจอห์นและสดใส

“ไม่มีประโยชน์หรอกพี่ฟ้า เมื่อเช้าเราได้พบกับคุณหมอซึ่งถือว่าเป็นเบอร์หนึ่งของโรคมะเร็ง คุณหมอบอกว่าแม่มีเวลาเหลือไม่มากนัก”น้ำฝนสีหน้าเศร้าสร้อย น้ำตาคลอเบ้า

“แล้วฝนกับจอห์นพาแม่กลับมาบ้านทำไม แม่ควรพักรักษาตัวและอยู่ใกล้ชิดหมอ”

“แม่เป็นคนให้ฝนกับจอห์นพากลับบ้านเอง หมอก็บอกให้ทำใจและใช้เวลาที่เหลืออยู่ 60 วันให้คุ้มค่า”

น้ำฟ้ารับไม่ได้ที่แม่จะต้องตายโดยไม่ได้ทำอะไร เธอจะหาหมอมารักษาแม่ให้ได้ สดใสปลอบน้ำฟ้าให้ยอมรับความจริง ท่านเหลือเวลาอีกไม่มาก ไม่อยากนอนรอความตายใน รพ. อยากใช้เวลาที่เหลืออยู่กับลูกๆมากกว่า น้ำฟ้ายอมแพ้ต่อโชคชะตา ทรุดตัวลงกอดแม่ร้องไห้ น้ำฝนกับจอห์นตามเข้ามากอดแม่ด้วย

สดใสขอร้องน้ำฟ้าช่วยแต่งงานเพื่อเธอได้ไหม เธออยากเห็นน้ำฟ้ามีครอบครัว มีคนมาดูแลแทนเธอ น้ำฟ้าอึกๆอักๆลำบากใจ สดใสรบเร้าอีกว่า มะเร็งกำลังจะคร่าชีวิตเธอ แต่อย่าให้มันเอาความสุขของเธอไปด้วย น้ำฟ้ารับปากจะแต่งงานเพื่อแม่ โดยไม่ล่วงรู้เลยว่านี่เป็นแผนการที่แม่กับน้องสาวหลอกให้เธอรีบแต่งงาน...

ครู่ต่อมา ขณะน้ำฟ้าเลี้ยวรถออกจากบ้านแม่ด้วยใจเหม่อลอยคิดถึงแต่เรื่องแต่งงานที่รับปากแม่ไว้ เธอต้องเหยียบเบรกกะทันหันเพราะเจอดินยืนขวางอยู่ น้ำฟ้าคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้เปิดประตูรถลงไปหา ยังไม่ทันจะพูดอะไร ดินชิงทวงคำขอโทษจากเธอก่อน น้ำฟ้ามองเขาอยู่อึดใจ ก่อนจะกล่าวคำขอโทษออกมา ดินงงทำไมบทจะง่ายก็ง่ายเหลือเกินโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย น้ำฟ้าเดินเข้ามาจับมือดินแล้วขอเขาแต่งงาน

“ถึงผมเป็นผู้ชาย ก็เขินนะ...นี่คุณแอบชอบผมเหรอ” ดินยิ้มเขิน

“ไม่ชอบ...แค่อยากแต่งงาน...จะแต่งไหม”

ดินงง นี่มันเรื่องอะไรกัน น้ำฟ้าไม่รอคำตอบ เพราะใจจริงไม่ได้อยากแต่งกับเขา เดินใจลอยกลับไปที่รถ ดินรีบวิ่งไปดักหน้า แนะให้ลองคบกันดูก่อนแล้วค่อยแต่ง น้ำฟ้าไม่มีเวลามากขนาดนั้น ถ้าดินไม่อยากแต่งก็ไม่ต้องแต่ง แล้วขึ้นรถขับออกไป ทิ้งให้ดินยืนงงอยู่ตรงนั้นคนเดียว

ooooooo

ข่าวเรื่องน้ำฟ้าอยากแต่งงานแพร่สะพัดไปทั่วบริษัท เพอร์เฟกต์ครีม โดยมีบีบีคอยประกาศทางโทรโข่งเชิญชวนผู้ชายในบริษัทมาลงชื่อเป็นแฟนน้ำฟ้า ทันทีที่เจ้าตัวมาถึงออฟฟิศ พวกผู้ชายต่างเข้ามาเสนอตัว เธออับอายมากเดินก้มหน้างุดๆไปยังห้องทำงานตัวเอง ต้นโดดมาขวางหน้า ร้องเพลงจีบน้ำฟ้าหน้าตาเฉย แถมพวกผู้ชายเมื่อครู่ มายืนออกันด้านหลังเธอเต็มพรืด น้ำฟ้าหมดความอดทน ตะโกนเรียกบีบีลั่น

“แกเลือกได้แล้วหรือ” บีบีดีใจวิ่งเข้ามาหา น้ำฟ้าคว้าโทรโข่งจากมือบีบี แล้วประกาศให้ได้ยินทั่วกัน

“ฉันขอบอกว่า ฉันรู้เช่นเห็นชาติพวกนายทั้งหมด ทุกคนต่ำกว่ามาตรฐาน...ไม่ผ่าน” น้ำฟ้าประกาศก้องแล้วชี้เรียงตัวผู้ชายทีละคน “ฉันไม่ชอบคนอ้วน ไม่ชอบหัวเถิก ตัวดำ ต่ำเตี้ยมีเมียแล้ว บ้าบอล บ้าโคโยตี้”

พวกผู้ชายไม่ล้มเลิกความพยายาม จะเข้ามารุมจีบให้ได้ น้ำฟ้าสั่งเสียงเฉียบให้ทุกคนกลับเข้าคอกไปทำงานเดี๋ยวนี้ พวกนั้นกลัวหัวหดพากันสลายตัว น้ำฟ้าโล่งใจได้ครู่เดียว บอสซ่าส์เดินเข้ามาหาเธอพร้อมกุหลาบช่อใหญ่ หวังจะร่วมวงจีบเธอด้วย แต่ถูกเธอมองด้วยสายตาตำหนิ เขาจำต้องล่าถอยกลับไป ฮันนี่ได้ทีหยิบใบประกาศที่มีข้อความว่า “น้องฟ้า...ตามล่าหาเจ้าบ่าว” ที่บีบีติดไว้ที่ออฟฟิศเอามาให้น้ำฟ้าดู

“ฉันล่ะสมเพชเธอจริงๆจนตรอกถึงต้องเอาตัวเองมาเร่ขาย”

