Monday, September 19, 2011

เรื่องย่อ ในรอยรัก ตอน10 ดูละครย้อนหลัง ช่อง7






เรื่องย่อ ละคร ในรอยรัก ช่อง7
1  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 1  ช่  อ  ง   7    
2  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 2  ช่  อ  ง   7    
3  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 3  ช่  อ  ง   7    
4  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 4  ช่  อ  ง   7    
5  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 5  ช่  อ  ง   7    
6  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 6  ช่  อ  ง   7    
7  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 7  ช่  อ  ง   7    
8  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 8  ช่  อ  ง   7    
9  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 9  ช่  อ  ง   7    
10  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน10  ช่  อ  ง   7   

11  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 11  ช่  อ  ง   7   


ตอนที่ 10

เมื่อเห็นว่ามธุรินหลับ กานนจึงย่องออกจากห้องเธอ พบบัวบงกชยืนรออยู่ เขาจึงบอกเธอว่า มธุรินคงหลับลงเพราะฤทธิ์ยาที่แอบกินเข้าไป ว่าแล้วก็ส่งขวดยาให้ก่อนจะลากลับ
บัวบงกชขยับมาดักหน้า “เดี๋ยวสิคะคุณกานน คุณก็รู้ดีว่าอาไม่ได้รอที่จะเจอคุณเพียงเพื่อจะถามว่ายัยเดียร์หลับหรือยัง”
กานนสบตาบัวบงกชอย่างเข้าใจ ทั้งสองลงมานั่งคุยกันที่ห้องรับแขก บัวบงกชเปิดประเด็นว่า เขาคงรู้เรื่องหมดแล้ว กานนพยักหน้า
“ครับ เดียร์เล่าให้ผมฟัง แต่ผมยังคิดอะไรไม่ออก ไม่รู้จะช่วยยังไงดี”
“อาว่าอาจะคุยกับหนูมัสลิน เพราะเรื่องทั้งหมดนี้ไม่ใช่ความผิดยัยเดียร์คนเดียว ลำพังยัยเดียร์คงไม่คิดทำร้ายใครได้รุนแรงขนาดนี้ หนูมัสลินเป็นคนจิตใจดี คงเข้าใจ”
“ผมว่าอย่าเพิ่งดีกว่าครับคุณอา ผมเห็นด้วยที่ว่ามัสลินเป็นคนจิตใจดี มัสลินอาจไม่เอาเรื่อง แต่คนที่รักและพร้อมเป็นเดือดเป็นร้อนแทนมัสลินมีอีกหลายคน”
“คุณหมายถึงจิรดา...แม่เขา”
“แล้วยังมีคุณเก๋ นายคิม หรือแม้กระทั่ง...นายกุ ผมไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะยอม”
“แล้วคุณคิดว่าพวกเขาจะสืบหาคนทำไหม”
“ผมคงตอบคุณอาไม่ได้ แต่ตอนนี้ทางที่ดีที่สุด เราคงต้องนิ่งแล้วดูเหตุการณ์”
สาวใช้บ้านบัวบงกชแอบฟังการสนทนาเพื่อโทร.รายงานเตช...บัวบงกชจับแขนกานนขอร้อง อย่าเอาเรื่องคลิปไปแพร่งพรายให้ใครรู้อีก กานนกังวลใจว่าเรื่องจะไม่จบแค่นี้
“แต่จะว่ากันตามจริงแล้ว มันก็ไม่ยุติธรรมกับมัสลินเลย”
“อารู้...อาไม่ได้สบายใจ เรื่องนี้มันหนักสำหรับอา หนักเสียยิ่งกว่าหนัก”
เสียงบัวบงกชเครือ กานนตกใจรีบขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจจะพูดกระทบ เธอส่ายหน้ารำพึง
“ไม่ใช่หรอกค่ะ คุณไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกของอาหรอก ไม่มีใครสักคน...”
กานนมองบัวบงกชอย่างไม่เข้าใจ
ooooooo
เหนื่อยล้ามาทั้งวัน พอได้อยู่คนเดียว ม่านมัสลินทิ้งตัวลงนอนปล่อยน้ำตาไหลออกมาอย่างสุดกลั้น ไม่นาน เธอก็รู้สึกมีคนอยู่ข้างเตียง เธอพยายามเพ่งมอง แล้วต้องดีใจเมื่อเห็นภาษิตเข้ามานั่งข้างๆลูบผมเธออย่างอ่อนโยน เธอคว้ามือลุกพรวดขึ้นจ้องหน้าภาษิต
“นี่พ่อจริงๆด้วย พ่อ...มัสคิดถึงพ่อ” ม่านมัสลินซุกหน้ากับอกพ่อร้องไห้สะอึกสะอื้น
“พ่อจำไม่ได้ว่าลูกสาวพ่อกลายเป็นคนขี้แยไปตั้งแต่เมื่อไหร่” ภาษิตปาดน้ำตาให้
“ตั้งแต่ที่พ่อทิ้งมัสไป มันมีเรื่องราวมากมายหลายอย่างเกิดขึ้นกับมัส มัสเหนื่อยเหลือเกินค่ะพ่อ มัสไม่รู้ว่าจะผ่านไปได้ยังไง พ่ออยู่กับมัสนะคะ อย่าทิ้งมัสไปอีก”
“พ่อก็นั่งอยู่นี่แล้วไง มัสมีอะไรอยากเล่าให้พ่อฟังไหมล่ะ”
ม่านมัสลินพยักหน้าแล้วเล่าทุกเรื่องให้ภาษิตฟัง เธอได้รับการปลอบโยนจากภาษิตจนเกิดรอยยิ้มจนกลายเป็นหัวเราะ ภาษิตบอกว่าเห็นไหมหัวเราะออกแล้ว
“จริงด้วยสิคะพ่อ นี่มัสหัวเราะได้ยังไง ในเมื่อมัสยังเศร้าอยู่เลย”
“ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจเราเองนะลูก ถ้าลูกคิดว่ามันเศร้า ตัวเองก็เศร้า ถ้าจะไม่เศร้าก็ต้องคิดให้ตัวเองสุข...เท่านั้นเองจริงๆ อย่าบอกเลยว่ายาก ถ้าลูกยังไม่ได้ลองทำ” ภาษิตจับไหล่ลูกสาวพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ต่อแต่นี้ไป คิดแต่สิ่งดีๆนะลูกนะ มันจะทำให้ลูกได้รับสิ่งที่ดีกลับคืบจากทุกคน อย่าติดบ่วงความคับแคบของการคิดร้าย คิดแง่ลบ ที่มันจะนำแต่ความทุกข์ใจมาให้ลูก...แล้วที่สำคัญ ลูกต้องเข้มแข็งนะ รับปากพ่อสิ”
“ค่ะพ่อ....”
