เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า
1 .เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 1 ช่ อ ง 7
2..เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 2 ช่ อ ง 7
3..เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 3 ช่ อ ง 7
4..เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 4 ช่ อ ง 7
5..เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 5 ช่ อ ง 7
6 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 6 ช่ อ ง 7
7 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 7 ช่ อ ง 7
8 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 8 ช่ อ ง 7
9 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 9 ช่ อ ง 7
10 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 10 ช่ อ ง 7
11 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 11 ช่ อ ง 7
12 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 12 ช่ อ ง 7
***แนะนำ ..ขับรถโครตเทพ สามสิบหกล้าน เพจวิว ทำไปได้ KEN BLOCK GYMKHANA TWO THE INFOMERCIA แล้วคุณจะชอบ....
***แนะนำ +++หุ่นยนต์เต็น nobody wonder girl น่ารักโครตๆๆๆ
ตอนที่ 5
หาญมองเพชรอึ้งคิดไม่ถึงว่าจะมาเจอลูกชายตัวเองในสถานการณ์เช่นนี้ เพชรสั่งให้หาญถอยออกจากดาลิน หาญค่อยๆถอยออกมา เพชรสั่งให้ชูแขนขึ้นเหนือหัวช้าๆ ถ้าตุกติกตนยิงแน่
หาญทำตามคำสั่งอย่างระมัดระวัง เพชรโผเข้าหาดาลินถามว่าเป็นอะไรไหม ไม่ต้องกลัวตนจะไม่ยอมให้เธอเป็นอะไรเด็ดขาด ทั้งคู่รับขวัญมองหน้ากันอย่างซาบซึ้ง
จากนั้นเพชรค่อยๆเดินเข้าหาหาญเพื่อจับกุม ขณะเพชรหยิบกุญแจมือนั่นเอง หาญฉวยโอกาสปัดปืนในมือเพชรกระเด็นแล้วหนีไป เพชรวิ่งตามไปล็อกตัวไว้ได้ ทั้งคู่ต่อสู้กันด้วยมือเปล่าเอาเป็นเอาตาย แต่หาญพยายามออมมือไม่อยากทำร้ายลูก
แต้มกับแหลมแอบดูอยู่มุมหนึ่ง ยิ้มสะใจแล้วผลุบหายไป ส่วนกระเต็นวิ่งไปหาดาลินถามด้วยความเป็นห่วงว่า เป็นอะไรมากไหม ดาลินหน้ามุ่ยนั่งจุก แต่ตาดูเพชรต่อสู้กับหาญอยู่อย่างเป็นห่วง
แต้มกับแหลมวิ่งไปเจอทับที่มุมลับตาในบริเวณวัด ทั้งสองเล่าอย่างสะใจว่า เป็นทีของเราแล้วเพราะหาญกำลังต่อสู้กับตำรวจอยู่ ถ้าหาญถูกจับเมื่อไหร่ พวกเราก็...สบาย...