น้ำฟ้าเห็นใบประกาศแล้วโกรธมาก จะเอาเรื่องบีบี แต่เธอไหวตัวทัน ชิ่งหนีไปพบลูกค้าเสียก่อน ขณะบีบีเดินไปหยิบแฟ้มงานเตรียมจะไปห้องประชุม ธีรเทพปราดเข้ามาทวงค่าตัดชุดเจ้าสาว บีบีมองเขาหัวจดเท้า

“อ๋อ...นี่นาย...ธีรเทพ เจ้าของรักนิรันดร์สตูดิโอ...ฮึ...มาส่งช้าแถมชุดชำรุดอีก ยังไงฉันก็ไม่จ่าย”

ธีรเทพขู่ ถ้าไม่ยอมจ่ายจะฟ้องเรียกค่าเสียหาย บีบีไม่กลัวขู่กลับ เธอก็จะฟ้องเขาเช่นกันฐานทำให้งานหลักล้านของเธอเกือบพัง อยากรู้เหมือนกันใครจะโดนปรับหนักกว่ากันแล้วเดินเชิดตรงไปพบลูกค้าที่ห้องประชุม ธีรเทพถึงกับอึ้ง พอตั้งสติได้ รีบเดินตาม ทันได้ยินบีบีกำลังคุยกับลูกค้าเรื่องว่าจ้างตัดชุดแต่งงาน

ชายหนุ่มไม่ปล่อยโอกาสแก้แค้นให้หลุดมือ เตือนลูกค้าของบีบีว่าอย่าไปหลงเชื่อ ผู้หญิงคนนี้สั่งตัดชุดจากร้านของเขาแล้วไม่ยอมจ่ายเงินสักบาท ใครๆก็รู้กิตติศัพท์ที่นี่ดี ทำธุรกิจด้วยถูกโกงทุกราย ลูกค้าหลงเชื่อเก็บเอกสารเผ่นออกจากห้องประชุมแทบไม่ทัน ธีรเทพหัวเราะสะใจ...

ด้านน้ำฟ้าเคืองจัดเดินเก็บใบประกาศที่บีบีติดไว้ทั่วออฟฟิศ ขณะกำลังจะดึงใบประกาศใบหนึ่งออกจากผนังทางเดิน ดินคว้าตัดหน้าไปอ่าน ก่อนจะยิ้มแฉ่ง น้ำฟ้าไม่พอใจ ถามเสียงเขียวว่ายิ้มเยาะเย้ยเธอหรือ

“เปล่า...คุณไม่ต้องเสียเวลามาปิดประกาศหรอก ถ้าเราตกลงเรื่องเมื่อคืนกันได้ ผมว่า...ถ้าคุณอยากจะแต่งงานจริงๆ เราน่าจะศึกษานิสัยใจคอกันก่อน...แล้วค่อยแต่ง”

“นี่...อย่าบอกนะว่านายคิดว่า...ที่ฉันพูดเมื่อคืนเป็นเรื่องจริง...ฉันแค่พูดเล่น”

ดินหน้าแตกหมอไม่รับเย็บ รีบกลบเกลื่อนว่าเขาเองก็พูดเล่น คนอย่างเขาไม่มีทางชอบน้ำฟ้า หญิงสาวยกมือเป็นเชิงให้หยุดพูด ประโยคนั้นเธอต่างหากที่ควรเป็นคนพูด เพราะเขาไม่ใช่สเปกเธอ น้ำฟ้าผลักดินพ้นทางแล้วเดินเก็บใบประกาศต่อ ดินไม่ยอมแพ้ คิดหาทางแกล้งน้ำฟ้าคืน ไปหยิบตัวอย่างการ์ดแต่งงานและของชำร่วย จากนั้น ตามไปยั่วประสาทน้ำฟ้าที่กำลังเอาใบประกาศใส่เครื่องทำลายเอกสาร

น้ำฟ้าอาศัยจังหวะที่ดินกำลังรื้อตัวอย่างของชำร่วยออกจากถุง รีบเดินหนี ดินจะเดินตาม แต่เจอฮันนี่ยืนจ้องอยู่ ถึงกับชะงัก ครู่ต่อมา ฮันนี่พาดินมาแถวตรงมุมลับตาคน ซักเป็นการใหญ่ว่าเขามาทำอะไรที่นี่ ดินมัวแต่อึกๆอักๆฮันนี่เลยชิงพูดขึ้นก่อน

“หรือว่าดินสืบรู้ว่าฮันนี่ทำงานที่นี่ก็เลยมาสมัครงาน...ดินยังตัดใจจากฮันนี่ไม่ได้หรือ...ฮันนี่รู้ว่าการถูกทิ้งมันทำใจได้ยาก แต่ดินก็ต้องเข้าใจนะ เราสองคนไปด้วยกันไม่ได้จริงๆ” ฮันนี่พล่ามไปเรื่อย

จังหวะนั้น สมปองยามของบริษัทลากธีรเทพมาตามทางเดินแต่ไกล โดยมีบีบีตามประกบ ฮันนี่เกรงคนจะรู้เห็นห้ามดินบอกเรื่องที่เราสองคนเคยคบกันให้ใครรู้ อ้างไม่อยากให้เขาเสียหน้า แล้วหลบออกไป ดินได้ยินเสียงเอะอะ หันไปมองตามเสียง เห็นธีรเทพถูกลากออกไปหน้าบริษัท รีบตามไปดู...

ข้างฝ่ายธีรเทพขู่ลั่น ถ้าไม่ได้ค่าตัดชุดแต่งงานจะฟ้องบริษัทนี้ให้เจ๊ง น้ำฟ้าเดินตามมาด้านหลัง ส่งเสียงบอกธีรเทพว่าเธอเองที่เป็นคนปฏิเสธไม่จ่ายค่าชุดให้เขา ธีรเทพคิดว่าบีบีพาพวกมารุมหันขวับไปมองอย่างเอาเรื่อง แต่ต้องตะลึงในความงามของน้ำฟ้า ถึงกับอ้าปากค้างพูดอะไรไม่ออก

“ฉัน...น้ำฟ้า...โปรเจกต์ไดเร็กเตอร์บริษัทนี้ มีปัญหาอะไรคุยกับฉันได้”