“ม่านมัสลิน...พ่อรักหนูนะลูก” ภาษิตดึงม่านมัสลินมากอด
ม่านมัสลินพึมพำว่าตนก็รักพ่อ และแล้วเธอก็สะดุ้งตื่น มองไปรอบห้องไม่มีภาษิต จึงรู้ว่าตนฝันไป เธออยากจะร้องไห้แต่แล้วคำเตือนของพ่อให้เข้มแข็งก็ดังก้องในหู จึงอดกลั้นไว้
ooooooo
ยังต้องการถามอีกหลายเรื่อง กุเทพจึงมาส่งพินสุดาที่บ้านเพื่อพูดคุยในรถ แต่เธอกลับดันให้เขาเข้าไปในบ้าน คะยั้นคะยอให้ดื่มกาแฟ
“กิ๊บผมบอกแล้วไงว่า ผมมาที่นี่ไม่ได้จะมากินกาแฟอะไรของคุณ”
“ใจเย็นก่อนสิคะ กิ๊บก็แค่ดีใจที่วันนี้กุยอมเข้ามาที่บ้านกับกิ๊บ เราจะพูดดีๆกันสักนิดไม่ได้เหรอคะ” พินสุดาเริ่มกระบวนยั่วยวนเล้าโลม
กุเทพปัดมือเธอออก “ผมอยากรู้เรื่องที่คุณพูดกับผมตั้งแต่ที่ร้าน เรื่องคลิปของมัส คุณพูดถึงคุณเดียร์ ผมอยากรู้ว่ามันไปเกี่ยวอะไรกับคุณเดียร์ ทำไมต้องถึงขั้นจะฆ่าตัวตาย”
อารมณ์โกรธของพินสุดาพุ่งพรวด “นังมัสลินมันรู้บ้างมั้ยคะ ว่ากุทำตัวเป็นไอ้โง่ พูดปาวๆใส่กิ๊บอยู่นี่ก็เพื่อมัน”
“พินสุดา...”
“ทำไมคะ...”
“ได้ ในเมื่อคุณไม่บอกผมก็ไม่เป็นไร ผมจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ” กุเทพจะกลับ
พินสุดารีบเปลี่ยนน้ำเสียง ยื้อให้เขาดื่มกาแฟที่ตนแอบใส่ยานอนหลับลงไป แต่กุเทพเหมือนรู้ทันดึงดันจะกลับ พินสุดาโวยวายว่าแค่ทำดีกับตนบ้างไม่ได้เชียวหรือ กุเทพส่ายหน้าเดินหนี พินสุดากันจึงทำให้ถ้วยกาแฟในมือกระฉอกรดเสื้อกุเทพ เธอตกใจรีบถามว่าร้อนไหม
“กิ๊บไม่ได้ตั้งใจ ถอดเสื้อออกก่อนนะคะ”
“ปล่อยผม” กุเทพปัดมือพินสุดาให้พอเถอะ เขาจะกลับ
พินสุดาดึงเขามาที่ห้องน้ำแกล้งเอาน้ำล้างจนเปียกโชก แล้วทำเป็นตกใจจะเอาเสื้อน้องชายมาให้เปลี่ยน กุเทพฮึดฮัดอยู่ในห้องน้ำ เผอิญศิธาเข้ามาเจอพินสุดาถือเสื้อออกมาจากห้อง ก็ต่อว่าตนโทร.มาทำไมไม่รับสาย พินสุดาทำท่าให้เบาเสียงแต่ศิธาไม่สนใจ กุเทพได้ยินเงี่ยหูฟัง
ศิธาโวย “อะไรของพี่เนี่ย รู้บ้างไหมว่าที่สตูฯผมมันวุ่นวายแค่ไหน ลูกน้องผมมันบอกว่ามีคนบุกเข้าไปค้นเทปให้วุ่น”
“นี่เธอเลิกโวยวายได้มั้ย” พินสุดาเหลือบมองไปทางห้องน้ำ
ศิธาไม่สนใจยังโวยวาย “นี่มันเรื่องไม่เป็นเรื่องแท้ๆไม่เกี่ยวกับผมเลย บอกไว้ก่อนเลยนะพี่กิ๊บ ถ้าเรื่องคลิปมันแดงขึ้นมา พี่กับโก้จะต้องเป็นคนรับผิดชอบเรื่องทั้งหมด ผมไม่เอาด้วยแล้วนะ ยิ่งถ้ารู้ถึงหูป๊าผมขึ้นมา ผมตายแน่”