“ไม่ได้ ยังไงมันก็เคยช่วยพวกเราไว้” ทับไม่ยอม แต้มกับแหลมมองทับอย่างแปลกใจที่ลูกพี่ตนเปลี่ยนไป
ooooooo
ที่หน้าเวทีประกวด บานเย็นยังมะรุมมะตุ้มตบตีกับอ้อยและอุ่นอยู่ พอเหนื่อยก็ถอยมาร้องท้ากันเหยงแล้วตะลุมบอนกันใหม่ ดาบแหวนกับจ่าเฉย
และตำรวจช่วยกันดึงช่วยกันรั้ง เลยถูกลูกหลงไปหลายดอก
ที่มุมมืดหนึ่ง ทับถือปืนชูขึ้น อึดใจเดียวเสียงปืนก็ดังขึ้นสองนัด “ปัง! ปัง!!” ผู้คนพากันแตกฮือ
เพชรกับหาญที่กำลังแลกหมัดกันอยู่ชะงักกึกเมื่อได้ยินเสียงปืน หาญฉวยโอกาสถีบเพชรกระเด็นแล้ววิ่งไปหยิบปืนของเพชรที่หล่นวิ่งไปหาดาลิน กระเต็นเห็นหาญวิ่งเข้ามาก็กระโดดขวาง ยกมือพนมว่าคาถาแล้วเป่าเข้าใส่หาญ ทำเอาหาญชะงักกึก เพชรเองก็มองอึ้ง
“เจอนะจังงังแล้ว เฮ้ย...ได้ผล เห็นฝีมือนังเต็นรึยังไอ้โจรห้าร้อย”
กระเต็นชะล่าใจเงื้อหมัดจะเข้าไปต่อย ถูกหาญจับมือบิดเหวี่ยงไปเข้าอ้อมกอดเพชรพอดี แล้วหาญก็กระชากดาลินที่กำลังจะลุกไปหาเพชรล็อกเอาปืนจี้ลากหนีไป เพชรรีบวิ่งตามไป กระเต็นก็อุ้มกระเป๋าของดาลินวิ่งตามไปอีกคน
ooooooo
หาญลากดาลินหนีไปบริเวณศาลาวัด เจอทับโผล่มาถามว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไก๋บอกว่าตนได้ยินเสียงปืน หาญบอกว่าไว้ค่อยเล่า เจอกันก็ดีแล้วเรารีบหนีกันก่อนดีกว่า แล้วหันบอกดาลินให้รออยู่ตรงนี้เดี๋ยวจะมีคนตามมาช่วยพูดแล้วหาญก็เป่านะจังงังใส่ดาลิน เธอทรุดนั่งงงๆ หาญกับทับจึงพากันวิ่งออกไป จ่าเฉยโผล่มาพอดี สั่งให้หยุด หาญกับทับหันมองรอบๆเห็นจ่าเฉยกับตำรวจอีก 2 นายโผล่มาเล็งปืนใส่พวกตน ทั้งสองจึงหลบไปอยู่หลังเก้าอี้ที่ดาลินนั่ง ทับยิงสวนตำรวจสองนายไปก่อน เลยยิงต่อสู้กันเสียงปืนสนั่น
เพชรวิ่งตามเสียงปืนมา เห็นสองฝ่ายยิงกันโดยมีดาลินอยู่ตรงกลาง เขาตะโกนสุดเสียง
“อย่ายิง! หยุด! เดี๋ยวถูกคุณดา!”
เพชรวิ่งเข้าไป ทับจะยิงแต่หาญจับมือไว้ร้องห้าม หาญเองยิงถูกแผงคัตเอาต์ไฟบนศาลาเกิดไปช็อต หลอดไฟที่อยู่เหนือหัวดาลินระเบิด เพชรตะโกนให้ดาลินระวังพุ่งเข้าไปเอาตัวบังสะเก็ดไฟไว้ไม่ให้โดนดาลิน กระเต็นเห็นภาพนั้นถึงกับอึ้ง ในความชุลมุนนั่นเอง หาญดึงทับวิ่งหนีไป
“เธอหลบอยู่ที่นี่ไม่ต้องตามฉันไปอีก ฝากดูแลคุณดาด้วยเข้าใจไหม” เพชรบอกกระเต็นแล้ววิ่งตามหาญกับทับไป จ่าเฉยเห็นดังนั้นพาตำรวจวิ่งตามเพชรไป
แต่เมื่อเพชรและตำรวจวิ่งไล่ตามไปถึงป่าช้าหลังวัด หาญกับทับกลับหายตัวไปหลังเจดีย์ หาญบอกทับ “กำบังกาย” แล้วหยิบใบไม้ทัดหูว่าคาถาด้วยกัน ทับทำตามแต่แววตามีแผนการ
ปรากฏว่าเพชรกับตำรวจตามมาถึงกลับมองไม่เห็นหาญกับทับ ขณะเพชรกำลังงงๆนั่นเอง ทับแกล้งจามใบไม้ร่วงจากหูทำให้เห็นร่างเขา เพชรตกใจร้อง “เฮ้ย!”