ธีรเทพเจอสาวสวยเข้าไป เสียงอ่อนลงทันทีไม่คิดจะเอาเรื่องอะไรอีก ระหว่างนั้น ดินตามออกมาพอดี ไม่อยากให้มีเรื่องมีราวกัน รีบแนะนำให้น้ำฟ้ากับบีบีรู้จักธีรเทพเพื่อนของเขา บีบีแขวะว่าคนหน้าตาดีอย่างดินไม่น่ามีเพื่อนหน้าตาแย่ๆอย่างผู้ชายคนนี้ ธีรเทพไม่พอใจแขวะกลับ

น้ำฟ้าชักสงสัย ดินมีเพื่อนเป็นถึงเจ้าของสตูดิโอแล้วทำไมถึงลาออกมาทำงานที่นี่ ดินอ้างร้านเวดดิงไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น สู้งานอีเวนต์ไม่ได้ ธีรเทพไม่เชื่อ ติสต์แตกอย่างดินไม่มีทางชอบการแข่งขัน ต้องมีเหตุผลอย่างอื่นแน่ๆหรือว่าดินมาจีบใครที่นี่ ดินอ้ำๆอึ้งๆยังไม่ทันจะพูดอะไร มิ้นท์เข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน

“หมดเวลาหาสามีกันแล้วค่ะ...บอสรอที่ห้องประชุมด่วน” มิ้นท์ว่าแล้วเดินสะบัดกลับไป น้ำฟ้าลากบีบีตาม ขณะที่ดินบอกให้ธีรเทพกลับไปก่อน เขาต้องเข้าประชุม

ooooooo

ในเวลาต่อมา น้ำฟ้า บีบี และดินมาถึงห้องประชุม บอสซ่าส์ ฮันนี่ มิ้นท์ ต้น และพนักงานอื่นๆรออยู่ก่อนแล้ว บอสซ่าส์แจ้งให้ทุกคนรู้ว่างานอีเวนต์ครั้งนี้เป็นงานเปิดตัวนาฬิกาข้อมือสุดหรูของสุภาพบุรุษ ลูกค้าอยากได้แขกรับเชิญพิเศษเป็นเซเลบชายที่ไม่เคยเป็นพรีเซนเตอร์ให้สินค้าไหนมาก่อน แล้วหันไปถามน้ำฟ้าว่าควรจะเป็นใครดี น้ำฟ้าอึกอักไม่เตรียมข้อมูลมา บอสซ่าส์ผิดหวังในตัวน้ำฟ้ามาก ฮันนี่ได้ทีเสนอตัวเช่นเคย

“บอสไม่ต้องกังวลค่ะ...ฮันนี่เตรียมข้อมูลเซเลบมานำเสนอแล้ว”

“ขอบใจมากนะฮันนี่ นี่ไม่ใช่หน้าที่ของเธอ แต่กลับมาช่วยเพื่อน...ฉันล่ะขอบใจจริงๆ” น้ำฟ้าฉลาดแกมโกง พลิกสถานการณ์จากเพลี่ยงพล้ำกลายเป็นได้เปรียบ ฮันนี่เจ็บใจมาก แต่แสร้งยิ้ม แล้วนำเสนองานต่อ พร้อมกับฉายภาพของ วินัย ไผทเกรียงไกรฤกษ์ หนุ่มเนื้อหอมเจ้าของกิจการนำเข้ารถสปอร์ตสุดหรูจากยุโรป

“คุณวินัย พูดได้ 5 ภาษา ชอบเล่นกีฬาและมีความสามารถทางดนตรีไม่ใช่แค่หล่อ แค่รวยแต่ยังโสด”

น้ำฟ้ามองภาพวินัยบนโปรเจกเตอร์อย่างเป็นปลื้ม ผู้ชายคนนี้เหมาะที่สุดที่จะเป็นสามีในอนาคตของเธอ บีบีก็เห็นด้วย หันมาหัวเราะคิกคักกับน้ำฟ้า ฮันนี่มองเจตนาของน้ำฟ้าออก แต่ไม่แสดงอาการใดๆ นำเสนอข้อมูลของวินัยต่อจนจบ บอสซ่าส์ตกลงใจเลือกวินัยเป็นแขกรับเชิญงานอีเวนต์นี้

ฮันนี่กับน้ำฟ้าต่างแยกกันเป็นคนติดต่อวินัย บอสซ่าส์ตัดสินใจไม่ถูกจะเลือกใครเป็นคนจัดการเรื่องนี้ดี เลยหันไปถามดินในฐานะครีเอทีฟ ดินไม่อยากมีปัญหาเลยของดออกเสียง ทั้งน้ำฟ้าและฮันนี่ไม่พอใจ ประสานเสียงถามบอสซ่าส์พร้อมกันโดยมิได้นัดหมายว่า ตกลงจะมอบหน้าที่นี้ให้ใคร

“งานนี้เร่งมาก เอาเป็นว่า ใครเชิญคุณวินัยมาได้ ผมจะให้คนนั้นดูแลโปรเจกต์นี้ด้วย...ปิดประชุม” บอสซ่าส์พูดจบรีบออกจากห้องประชุม  ไม่สนใจเสียงคัดค้านของน้ำฟ้า...

ทันทีที่ออกจากห้องประชุม น้ำฟ้าไม่รอช้าสั่งให้บีบีค้นหาข้อมูลของวินัยมาให้หมด โชว์รูมอยู่ที่ไหน ชอบทำอะไร ชอบไปที่ไหน และที่สำคัญอย่าลืมเช็กด้วยว่าชอบผู้หญิงแบบไหน ดินสงสัย ตกลงน้ำฟ้าจะทำงานหรือจะหาสามีกันแน่ น้ำฟ้ารู้ตัวเผลอพูดเรื่องนี้ รีบหาเรื่องด่าดินกลบเกลื่อน เมื่อครู่ตอนประชุมกัน ทำไมเขาถึงไปเข้าข้างฮันนี่ มีอะไรกับแม่นั่นหรือเปล่า ดินปฏิเสธเป็นพัลวันว่าไม่มี ไม่เคยรู้จักผู้หญิงคนนั้นมาก่อน

“อย่าให้ฉันจับได้ว่านายเข้าข้างยัยฮันนี่อีก ฉันไล่นายออกแน่”