กุเทพปะติดปะต่อเรื่องราวได้ ก้าวออกมา “ฉันว่าแล้วว่าเรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับพวกแก”
พินสุดารีบกลบเกลื่อนไม่มีอะไรแล้วส่งเสื้อให้ กุเทพปัดออกชี้หน้าศิธา เป็นลูกผู้ชายหรือเปล่าทำร้ายผู้หญิง พินสุดาดันกุเทพให้กลับไปก่อน กุเทพจ้องศิธาอย่างเอาเรื่อง ให้จำไว้ว่าเรื่องนี้เขาไม่ปล่อยไว้แน่ ศิธาโมโหกระชากไหล่กุเทพหันมาแล้วชกเข้าที่ปาก กุเทพเซไป พอตั้งหลักได้ชกกลับทันทีพินสุดาร้องห้าม พีระพลตามเข้ามาเห็นสองคนมะรุมมะตุ้มกันอยู่ก็คว้าแจกันฟาดหัวกุเทพเลือดอาบ พินสุดาตกใจ
“ไอ้โก้นี่แกทำอย่างนี้กับกุได้ยังไง เดี๋ยวนะฉันจะกลับมาจัดการกับพวกแก” พินสุดาประคองกุเทพจะไปหาหมอ พีระพลส่งเสียงตกใจกับอาการศิธาที่ปากแตกหน้าปูด
ออกมาหน้าบ้าน กุเทพสะบัดตัวออกจากพินสุดาตวาดใส่ “เลิกยุ่งกับผมซะที กลับไปอยู่กับพวกเลวๆของคุณเถอะไป”
กุเทพโซเซไปขึ้นรถ พินสุดาโกรธตะโกนไล่หลัง “ถ้าเปลี่ยนจากกิ๊บเป็นนังมัสลิน กุคงไม่ไล่เหมือนหมูเหมือนหมาอย่างนี้สินะ กุรักมันมากขนาดยอมเจ็บตัวเพื่อมันอย่างนี้เลยเหรอ”
“ผมคงไม่เลวพอที่จะทนดูผู้หญิงคนหนึ่งถูกผู้ชายรุมรังแกหรอก ไม่ใช่แค่มัสลินนะที่ผมจะช่วย แต่เป็นผู้หญิงทั้งโลก ยกเว้นคุณ”
“รวมถึงนังเดียร์นังคุณหนูปัญญาอ่อนนั่นด้วยใช่ไหม” พินสุดาตัวสั่นเทาด้วยความแค้น
“คุณเดียร์เป็นเพื่อนคุณแท้ๆนะกิ๊บ...คุณนี่มัน...”
“หึ กิ๊บรู้แล้วล่ะที่คุณทำนี่ ถ้าไม่ใช่เพื่อมัสลินก็ต้องนังเดียร์ บอกมาสิว่าไม่ใช่”
กุเทพมองพินสุดาอย่างเกลียดชัง ก่อนทิ้งประโยคสุดท้ายว่าแล้วแต่จะคิด เขาขึ้นรถขับออกไป พินสุดาร้องกรี๊ดๆวิ่งตามทุบกระโปรงรถจนเสียหลักล้มลงอย่างเจ็บแค้น
ooooooo
กลับมาด้วยสภาพมีผ้าปิดแผลที่หัว เสื้อผ้าเปรอะเลือดและคราบกาแฟ กุเทพมาเคาะประตูห้องกานน กานนตกใจเมื่อเห็นสภาพหลาน “นายกุ นี่แกไปโดนอะไรมา”
“อย่าเพิ่งถามนะอาปลิว ขอผมเข้าไปข้างในก่อน เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง”
สองอาหลานคุยกันเคร่งเครียด กานนถาม “แล้วแกรู้มั้ยว่าไอ้ศิธามันหมายถึงใครที่ว่าบุกไปรื้อสตูฯแล้วถูกจับได้น่ะ”
“ผมใจร้อนไปเอง ถ้าอดทนฟังมันอีกสักนิดคงรู้” กุเทพรู้สึกผิด
กานนครุ่นคิด คนที่จะยอมเสี่ยงอันตรายขนาดนั้นเพื่อม่านมัสลินจะเป็นใคร ถ้าไม่ใช่คิม กุเทพตกใจ ถึงจะเป็นคู่แข่งแต่เขาก็ไม่คิดอยากให้เป็นอะไร กานนนึกถึงวันที่ม่านมัสลินมาชวนเขาไปบ้านเก่า เพราะคิมไม่ว่าง ต้องเป็นคิมแน่ๆ...
ขณะเดียวกัน ดุสิตหงุดหงิดงุ่นง่านที่คิมยังไม่กลับมาเสียที ไม่ทันไร ลูกน้องเอาซองใส่เทปมายื่นให้ บอกว่ามีแท็กซี่เอามาให้ ย้ำว่าให้คนที่ชื่อดุสิตเท่านั้น มาจากคิมแล้วขับออกไปเลย ดุสิตต่อว่าลูกน้องที่ไม่ถามชื่อหรือจำเลขทะเบียนรถไว้ ลูกน้องอีกคนหน้าตื่นเข้ามารายงาน
“ไม่ได้เรื่องนายคิมเลยครับนาย สัญญาณโทรศัพท์จับได้ครั้งสุดท้ายที่สตูดิโอที่นายบอกนั่นละครับ”
ดุสิตหน้าเสีย รีบเอาเทปมาเปิดดู เกวลินถือถุงอาหารโผล่เข้ามาเซอร์ไพรส์ ว่าตนออกจากโรงพยาบาลแล้ว ดุสิตตกใจ ขอร้องให้กลับบ้านไปก่อน เกวลินไม่โกรธกลับหัวเราะ ดุสิตรู้สึกเป็นห่วงจึงจะขับรถไปส่งบ้าน แต่เธอปฏิเสธ กระซิบบอกว่าตนจะไปเซอร์ไพรส์ศิธาอีกคน ดุสิตตาโพลงรีบห้าม
“ไม่ได้ ไม่ให้ไป กลับบ้านเท่านั้น เดี๋ยวฉันไปส่ง”
“อะไรของแกวะ ก็บอกแล้วยังไม่กลับ วันนี้แกดูแปลกๆไปนะสิต มีอะไรให้เล่ามาเดี๋ยวนี้เลย รึว่ามีอะไรเกี่ยวกับฉัน”
ดุสิตโบกมือไม่มี เกวลินจึงโบกมือบายจะไปหาศิธา ดุสิตทนไม่ไหวโพล่งออกมา
“ไอ้เก๋...เลิกโง่ได้แล้ว ก็ที่แกเดินกะเผลกอยู่อย่างนี้ก็ฝีมือไอ้ศิธานั่นแหละ”
“แกว่าไงนะ” เกวลินชะงักค่อยๆหันมาถาม
ดุสิตสีหน้าวุ่นวายใจ เกวลินถามย้ำ ดุสิตเอามือตบปากตัวเองว่าตนโกหกไม่อยากให้เธอไป เกวลินจ้องหน้าดุสิตอย่างคาดคั้นจะเอาคำตอบ
“ศิธาไม่เคยมาเยี่ยมฉันที่โรงพยาบาลเลยสักครั้งเดียว บอกแต่ว่าอยู่เมืองนอก...สิตา ถ้าแกคิดว่าแกเป็นเพื่อนฉัน เล่าความจริงทั้งหมดมาเดี๋ยวนี้เลย” เกวลินน้ำตาไหลอาบแก้ม
ดุสิตลังเลใจจะทำอย่างไรดี ตัดสินใจเล่าให้ฟัง
ooooooo
พินสุดากลับมาเล่นงานน้องชาย พีระพลโวยกลับว่ากุเทพทำร้ายศิธา ศิธาแค้นบอกจะไม่ปล่อยกุเทพไว้แน่ พินสุดาเอ็ดว่าเจ๊ากันเพราะเจ็บทั้งสองคน ถ้ายังราวีกุเทพ ตนจะฟ้องศักดาพ่อเขาให้หมดว่าทำเรื่องอะไรไว้บ้าง พีระพลหาว่าพี่สาวพาลใหญ่แล้ว พินสุดายังบอกว่าอะไรที่ให้ตนปิด ตนจะบอกพีระพลให้หมด
“ห...หา ว่าไงนะ ศิธามีอะไรปิดโก้อีกงั้นเหรอ”
ศิธาโกรธ ปึงปังจะกลับไป พีระพลตามแต่พินสุดาดึงไว้ให้เล่ามาว่าเกิดอะไรขึ้นที่สตูฯ และใครที่เข้าไปขโมยเทป พีระพลตอบว่าคิม พินสุดานึกว่าคนไหน
“คิม ลี หุ้นส่วนฝั่งฮ่องกงของป๊าศิธา มันควงอยู่กับนังมัสลิน ก็คงเป็นเดือดเป็นแค้นแทนกันนั่นแหละ ลูกน้องศิธาเลยจัดการซะ”
พินสุดาถามอย่างร้อนรนว่าจัดการอย่างไร พีระพลตอบว่าอย่างที่รู้ๆ ศิธาออกตัวว่าเขากับพีระพลอยู่โซลกลับมาไม่ทัน พินสุดาใจหาย เมื่อมีความเป็นความตายเข้ามาเกี่ยวข้อง...
รู้เรื่องจากดุสิตแล้ว เกวลินตรงมาหาม่านมัสลิน เธอตกใจคิดว่าเกวลินหนีออกมาจากโรงพยาบาล เกวลินว่าตนหายแล้ว
“เอาเถอะๆยังไงพี่ก็ยืนอยู่นี่แล้ว ถ้ารู้ว่าพี่มานี่เรื่องอะไร มัสจะพูดไม่ออก...ล่าสุดเธอได้เจอหรือได้คุยกับคุณคิมเมื่อไหร่”
“คุณคิมเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้นกับเขา”
“เรื่องมันยาวมัส ทั้งเรื่องตัวพี่เอง เรื่องของมัสแล้วก็เรื่องคุณคิม มัสฟังดีๆนะ” เกวลินเล่าทุกอย่างที่รู้มา ม่านมัสลินเสียใจด้วยเรื่องศิธา แต่พอเกวลินเล่าอีกเรื่อง “ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น พี่เข้าใจ เป็นใครก็พูดไม่ออก แต่ตอนนี้เรื่องศิธายังไม่ใช่ประเด็นหรอก พี่ห่วงคุณคิม”ม่านมัสลินทำหน้างง เกวลินเล่าว่า “ตอนที่พี่ไปหา เจ้าสิตเมื่อคืน สิตมันกำลังวุ่นเรื่องคุณคิมหายตัวไป”
“อะไรนะคะ...”