บีบีหอบเอกสารกับแมกกาซีนที่มีบทสัมภาษณ์วินัยเข้ามาให้ น้ำฟ้าเห็นดินคอยมองอย่างสนอกสนใจหาทางไล่เขาทางอ้อม ด้วยการคว้าเอกสารกองหนึ่งโยนให้ดินเอาไปถ่ายเอกสารให้ครบทุกหน้า พอเขาไปพ้นสายตา น้ำฟ้าสั่งบีบีห้ามบอกใครเรื่องที่เธอหาสามีเพื่อแม่เด็ดขาด บีบีพยักหน้ารับคำ

ooooooo

ปฏิบัติการหาสามีเพื่อแม่เริ่มในวันรุ่งขึ้น น้ำฟ้าแต่งตัวตามสเปกผู้หญิงของวินัยโดยสวมชุดเปรี้ยวจี๊ดพร้อมกับวิกผมสีบลอนด์ ใส่แว่นกันแดด เดินอย่างมาดมั่นมุ่งหน้าจะไปเผด็จศึกว่าที่สามีแสนเพอร์เฟกต์อย่างวินัย โลกของน้ำฟ้าวันนี้ช่างสดใสยิ่งนัก แต่แล้วโลกที่กำลังเบ่งบานของเธอกลับต้องสะดุด เมื่อดินเดินมาขวางหน้าเธอไว้ น้ำฟ้ากดมือถือโทร.จิกบีบีมาช่วยลากไอ้หนุ่มมาดเซอร์คนนี้ไปพ้นๆ หน้าเธอที

“ฉันส่งเขาไปช่วยแกเอง เพราะฉันติดงานด่วนต้องประสานงานกับซัพพลายเออร์เรื่องเสื้อผ้า เผื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน เขาจะได้ช่วยแกได้...” บีบีวางสายทันที น้ำฟ้าโกรธมาก หันไปไล่ดินกลับ

“คงจะไม่ได้ เพราะคุณบีบีให้ผมมาช่วยคุณ ว่าแต่ว่าทำไมแต่งหัวทอง หรือว่าแอบรับจ๊อบเป็นพริตตี้”

“หยุดพูด...รู้ไว้ซะด้วยว่าฉันมาทำงาน” น้ำฟ้าเหลือบเห็นวินัยคุยมือถือเดินผ่านหน้า ขยับจะตาม ดินเดาเรื่องออกทันที รีบเข้าไปขวางทางเธอไว้ ถามดักคอว่าแค่จะมาติดต่องานคุณวินัย ทำไมต้องแต่งตัวเว่อร์ขนาดนี้ หรือกะจะมาจีบเขาไปในตัวด้วย ยิงปืนนัดเดียวได้ทั้งงานได้ทั้งสามี

“ในฐานะที่ฉันเป็นหัวหน้าของนาย ขอสั่งห้ามปากสว่าง ไม่งั้นฉันจะไล่นายออก...ถอยไป” น้ำฟ้าผลักดินออกแล้วรีบสาวเท้าตามวินัย ดินนึกสนุก เดินตาม

ไม่นานนัก น้ำฟ้ามาดักรอวินัยอยู่ที่มุมหนึ่งของทางเดิน พอเห็นเขาโผล่พ้นมุมตึก เธอรีบออกจากที่ซ่อนเดินเข้าหาด้วยท่าทางเซ็กซี่สุดฤทธิ์ ดินแอบมองอยู่ รับคว้ากล้องถ่ายรูปมาเก็บภาพเธอไว้

ทันใดนั้น ฮันนี่มาจากไหนไม่รู้ เดินชนวินัยแล้วแกล้งเซเสียหลัก ชายหนุ่มรีบคว้าตัวเธอไว้โดยไม่สนใจมองน้ำฟ้าแม้แต่น้อย หญิงสาวเจ็บใจมาก จ้องฮันนี่ไม่วางตา มัวแต่ด่าคู่อริไม่ทันมองทางข้างหน้าชนเสาป้ายร้านอาหารอย่างจังถึงกับเห็นดาว วิกผมบลอนด์เลื่อนมาบังหน้าบังตา ดินเห็นแล้วอดขำไม่ได้...

ด้านวินัยประคองฮันนี่มาหาที่นั่งพัก ฮันนี่แสร้งเจ็บขามาก วินัยถึงขนาดลงทุนนวดขาให้เธอเป็นการไถ่โทษที่เดินชนเธอ น้ำฟ้ายิ่งมองยิ่งเจ็บใจที่ถูกยัยตัวแสบตัดหน้า ระหว่างนั้น ดินเดินหัวเราะร่วนเข้ามาหา

“คุณแพ้แล้ว เหยื่อของคุณกำลังจะหลุดมือ ใครได้ใกล้ชิดฮันนี่ขนาดนั้น ดิ้นไม่หลุดหรอก”

น้ำฟ้าไม่มีทางยอมแพ้ยัยนั่นเด็ดขาด แล้วคิดแผนบางอย่างขึ้นมาได้ แต่ต้องขอให้ดินช่วย ดินยังไม่ทันจะรับปาก หญิงสาวคว้ามือเขามาจับที่ก้นของตัวเองแล้วร้องขอความช่วยเหลือลั่น ได้ผล วินัยหลงกลผละจากฮันนี่ตรงมาทางน้ำฟ้าทันที ดินหน้าเหลอสะบัดมือน้ำฟ้าจนหลุด รีบวิ่งหนีไปอย่างเจ็บใจ

วินัยจะไล่ตามดินแต่พอผ่านน้ำฟ้า เธอแกล้งเซใส่เขาทำเหมือนจะเป็นลม วินัยรีบเข้าไปประคอง น้ำฟ้าทิ้งตัวล้มลงในอ้อมแขนของเขาอย่างเหมาะเจาะ คราวนี้ฮันนี่เป็นฝ่ายเจ็บแค้นใจ เผลอลุกขึ้นยืน ราวกับไม่ได้เป็นอะไร วินัยได้เห็นหน้าน้ำฟ้าใกล้ๆเกิดหลงใหลในเสน่ห์ของเธอทันที...