พลัน ดุสิตโทร.เข้ามือถือเกวลิน เธอหน้าตื่นตกใจ หันมาบอกม่านมัสลินว่า ดุสิตให้ไปดูศพคิมที่โรงพยาบาล ม่านมัสลินช็อกอ้าปากค้าง...ม่านมัสลินรีบไปที่ห้องดับจิตโรงพยาบาล ดุสิตยืนรออยู่กับเจ้าหน้าที่ตำรวจ เจ้าหน้าที่นำไปที่เตียงๆหนึ่ง มีผ้าขาวคลุมอธิบายว่า
“สภาพศพถูกแทงด้วยของมีคมสี่สิบกว่าแผล ศีรษะถูกทุบด้วยของหนักและของมีคมกะโหลกฉีกหายไปส่วนหนึ่ง”
ม่านมัสลินถึงกับผงะเมื่อเห็นสภาพศพ ตำรวจบอกให้เจ้าหน้าที่พลิกศพให้ดูรอยสักที่หลัง ดุสิตชะงักถอนใจเพราะรู้ทันทีว่าไม่ใช่คิม เขากอดม่านมัสลินซึ่งร้องไห้อยู่อย่างโล่งอก...ออกมาหาเกวลินซึ่งรออยู่ สามคนเดินออกมาหน้าโรงพยาบาล ม่านมัสลินสีหน้ายังเป็นทุกข์
“ถ้าคุณคิมต้องมาเป็นอะไรเพราะมัส มัสจะไม่ให้อภัยตัวเองเลย”
“คิดอะไรยังงั้นมัส คุณคิมต้องไม่เป็นอะไรสิ”
ดุสิตเห็นด้วยกับเกวลิน แต่ม่านมัสลินใจคอไม่ดี ร้องไห้ออกมา รถกานนแล่นมาจอด เขาก้าวลงจากรถมาหาม่านมัสลิน “เป็นยังไงบ้างครับ น้าพัดบอกว่าคุณมาดูศพที่นี่ ผมเลยรีบตามมา”
“ฉันไม่เคยเห็นคุณจะเคยใส่ใจในความเป็นไปของคุณคิม อะไรทำให้คุณถึงขั้นต้องตามมาที่นี่” ม่านมัสลินมองกานนอย่างจับผิด
กานนอึกอักทำหน้าไม่ถูก ดุสิตถามว่าเขาไปรู้อะไรมา กานนขอเวลาสักครู่ แล้วดึงม่านมัสลินออกไปคุยตามลำพัง เกวลินจะตาม ดุสิตรั้งไว้
ม่านมัสลินโวย “ไม่ต้องดึงฉันออกมาขนาดนี้ก็ได้ ฉันไม่ใช่คนเสแสร้งกับใคร เรื่องจริงเป็นยังไงก็ให้รู้ๆกันไปอย่างนั้น”
“คุณไม่แคร์แต่เดียร์เขาแคร์”
“อ้อ อย่างนี้นี่เอง ที่จะพูดก็เรื่องมธุรินแฟนของคุณสินะ ถ้างั้นก็อย่าเสียเวลาเลยค่ะ”
“ฟังผมอธิบายก่อนได้มั้ยมัสลิน”
“คุณจะอธิบายอะไรอีก ในเมื่อคุณก็พูดอยู่โต้งๆแล้วว่าที่คุณฉุดกระชากฉันมานี่ก็เพื่อปกป้องแฟนคุณที่ไม่เคยจะสนใจว่าใครจะเดือดร้อน จะหมดอนาคต ใครจะต้องตากหน้าถอดเสื้อผ้าพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง ทั้งที่ไม่เคยทำอะไรชั่วๆตามคลิปนรกที่แฟนคุณทำขึ้น...”
กานนอึ้งที่ม่านมัสลินพรั่งพรูความคับแค้นใจออกมา ม่านมัสลินรู้สึกตัวรีบเปลี่ยนคำพูดใหม่ว่ามธุรินไม่เกี่ยวอะไรด้วย กานนจึงบอกว่า เขารู้เรื่องทุกอย่างแล้ว เธอมองเขาอย่างแปลกใจ
“คุณพูดถูกแล้วล่ะ ว่าที่ผมมานี่ก็เพื่อจะปกป้องมธุริน”
“ถึงแม้ว่าเรื่องที่แฟนคุณทำ มันจะเลยเถิดไปถึงชีวิตของคุณคิมอย่างนั้นเหรอ”
“มันก็ไม่ถึงขนาดนั้น เดียร์ทำลงไปเพราะรู้เท่าไม่ ถึงการณ์ ผม...”
ม่านมัสลินสวนทันควันว่าตนจะเอาเรื่องมธุรินให้ถึงที่สุด ไม่ว่าจะตามหาคิมพบหรือไม่
“โธ่มัส คุณฟังผมบ้างได้มั้ย ฟังผม มองหน้าผม รู้ซะทีได้มั้ยว่าผมรักคุณ คนที่ผมรักคือคุณ แล้วผมก็แค่กำลังทำทุกอย่างให้มันลงตัวกับทุกฝ่าย”กานนจับไหล่ม่านมัสลินหันมา
“มุกบอกรักของคุณมันใช้ไม่ได้ผลซะแล้วล่ะค่ะ เสียใจด้วยนะ” ม่านมัสลินปลดมือกานนออก แล้วเดินลิ่วไป
ooooooo
ปิ่นจัดการส่งศพย้งให้ญาติแล้วเลยแวะมาคุยกับพัดและแป้น ปิ่นปรึกษาพัดว่าตนควรโทร.บอกเจ้าสัวทศไหมว่าย้งเสียแล้ว เพราะเจ้าสัวทิ้งนามบัตรไว้ให้ พัดเห็นควร ปิ่นจึงไปโทร.สาธารณะระหว่างทางกลับบ้านสวน สาวใช้ที่นั่งเฝ้าโทรศัพท์เผลอหลับ อุษยาจึงรับสายแทนปิ่นตกใจเสียงดุๆของอุษยา จึงฝากให้บอกเจ้าสัวว่าย้งเสียแล้ว อุษยาได้ยินชื่อย้งก็ตกใจ ทำทีเป็นเสียใจด้วยแล้วซักถามรายละเอียด อ้างว่าเจ้าสัวให้เอาเงินไปช่วยทำศพ
ด้วยความไม่รู้ เจ้าสัวทศมาที่โรงพยาบาลหวังจะเยี่ยมย้ง พอได้รู้ว่าย้งตายแล้วก็ตกใจแทบเป็นลม พยาบาลประคองให้นั่ง เจ้าสัวขอให้พยาบาลติดต่อเจ้าของไข้ย้งให้
ร้อนใจจนอุษยาต้องมาดูให้รู้แน่ว่า เจ้าของไข้ย้งใช่ม่านมุกหรือไม่ อุษยาขับรถมาถึงบ้านสวน เห็นเฟื่องฟ้าหน้าบ้านก็ชักเอะใจ เผอิญจิรดามาอยู่ที่บ้านสวนเพื่อปลอบใจม่านมุก เสียงกริ่งหน้าบ้านดัง จิรดาไปเปิดประตูแทน พอประจันหน้ากันต่างตกใจ
“อะไรกันยะ ตามมาหาเรื่องกันถึงที่นี่เชียวเหรอ คราวนี้จะเรื่องอะไรกันอีกล่ะ” จิรดาโวย
“เธอ...แม่นังมัสลิน ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้”
สองคนหึ่มๆเข้าใส่กัน ม่านมุกตามออกมาส่งเสียงถามว่าใครมา อุษยาตะลึงถอดแว่นดำเขม่นมอง ม่านมุกมองอุษยาแล้วยิ้มให้น้อยๆ จิรดายังโวยวายจะเอาเรื่องถ้ายังไม่กลับไป
“คุณมาหาใครหรือคะ หน้าตาคุณดูคุ้นตาฉันมาก แต่ต้องขอโทษที่คนแก่อย่างฉันจำคุณไม่ได้” ม่านมุกปรามจิรดา แล้วเอ่ยยิ้มๆ
“อามู่...ใช่อามู่หรือเปล่า”
“คุณหนูใหญ่” ม่านมุกนึกออกทันที จิรดามองสองคนงงๆ...
ทุกคนมานั่งในห้องรับแขก อุษยาปรายตามองจิรดาแล้วถามว่าเป็นอะไรกัน ดักคออย่าบอกนะว่าเป็นแม่ลูก จิรดาลอยหน้าตอบว่าใช่จะทำไม ม่านมุกเห็นท่าไม่ดีรีบตัดบท
“แม่ดานี่ ดิฉันแต่งงานใหม่น่ะค่ะ แม่ดาก็...เป็นลูกที่เกิดกับสามีใหม่ดิฉัน”
อุษยามองสองแม่ลูกสลับไปมาอย่างไม่ค่อยอยากเชื่อ...
ในขณะที่มธุรินไปหาพินสุดาเพื่อขอให้พาตนหนีไปต่างประเทศด้วยกัน พินสุดาเก็บความเคืองขุ่นในใจ ทำเป็นเห็นใจ
“เอาอย่างนี้นะเดียร์ ระหว่างที่ฉันกำลังคิดหาช่องทางให้เธอ ช่วงนี้เธอต้องอยู่เฉยๆไว้อย่ากระวนกระวายให้มันมากมาย เออ แล้วก็อยู่ให้ห่างๆพวกฉันไว้ก่อน”
มธุรินถามว่าทำไม พินสุดาอ้างว่า “ฉันแค่เผื่อๆไว้มีอะไรทางนี้จะได้ไม่สาวไปถึงเธอไง”
มธุรินเชื่อสนิทใจกลับไป พินสุดาเข้ามาปลุกน้องชาย และค้นหาพาสปอร์ต สั่งให้ลุกขึ้นเก็บเสื้อผ้าแล้วไปอยู่ที่อื่นสักพัก พีระพลทำหน้างง พินสุดาเอ็ดตะโร
“ไม่ใช่เวลามาทำหน้าเหรอหราตอนนี้ ก็เพราะพวกแกนั่นล่ะขยันทำเรื่องดีนัก ถ้าไอ้ตี๋คิมมันเกิดตายขึ้นมาจริงๆแกรู้มั้ยว่าพวกเราจะเป็นยังไง”
“อ้อ ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง พี่กิ๊บพูดอย่างกับเราเป็นคนฆ่ามันงั้นแหละ โอ๊ย...”
พินสุดาจิ้มนิ้วที่หน้าผากน้อง “ไอ้น้องโง่ ไม่สมกับที่คลานตามฉันมาเลยนะ ที่คิมลีมันถูกอุ้มไปทิ้งอย่างนี้ไม่ใช่เพราะเรื่องคลิปนังมัสลินหรอกเหรอ วันดีคืนดีเกิดมีคนเจอศพมันเข้าตำรวจคงไม่สาวถึงเราหรอกมั้ง” พินสุดาประชด
ลำพังตนไม่เท่าไหร่หรอกเพราะไม่ได้ทำ แต่เขากับศิธาต่างหากที่จะแย่ พีระพลไม่กลัวเพราะแม่ของคิม สนิทกับศักดาพ่อของศิธา ไม่น่ามีปัญหา พินสุดาบังคับให้ทำตามที่บอก ตนจะหาแพะเรื่องคลิปแทน พีระพลถามว่าใคร พินสุดาหยิบมือถือที่อัดเสียงมธุรินไว้มาเปิดให้ฟัง
“แกต้องช่วยฉันนะกิ๊บ ถ้าแม่รู้ว่าฉันเป็นคนสั่งปล่อยคลิปนังมัสลิน ฉันตายแน่”
พีระพลมองหน้าพี่สาวอย่างไม่อยากเชื่อว่าจะทำกับเพื่อนสนิทได้
ooooooo
เจ้าสัวทศกลับมาบ้านด้วยท่าทีอ่อนเพลีย สาวใช้ยกน้ำมาให้ เห็นท่านเป็นลมก็ตกใจร้องให้คนช่วย อุษยา เดินเข้าบ้านมาด้วยความมึนงงยิ่งมึนงงหนัก เมื่อเห็นพ่อเป็นแบบนั้น
ในออฟฟิศดุสิต ม่านมัสลินกับเกวลินช่วยกันดูเทปที่คิมส่งมา ว่ามีอะไรผิดปกติ ดูไปจนครึ่งเรื่องก็ไม่มีอะไรผิดสังเกต ดุสิตแซวว่าสองสาวตั้งใจดูหนังโป๊กันเหลือเกิน ม่านมัสลินบ่น ถ้าคิมมาตอนนี้ ตนก็ไม่ต้องดูหนังนี่ พลันมือถือดัง เธอหลงดีใจว่าเป็นคิม แต่แล้วกลายเป็นมีคนส่งข้อความเสียงมา ดุสิตให้รีบฟังอาจมาจากคิมก็ได้ พอม่านมัสลินกดฟัง เป็นคลิปเสียงมธุริน ไม่มีเบอร์ผู้ส่ง เกวลินถามว่าเสียงใคร ม่านมัสลินรู้อยู่เต็มอกแต่พูดไม่ออก...