แผนล่อเหยื่อสำเร็จด้วยดี น้ำฟ้าเดินตามแผนสองต่อ ขณะกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ เปลี่ยนเครื่องแต่งกายและปรับลุคใหม่เพื่อจะไปหาตัวเลือกตัวที่สอง ดินเข้ามาต่อว่าต่อขานที่เธอใช้เขาเป็นตัวล่อจนเกือบโดนรุมประชาทัณฑ์ น้ำฟ้าขอให้เขาถือเสียว่าช่วยหัวหน้าทำงาน แล้วหยิบนามบัตรของวินัยที่มีเบอร์มือถือส่วนตัวขึ้นมาอวด ดินไม่ถือสาก็ได้ เพราะอย่างน้อยเขาก็ได้จับก้นเธอแลกเปลี่ยน น้ำฟ้าเอากระเป๋าฟาดเขาเปรี้ยง

“หยุด...อย่ามาทะลึ่งกับฉัน...ถอยไป”

ดินไม่ไป น้ำฟ้าไปไหนเขาตามไปด้วย เธอเดินเข้าห้องน้ำหญิง ดินไม่ทันมองขยับจะตามเข้าไปด้วย น้ำฟ้าชี้ให้ดูป้ายด้านหน้า ดินถึงกับชะงัก จำใจยืนรอข้างนอก น้ำฟ้าเจอฮันนี่ในห้องน้ำ รีบหยิบนามบัตรวินัยขึ้นมาเย้ย ฮันนี่เจ็บใจมาก เดินกระแทกเท้าปังๆออกไป

จากนั้น น้ำฟ้าหยิบมือถือขึ้นมาโทร.ตามบีบี เธอต้องรีบไปหาเป้าหมายที่สอง ซึ่งเธอเลือกเผื่อไว้เปรียบเทียบว่าใครดีกว่ากัน บีบีเดินไปคุยมือถือกับน้ำฟ้าไปด้วยจนมาถึงรถตัวเอง

“ฉันออกจากออฟฟิศแล้ว ฟ้า...ตกลงจะให้ฉันไปหาแกที่ไหน” บีบีรับรู้ข้อมูลจากเพื่อนรักแล้ววางสาย  ขณะบีบีเปิดประตูรถเข้าไปนั่ง ธีรเทพโผล่มาจากไหนไม่รู้คว้าประตูรถไว้ แล้วถามหาน้ำฟ้า บีบีไม่ยอมบอก ทั้งคู่พูดจายียวนใส่กันราวกับเป็นคู่กัดกันมาแต่ชาติปางก่อน มีจังหวะหนึ่งธีรเทพเผลอ บีบีสบช่องรีบชิ่งรถหนี

ธีรเทพไม่ยอมให้หนีง่ายๆ โบกมือเรียกมอเตอร์ไซค์รับจ้าง ซิ่งตามไปปาดหน้ารถของบีบีไว้ ระหว่างที่หญิงสาวลงมาโวยวาย ธีรเทพวิ่งปรู๊ดไปขึ้นนั่งรถของเธอด้านข้างคนขับ คว้าเข็มขัดนิรภัยมาคาดเรียบร้อยไม่สนเสียงขับไล่ไสส่งของบีบี และไม่ว่าเธอจะฉุดกระชากลากถูอย่างไร ธีรเทพกอดพนักเก้าอี้แน่นอย่างกับตุ๊กแกไม่ยอมลง ยืนยันจะไปพบน้ำฟ้าให้ได้ ในเมื่อธีรเทพดื้อด้าน บีบีมีแผนการรับมือคนแบบนี้ไว้แล้ว

ooooooo

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป น้ำฟ้าในลุคใหม่เดินออกจากห้องน้ำ คราวนี้เธอมาในคราบสาวหวาน ใส่กระโปรงบานเสื้อคอปิด ใบหน้าตบแต่งใหม่ดูสวยสะอาดตา ดินมองตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะขำก๊าก

“ผีเข้าหรือว่าผีออก เดี๋ยวเปรี้ยวเดี๋ยวหวาน ตกลงคุณเป็นคนแบบไหนกันแน่”

“ก็ฉันเป็นคนแบบนี้ล่ะ หลากหลายคาแรกเตอร์...น่าสนใจ...น่าค้นหา” น้ำฟ้ายิ้มภูมิใจ

“จริงด้วย...น่าค้นหาว่าแปลกกว่านี้มีอีกไหม”

น้ำฟ้าขี้เกียจเถียงด้วย เดินกลับไปที่รถ แล้วขับหน้าตั้งออกไป ดินขี่มอเตอร์ไซค์ตามไม่ลดละ จนมาถึงไซต์งานก่อสร้างคอนโดฯหรูกลางกรุงของคุณเปรม สถาปนิกหนุ่มใหญ่ผู้ร่ำรวย น้ำฟ้าส่องกระจกดูความเรียบร้อยของตัวเอง ก่อนจะก้าวลงจากรถ ดินคว้ากล้องถ่ายรูปขึ้นมาเก็บภาพน้ำฟ้าไว้อีกครั้ง หญิงสาวหันขวับเรียบร้อยของตัวเอง ก่อนจะก้าวลงจากรถ ดินคว้ากล้องถ่ายรูปขึ้นมาเก็บภาพน้ำฟ้าไว้อีกครั้ง หญิงสาวหันขวับ

“จะถ่ายไปทำไมไม่ทราบ ยังไม่เข็ดหรือไง อยากให้กล้องพังอีกใช่ไหม”

“เมื่อกี้เป็นพริตตี้หัวทอง คราวนี้จะมารับจ๊อบผสมปูนเหรอ”

“จะมาทำอะไรก็เรื่องของฉัน นายกลับไปออฟฟิศได้แล้ว ไม่งั้นฉันจะฟ้องบอสว่านายหนีงาน”

ดินขู่กลับ ถ้าน้ำฟ้าส่งเขากลับออฟฟิศ บอสซ่าส์ก็จะรู้ว่าเธอเอาเวลางานมาทำเรื่องส่วนตัว น้ำฟ้าจนใจเพราะชายหนุ่มกุมความลับตนเองไว้ ไม่ต่อปากต่อคำด้วย ก้าวฉับๆเข้าไปที่ไซต์งานก่อสร้าง เป้าหมายเบอร์สองของเธอคือคุณเปรม เจ้าของโครงการนี้ น้ำฟ้าปั้นท่าเรียบร้อย ราวกับกุลสตรีเดินตามหาคุณเปรมไปทั่ว เจอเขากำลังสั่งงานลูกน้องด้วยมาดเท่ อยู่ๆมีคนงานยกแผ่นไม้แผ่นใหญ่ผ่านหน้าน้ำฟ้า บังคุณเปรมจนมิด

พอคนงานยกไม้ผ่านไป คุณเปรมหายตัวไปแล้ว น้ำฟ้าตาเหลือก กวาดตามองหาให้ควั่ก พลันมีเสียงสตาร์ตรถดังขึ้น น้ำฟ้าหันมองตามเสียง เห็นคุณเปรมขับรถออกไป เธอทิ้งมาดกุลสตรีวิ่งหน้าตั้ง ลัดเลาะตัดเส้นทางจนกระทั่งมาดักหน้ารถคุณเปรมทัน แล้วตัดสินใจวิ่งตัดหน้า ดินวิ่งตามมาเห็นเข้า ตกใจมาก

ฝ่ายคุณเปรมกระแทกเบรกอย่างแรง รถหยุดห่างจากน้ำฟ้าแค่คืบ หญิงสาวเป็นลมล้มพับลงตรงนั้น ดินเป็นห่วงจะเข้าไปช่วย แต่คุณเปรมถึงตัวเธอก่อน ประคองเธอไว้ในอ้อมกอด

“คุณครับ...คุณ...เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”

น้ำฟ้าที่หมดสติเมื่อครู่ พอเห็นคุณเปรมเผลอ แอบถลึงตาใส่ดิน เป็นทำนองไม่ให้เข้ามายุ่ง แล้วแกล้งหมดสติต่อ ดินถอนใจเฮือก ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงอย่างน้ำฟ้าต้องลงทุนเสี่ยงตายขนาดนี้...

ขณะที่แผนของน้ำฟ้าสำเร็จไปอีกขั้นหนึ่ง บีบีเพื่อนรักของเธอก็จัดการกำจัดธีรเทพพ้นทางจนได้

ooooooo

จากนั้นไม่นาน คุณเปรมอุ้มน้ำฟ้าเข้ามาในสำนักงานขายคอนโดฯของเขา น้ำฟ้าทำเป็นรู้สึกตัว ก่อนจะปั้นท่าสะเทิ้นอายที่เห็นตัวเองอยู่ในอ้อมแขนผู้ชาย ขอร้องให้คุณเปรมวางเธอลง เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าจะไม่ดี

“ขอบคุณนะคะ ฟ้าขอโทษจริงๆค่ะ ฟ้าสะเพร่าเองที่ข้ามถนนไม่ทันระวัง ฟ้าขอโทษอีกครั้งนะคะ” น้ำฟ้ายกมือไหว้อย่างอ่อนช้อย แล้วแกล้งเซ คุณเปรมปราดเข้ามารับร่างเธอไว้ ตาสบตากันนิ่งงัน ดินแอบมองผ่านกระจกสำนักงานขายเข้าไปเห็นมารยาของน้ำฟ้า ถึงกับส่ายหัว ทนดูต่อไม่ไหว หลบไปนั่งรอที่มอเตอร์ไซค์ของตัวเอง สักพัก น้ำฟ้าวิ่งหน้าตั้งเข้ามายัดกุญแจรถของเธอใส่มือดิน

“ฝากขับรถกลับไปทิ้งไว้ที่ออฟฟิศให้ด้วย...ขอบใจ”

ดินมองกุญแจรถในมืองงๆขยับจะเดินตาม น้ำฟ้าหันขวับสั่งให้เขาอยู่ห่างๆ เธอไม่อยากให้คุณเปรมรู้ว่าเราสองคนมาด้วยกัน แล้วรีบเดินหนี เป็นจังหวะเดียวกับคุณเปรมโผล่พ้นมุมตึกมาเจอพอดี ถามน้ำฟ้าจะรีบไปไหน น้ำฟ้าโกหกว่าไม่ได้เอารถมา จะออกไปเรียกแท็กซี่ คุณเปรมเกรงน้ำฟ้าจะเป็นลมไปอีก อาสาจะไปส่งให้แล้วเดินนำเธอไปที่รถของเขา น้ำฟ้าหันมายิ้มให้ดินเป็นทำนองว่าเห็นไหมแผนของเธอเจ๋งขนาดไหน...

ไม่นานนัก น้ำฟ้าเดินยิ้มเริงร่าเข้ามาในห้องทำงาน โบกนามบัตรของวินัยและของคุณเปรมอวดบีบี วันนี้เธอสามารถคว้าผู้ชายเพอร์เฟกต์มาได้ถึงสองคน บีบีพลอยดีใจไปกับเพื่อนด้วย

ขณะน้ำฟ้ากำลังเป็นปลื้มกับความสำเร็จของตัวเอง ฮันนี่กลับตัดหน้าเธอโทร.ติดต่อวินัยได้ก่อน บอสซ่าส์จึงต้องทำตามที่ลั่นวาจาไว้ ยกโปรเจกต์นาฬิกาหรูให้ฮันนี่เป็นคนคุม น้ำฟ้ารู้เรื่องนี้ ตามมาตัดพ้อต่อว่าเจ้านายใหญ่ทำอย่างนี้ได้ อย่างไรในเมื่อเธอได้นามบัตรวินัยก่อนฮันนี่

“แต่ฮันนี่คุยเรื่องงานกับคุณวินัยเรียบร้อยแล้ว รอคุณวินัยให้คำตอบในวันพรุ่งนี้ ฮันนี่มีความคืบหน้าในขณะที่เธอหายไปทั้งวัน ได้แค่นามบัตร เธอเอาเวลาไปทำอะไร...หา...ฉัน ผิดหวังในตัวเธอจริงๆ...ฮันนี่...บอสฝากโปรเจกต์นี้ด้วยนะ”

ฮันนี่รับปากบอสซ่าส์จะทำโปรเจกต์นี้ให้ดีที่สุดสมกับที่เขาไว้วางใจ บอสซ่าส์พยักหน้ารับรู้ ก่อนเดินออกจากห้อง ฮันนี่ยิ้มเย้ยน้ำฟ้าแล้วพูดใส่หน้าว่าอะไรที่เป็นของน้ำฟ้า เธอจะแย่งให้มาเป็นของเธอหมด...