สีหน้าพินสุดาสะใจเมื่อส่งคลิปให้ม่านมัสลิน “คราวนี้ก็ถึงตาเธอ...เดียร์เพื่อนรัก ฮะๆๆ คงไม่ต้องลงชื่อหรอกนะว่าจากใคร ฮ่ะๆๆ” พินสุดากดส่งข้อความยิ้มกับตัวเองอย่างเลือดเย็น
เมื่อได้รับข้อความ มธุรินหน้าถอดสีปล่อยมือถือหล่นกระจาย ตะเบ็งสุดเสียง “มัสลิน...เธอขู่ฉันเหรอ ฉันไม่กลัวเธอ ไม่กลัว ได้ยินมั้ย ฉันไม่กลัว”
บัวบงกชตกใจวิ่งเข้ามา เมื่อเห็นมือถือที่พื้น “เดียร์ ลูกเป็นอะไร ทำไมเป็นอย่างนี้ล่ะ”
มธุรินตาขุ่นขวางเข่นเขี้ยว “มัสลินมันจะแย่งทุกอย่างที่เป็นของเดียร์ไป”
“หนูพูดอะไรของหนูลูก ไม่มีใครทำอะไรหนูนะ แม่อยู่ตรงนี้” บัวบงกชจะเข้ากอด
“ไม่จริง นังมัสลินบอกว่าแม่อยู่ข้างมัน แม่รักมัน กานน ก็รักมัน ทุกคนรักมัน” มธุรินขยับหนี “แม่ออกไป เดียร์ไม่อยากเห็นหน้าแม่ มัสลินจะเอาเดียร์เข้าคุก เดียร์กำลังจะติดคุก ไม่มีใครรักเดียร์แล้ว”
“ไม่จริง แม่รักเดียร์นะลูก”
“รักเดียร์ งั้นแม่จัดการมัสลินให้เดียร์สิ เรียกมันมา ขู่มัน หรือทำร้ายมันก็ได้”
“เหลวไหลใหญ่แล้วลูก”
“เห็นมั้ยล่ะ แม่ก็ไม่กล้า ไม่มีใครรักเดียร์แล้ว เป็นอย่างที่นังมัสลินมันว่าจริงๆด้วย”
บัวบงกชน้ำตาตกมองลูกด้วยใจสลาย มธุรินผลักแม่ให้ออกไปจากห้อง ประกาศตนจะทำลายม่านมัสลิน บัวบงกชตกใจทำอะไรไม่ถูก...
เจ้าสัวยังนอนซมบนเตียง ไม่ยอมไปโรงพยาบาล พอรู้สึกตัวก็เรียกหากานน กุเทพได้ยินจึงตามกานนซึ่งนั่งคุยอยู่กับอุษยา กานนผุดลุกขึ้นไปหาเจ้าสัว เจ้าสัวจับมือกานน
“แก ช่วยพาหนูมัสลินมาหาฉันที พามาที ฉันอยากไปเจอยายเขา”
อุษยาได้ยินรีบลุกมาข้างเตียง ดึงกานนเขยิบออกไป จะบอกเรื่องที่ตนไปพบม่านมุกมา แต่พอเห็นอาการเจ้าสัวยอบแยบเต็มทีจึงเปลี่ยนใจไม่พูด...กุเทพเข้ามาถามกานน
“อาปลิวครับ ทำไมคุณก๋งถึงอยากเจอคุณยายของมัส...แล้วทำไมจะต้องเป็นอาที่เป็นคนพามัสมาหาคุณก๋ง”
กานนมองหน้ากุเทพอย่างไม่รู้จะตอบอย่างไร กุเทพถอนใจเดินออกไป กานนตามเรียก
“นายกุ...มันไม่ใช่อย่างที่แกคิด เอาเป็นว่าฉันขอให้แกอย่าเพิ่งเข้าใจอะไรผิดตอนนี้ก็แล้วกัน อาการของคุณปู่เป็นเรื่องสำคัญที่สุดในเวลานี้”กานนเห็นกุเทพมองหน้าเขานิ่งเฉย จึงร้อง“เฮ้ย...นี่แกจะไม่พูดอะไรเลยสักคำเหรอวะ”
กุเทพยิ้มมุมปาก“อาจะให้ผมพูดเรื่องอะไรล่ะครับ เรื่องมัสลินน่ะเหรอ...ถ้าเรื่องนั้นน่ะ ผมเข้าใจ คุณปู่คงมีเหตุผลของท่าน อีกอย่าง...ที่ผ่านมา ผมก็รู้ดีมาตลอด มัสเขาไม่เคยรักผมเลย”
กานนงงจับทางไม่ถูกว่ากุเทพคิดอย่างไรกันแน่
ooooooo
จากคลิปเสียงที่ถูกส่งมาให้ม่านมัสลิน ดุสิตกับเกวลินถกเถียงกันจนรู้แน่ว่า เป็นเสียงมธุรินขอร้องให้พินสุดาช่วย เกวลินถามม่านมัสลินว่าทำไมไม่บอกตน
“มัสไม่ได้จะปิดพวกพี่เก๋ แต่มัส...” ม่านมัสลินพูดไม่ออกว่ากานนขอไว้ ดุสิตรู้แกว
“ดูตามเกมแล้ว คุณกานนคงมาขอร้องอะไรบางอย่างกับคุณ ถ้าผมเดาไม่ผิด”
“คนเขาแฟนกัน มีรึจะปล่อยให้เจอตาราง อุ๊ย...พี่ไม่ได้ตั้งใจที่จะพูดให้มัสรู้สึกไม่ดีนะ”
ดุสิตสงสัยแล้วใครเป็นคนส่งมา คงไม่ใช่มธุรินส่งเสียงตัวเองมา ม่านมัสลินทำไม่สน
“มัสไม่สนใจอะไรทั้งนั้นล่ะค่ะตอนนี้ ไม่ว่าจะใครส่งหรือเสียงใคร ตอนนี้มัสสนใจแค่ว่าคุณคิมหายไปไหน มัสขอหาคุณคิมให้เจอก่อนเถอะค่ะ เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง”