ค่ำวันเดียวกัน ที่บ้านของดิน ขณะดินนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มองภาพถ่ายของน้ำฟ้าจากกล้องดิจิตอลที่เขาแอบถ่ายเมื่อตอนกลางวัน ธีรเทพในสภาพมอมแมมเดินบ่นเข้ามาว่าไม่น่าหลงเชื่อบีบี วันนี้เลยไม่ได้เจอน้ำฟ้าแล้วถามดินว่าหายไปไหนมาทั้งวัน พอรู้ว่าดินไปทำงานนอกสถานที่กับน้ำฟ้ามา ธีรเทพเจ็บใจตัวเองมาก

“โธ่เว้ย...แล้วทำไมฉันไม่โทร.หาแกตั้งแต่ทีแรกวะ จะได้ไม่ต้องถูกยายบีบีบี้เเบนหลอก เสียชื่อคาสโนว่าตัวพ่อ ความผิดของแก ไอ้ดิน”

ดินขอร้องให้ธีรเทพเลิกโวยวาย ถ้าอยากรู้เรื่องที่น้ำฟ้า กำลังจะไปออกเดทกับว่าที่สามีในอนาคต ธีรเทพหูผึ่ง นั่งฟังอย่างนิ่งสงบ ทันทีที่ดินเล่าเรื่องวินัยกับคุณเปรมจบ ธีรเทพลุกพรวดจะออกจากบ้าน จะไปฆ่าศัตรูหัวใจทั้งสองคนของเขา เพราะเขาไม่มีทางยอมเสียน้ำฟ้าให้พวกนั้น

“ฉันว่าแกถอนตัวเหอะ...เป้าหมายของเธอสูงส่ง เธอไม่ชายตามองแกแน่ เชื่อฉันเถอะ” ดินเตือน

“เพราะแกเป็นงี้ไงผู้หญิงถึงได้ทิ้ง พอใครบอกเลิกแกก็ปิดฉากรัก แกต้องสู้ สู้ให้เขาเห็นว่าเรารักเขาจริง”

ดินเตือนแล้ว ถ้าเพื่อนไม่ฟังก็ตามใจ ธีรเทพขอร้องให้ดินช่วยเขาจีบน้ำฟ้า ดินไม่ขอยุ่งเกี่ยวเรื่องนี้

“ไม่ได้...เพราะแกเป็นหนี้บุญคุณฉัน ฉันเสียสละให้แกจีบฮันนี่ ดังนั้นแกต้องชดใช้บุญคุณฉัน ทำตามคำสั่งฉัน...ขอบใจเพื่อน” ธีรเทพมัดมือชก ดินหนีไม่ออกจำต้องรับปากจะช่วย...

ในเวลาไล่เลี่ยกัน น้ำฟ้ายังทำใจเรื่องที่ทำงานไม่ได้ นั่งทำหน้าเซ็งตั้งแต่ขับรถออกจากออฟฟิศยันถึงบ้านแม่ บีบีติดรถมาเยี่ยมสดใสด้วย เห็นเพื่อนซี้ท่าทางไม่สบายใจ ปลอบใจไม่ให้คิดอะไรมาก น้ำฟ้าไม่เคยถูกบอสซ่าส์ตำหนิมาก่อน แถมยังโดนฮันนี่แย่งงานไปอีกจะไม่ให้เซ็งได้อย่างไร บีบีเห็นใจเพื่อนรักมาก โผเข้าไปกอด

“คนเราทำพลาดกันได้...สู้ๆฉันรักแก อยู่ข้างแกเสมอ”

จังหวะนั้น สดใส น้ำฝน และจอห์นเข้ามาเห็นพอดี ชักสงสัยในความสัมพันธ์ของทั้งคู่แต่ไม่มีใครกล้าถามอะไร น้ำฟ้าเห็นแม่หน้าตาแจ่มใส อดทักไม่ได้ ทำไมวันนี้แม่ดูดีกว่าวันก่อนมาก

“ใช่...หน้าตาผุดผ่องยังกะไม่ได้เป็นโรคมะเร็ง” บีบีพยักพเยิดเห็นด้วย สดใสนึกขึ้นได้รีบไอแค้กๆกลบเกลื่อน น้ำฝนรู้งานรีบเดินไปหยิบยากับน้ำมาให้แม่ แล้วช่วยปั้นเรื่องว่า

“คุณหมอบอกว่าคนป่วยโรคมะเร็งไม่ได้แย่ทุกคนหรอก ถ้าสุขภาพจิตดีก็ทำให้กายดูดี”

“ใช่ๆ...ตั้งแต่ฟ้ารับปากว่าจะหาแฟนแต่งงาน แม่ก็มีความสุขไง...ว่าไงลูกได้แฟนหรือยัง”

“ยังค่ะ...แต่แม่ได้ต้องห่วงนะคะ ตอนนี้ฟ้าเจอคนที่ใช่แล้ว ขอเวลาฟ้าทำความรู้จักกับเขามากกว่านี้ อีกไม่นานฟ้าได้แต่งงานแน่นอน” น้ำฟ้ามั่นใจ ขณะที่สดใส น้ำฝน และจอห์นต่างยิ้มดีใจ

ooooooo

วันรุ่งขึ้น น้ำฟ้ามีนัดกินมื้อเที่ยงกับวินัยที่ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง ขณะทั้งสองคนกำลังพูดคุยทำความรู้จักซึ่งกันและกัน ธีรเทพกับดินโผล่เข้ามาขัดจังหวะ สองหนุ่มแนะนำตัวเองให้วินัยรู้จัก วินัยรู้สึกคุ้นหน้าดินเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน ดินรีบปฏิเสธว่าไม่เคย คนหน้าโหลอย่างเขามักถูกทักแบบนี้ประจำ น้ำฟ้าพยายามหาทางไล่ธีรเทพกับดินไปนั่งโต๊ะอื่น แต่ไม่สำเร็จ

“แย่จัง...ไม่มีโต๊ะว่างเลย ถ้าไม่เป็นการเสียมารยาท ผมขอแจมโต๊ะด้วย สะดวกไหมครับ...ขอบคุณครับ” ธีรเทพถามเองตอบเอง แล้วลงนั่งร่วมโต๊ะกับน้ำฟ้าและวินัยหน้าตาเฉย น้ำฟ้าโกรธ แต่พยายามข่มอารมณ์ไว้

ระหว่างกินอาหารด้วยกัน ดินกับธีรเทพสร้างความปั่นป่วนให้วินัยตลอด จนเขาทนไม่ได้ ต้องขอตัวกลับก่อน น้ำฟ้าไม่พอใจมาก เดินสะบัดออกไป

“คุณฟ้าจะไปไหนครับ...รอผมด้วย” ธีรเทพอยากจะตามแต่ยังห่วงกิน คว้าหอยนางรมตัวสุดท้ายยัดใส่ปากก่อนจะพากันออกจากร้าน แต่น้ำฟ้าหายตัวไปแล้ว สองหนุ่มช่วยกันกวาดตามองหาทั่วบริเวณ...

ภายในห้องน้ำไม่ห่างจากร้านอาหารนัก น้ำฟ้าเปลี่ยนลุคใหม่จากเปรี้ยวจี๊ดตามสเปกของวินัย เป็นสวยหวาน เตรียมจะไปพบคุณเปรม หลังจากส่องกระจกดูความเรียบร้อยเป็นครั้งสุดท้าย น้ำฟ้าค่อยๆโผล่หัวออกมาดู เห็นดินกับธีรเทพยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องน้ำ เธอรีบถอยหลบ คว้าแว่นตาดำมาสวม แล้วทำทีก้มหน้าก้มตาควานหาของในกระเป๋าถือ เพื่อหลบสายตาสองตัวป่วน ได้ผล พวกนั้นปล่อยให้เธอเดินผ่านหน้าไปโดยไม่เอะใจ

แต่น้ำฟ้าควานหาของจริงจังมากไป ทำให้วิกผมสีบลอนด์ร่วงจากกระเป๋า หญิงสาวตกใจจะก้มลงเก็บแต่ดินคว้าได้ก่อน แล้วเอื้อมมือดึงแว่นดำของน้ำฟ้าออก

“ปลอมตัวยังไงก็หนีไม่พ้นหรอกคุณ”

ธีรเทพหันมาเห็นน้ำฟ้า ปราดเข้ามาหาด้วยความดีใจ น้ำฟ้าไม่อยากถูกตามตื๊ออีก ตัดสินใจเตะเปรี้ยงเข้าหว่างขาธีรเทพพอดิบพอดี ถึงกับทรุดฮวบร้องลั่น เธออาศัยจังหวะนั้น เผ่นหนี ดินจะตามแต่ธีรเทพคว้าตัวไว้ขอร้องให้ช่วยตนก่อน ดินเข้าไปช่วยพยุงเพื่อนรัก แต่สายตาคอยจับจ้องน้ำฟ้าตลอดว่าหนีไปทางไหน...

บ่ายวันเดียวกัน น้ำฟ้านัดเจอคุณเปรมที่ลานโบว์ลิ่ง ดูคุณเปรมโยนโบว์ลิ่งอย่างมีความสุข เพราะคิดว่าสลัดจอมป่วนทั้งสองหลุดแล้ว แต่ผ่านไปไม่นาน ดินกับธีรเทพตามหาเธอจนเจอ ขอท้าคุณเปรมโยนโบว์ลิ่งแข่งกัน น้ำฟ้าไม่อยากให้ดินกับธีรเทพมาป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆ บอกปัดว่าสุภาพบุรุษอย่างคุณเปรมไม่ชอบการแข่งขัน ธีรเทพกับดินตื๊อไม่เลิกจนคุณเปรมยอมรับคำท้า น้ำฟ้าคิดแผนแกล้งดินกับธีรเทพขึ้นมาได้

“แข่งทั้งที ฟ้าว่าน่าจะมีอะไรเดิมพัน คุณเปรมว่าดีไหมคะ...คนแพ้ต้องโดนลงโทษ แต่ขออุบไว้ก่อนนะคะบอกตอนนี้ไม่ตื่นเต้น”

สองหนุ่มโยนโบว์ลิ่งสู้คุณเปรมไม่ได้ ขนาดเขาต่อให้โดยปิดตาโยนยังได้สไตร์ก และบทลงโทษของผู้แพ้ก็คือต้องออกไปเต้นบนเลนโยนโบว์ลิ่ง คุณเปรมสงสารทั้งคู่มากขอร้องน้ำฟ้าให้ยกเลิกบทลงโทษ แต่เธอไม่ยอม

ooooooo

น้ำฟ้ายังแค้นใจเรื่องเมื่อวานไม่หาย ตามมาเล่นงานดินถึงบ้านของเขาแต่เช้า บีบีพยายามห้ามแต่เธอไม่ฟัง ด่าดินฉอดๆที่จงใจพาธีรเทพตามไปป่วนเธอทุกที่ที่เธอมีนัด

“ผมเปล่านะ ไอ้ธีมันไปของมันเอง ผมแค่ขับรถให้มันผมไม่เกี่ยว” ดินโกหกหน้าตาย

น้ำฟ้าไม่เชื่อ ด่าว่าดินต่างๆนานา ธีรเทพมานอนค้างบ้านดินพลอยโดนหางเลขไปด้วย เขาคิดเอาตัวรอดคนเดียว อ้างที่ทำไปทั้งหมดเพราะถูกดินบังคับ เขาเป็นคนรักเพื่อนเลยต้องทำตาม

“ถ้าเป็นคนรักเพื่อน ก็ห้ามเพื่อนด้วยว่าอย่ามายุ่งเรื่องส่วนตัวของฉันอีก...รวมทั้งนายด้วย นายไม่ใช่สเปกฉัน” น้ำฟ้าตวาดลั่น ธีรเทพเสียใจมาก วิ่งกลับเข้าบ้าน ดินไม่พอใจที่น้ำฟ้าทำร้ายจิตใจธีรเทพโวยกลับ

“นี่คุณ ไอ้ธีมันชอบคุณมันก็อยากจะจีบคุณแล้วถ้าผมชอบคุณคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาห้าม”

สองสาวถึงกับอึ้ง บีบีถามดินที่พูดเมื่อครู่เป็นเรื่องสมมติใช่ไหม ดินพยักหน้ารับคำ เขาไม่มีวันชอบผู้หญิงปากไวใจกล้าหน้าไม่มียาง น้ำฟ้าโกรธที่โดนด่า สวนทันทีว่า

“นาย...จำไว้ด้วยว่านายก็ไม่ใช่สเปกฉัน...ถ้าไม่ใช่ก็คือไม่รัก ไม่แต่ง”

“เอาไว้ให้คุณมีแฟนเป็นตัวเป็นตนให้ได้ก่อนเถอะ ค่อยมาสั่งห้ามคนอื่นไม่ให้คิดอะไรกับคุณ” ดินโต้ไม่ยอมแพ้ น้ำฟ้ายัวะ สะบัดหน้าเดินกระทืบเท้ากลับไป ดินนึกเป็นห่วงเพื่อนรัก รีบตามไปดู

ooooooo

เรื่องย่อ เส้นตายสลายโสด 


ละคร ช่อง7


1  เรื่องย่อละคร  เส้นตายสลายโสด ดูละครย้อนหลัง ตอน 1  ช่  อ  ง   7    
2  เรื่องย่อละคร  เส้นตายสลายโสด ดูละครย้อนหลัง ตอน 2  ช่  อ  ง   7    
3  เรื่องย่อละคร  เส้นตายสลายโสด ดูละครย้อนหลัง ตอน 3  ช่  อ  ง   7