ม่านมัสลินหันมาสนใจหนังในเทป ดุสิตกับเกวลินยังถกกันต่อไป พลันม่านมัสลินสะดุดตาฉากๆหนึ่งจึงเรียกให้ทั้งสองมาดู ดุสิตเห็นแล้วนึกถึงคำพูดของคิมตอนโทร.คุยกัน
“โอ ผมลืมเรื่องนี้ไปซะสนิท เจ้าคิมมันเคยพูดถึงฉากหลังอะไรนี่เหมือนกัน”
“ค่อยยังชั่ว คิดว่าเสียเวลาดูหนังทุเรศๆนี่ฟรีซะแล้ว” เกวลินถอนใจ
ม่านมัสลินพรวดพราดไปหยิบกระเป๋าจะออกไป ดุสิตรีบถามจะไปไหน เธอจะไปเอาเรื่องศิธากับพีระพล เกวลินรีบห้ามอย่าหาเรื่อง ให้นั่งลงค่อยๆคิดกัน...มือถือม่านมัสลินดังขึ้น กุเทพโทร.เข้ามานัดเจอ เธอปัดไปว่ากำลังมีเรื่องยุ่ง แต่กุเทพบอกว่าเรื่องนี้สำคัญมาก
ม่านมัสลินขับรถไปหากุเทพตามนัด เธอครุ่นคิดเรื่องราวทั้งหมดแล้วตัดสินใจ โทร.กลับไปหากุเทพเพื่อบอกว่า ตนมีธุระคงไปถึงเขาช้าหน่อย วางสายแล้วเธอก็กดหาใครคนหนึ่งทันที...
ศักดาเดินหงุดหงิดจะออกจากออฟฟิศของเตช บ่นกับลูกน้องว่าเตชนึกจะไม่มาทำงานก็ไม่มา เวลายิ่งเป็นเงินเป็นทอง พลันได้ยินเสียงโอปะเรเตอร์ รับสายที่โทร.เข้ามา
“ค่ะ แล้วจะเรียนท่านให้นะคะว่า คุณมัสลินโทร.เข้ามาค่ะ ค่ะ”
ศักดาหูผึ่ง เข้าไปแย่งโทรศัพท์มาพูด แล้วนัดเจอกันที่ร้านอาหาร ม่านมัสลินนั่งรอศักดาอย่างใจระทึก ศักดา ยิ้มแย้มเข้ามา“มันคงต้องเป็นเรื่องสำคัญแน่ หนูถึงได้ขอให้ฉันมาพบ”
ม่านมัสลินเหลือบมองลูกน้องศักดาที่มาด้วย เขาเข้าใจสั่งให้ลูกน้องไปนั่งโต๊ะอื่น เธอขอบคุณและบอกว่าเรื่องที่จะคุยด้วยค่อนข้างส่วนตัว ศักดายิ้มคิดว่าเป็นเรื่องดีสำหรับตน
“เรื่องอะไรก็ว่ามาเลยจ้ะ”
“เรื่องของนายศิธาลูกชายคุณ”เห็นศักดาหุบยิ้ม ทำหน้าฉงน เธอว่าต่อ“ดิฉันมีข้อตกลงมาเสนอ ถ้าคุณสามารถช่วยหาเบาะแสเรื่องคุณคิมที่หายตัวไปได้ ดิฉันจะเล่นหนังเรื่องใหม่ให้”
“คิม ลีน่ะเหรอหายตัวไป แล้วมันไปเกี่ยวอะไรกับเจ้าศิธา”ศักดาละล่ำละลักถาม
“เอาเป็นว่าดิฉันมีหลักฐานว่าศิธาเกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของคุณคิม ตอนนี้ดิฉันยังไม่ได้คิดจะเอาเรื่อง แต่ดิฉันต้องการที่จะรู้ให้ได้ว่าคุณคิมยังปลอดภัย”
ศักดาถามสวนหลักฐานอะไร ม่านมัสลินรับรองว่าตนมีแน่ แต่ไม่คิดจะเอาเรื่อง ขอแค่ให้เขาร่วมมือด้วย ศักดาเครียด เสี่ยงว่าสืบดูก่อน ม่านมัสลินไม่ขัดแต่ตนมีเวลาให้แค่วันเดียว




เรื่องย่อ ละคร ในรอยรัก ช่อง7
1  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 1  ช่  อ  ง   7    
2  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 2  ช่  อ  ง   7    
3  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 3  ช่  อ  ง   7    
4  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 4  ช่  อ  ง   7    
5  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 5  ช่  อ  ง   7    
6  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 6  ช่  อ  ง   7    
7  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 7  ช่  อ  ง   7    
8  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 8  ช่  อ  ง   7    
9  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 9  ช่  อ  ง   7    
10  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน10  ช่  อ  ง   7   

11  เรื่องย่อละคร  ในรอยรัก ดูละครย้อนหลัง ตอน 11  ช่  อ  ง   7   




No comments:

Post a Comment