ทับตะโกนให้หาญหนีไป ทำให้หาญสมาธิหลุดเผยร่างตัวเองออกมา หาญจะเข้าช่วยทับแต่ถูกพวกจ่าเฉยเข้ามาขวาง แต้มกับแหลมช่วยยิงใส่จ่าเฉย จ่าหันมายิงหาญแต่หาญกลิ้งหลบทัน แต้มตะโกนบอกหาญรีบหนี แต่หาญห่วงทับ
“ไม่ทันแล้ว เอาตัวรอดก่อน” แต้มกับแหลมช่วยกันลากหาญหลบไป
ฝ่ายทับแกล้งเผยตัวเท่านั้นไม่พอยังแกล้งทำเป็นเพลี่ยงพล้ำให้เพชรจับตัวไปด้วย
ooooooo
กระเต็นดูแลดาลินอยู่ที่แถวศาลาวัด ช่วยถอนนะจังงังให้ดาลิน ว่าคาถาแล้วเป่าพรวดๆใส่หน้า
ดาลินน้ำลายกระเด็นเต็มหน้าไปหมด พอดาลินรู้สึกตัวก็ตวาดว่ามาพ่นน้ำลายใส่หน้าตนทำไม
เพชรมาถึง เขารีบเข้าประคองดาลิน บอกเธอว่าอย่าไปถือสากระเต็นเลย เด็กคนนี้ชอบทำอะไรไร้สาระแบบนี้แหละ แล้วเอาผ้าเช็ดหน้าของตนเช็ดน้ำลายที่หน้าให้ดาลิน
ดาลินถามอย่างเป็นห่วงว่าเขาไม่เป็นไรใช่ไหม เพชรบอกว่าไม่เป็นไรและจับพวกโจรได้คนหนึ่ง พวกจ่าเฉยเอาไปขังไว้แล้ว พลางชวนดาลินกลับกันดีกว่า ลุกขึ้นประคองดาลินออกไป โดยไม่สนใจกระเต็นเลยแม้แต่น้อย
“บ้า ทุเรศ อุตส่าห์ช่วย ยังมาว่าไร้สาระ แล้วฉันก็ไม่ใช่เด็กแล้วด้วย” กระเต็นหัวเสียหนัก พอดีดาบแหวนวิ่งเข้ามาบอกว่าอย่าไปยุ่งกับเขามันอันตราย เร่งว่า “แม่เอ็งรอจะฉีกอกเอ็งอยู่รู้ไหม”
“เออ...ฉันมันตัวยุ่ง ทำอะไรก็ไม่ดีสักอย่าง” กระเต็นหน้าบูดมองตามเพชรไปอย่างเจ็บใจ
ooooooo
หาญทำตามคำสั่งอย่างระมัดระวัง เพชรโผเข้าหาดาลินถามว่าเป็นอะไรไหม ไม่ต้องกลัวตนจะไม่ยอมให้เธอเป็นอะไรเด็ดขาด ทั้งคู่รับขวัญมองหน้ากันอย่างซาบซึ้ง
จากนั้นเพชรค่อยๆเดินเข้าหาหาญเพื่อจับกุม ขณะเพชรหยิบกุญแจมือนั่นเอง หาญฉวยโอกาสปัดปืนในมือเพชรกระเด็นแล้วหนีไป เพชรวิ่งตามไปล็อกตัวไว้ได้ ทั้งคู่ต่อสู้กันด้วยมือเปล่าเอาเป็นเอาตาย แต่หาญพยายามออมมือไม่อยากทำร้ายลูก
แต้มกับแหลมแอบดูอยู่มุมหนึ่ง ยิ้มสะใจแล้วผลุบหายไป ส่วนกระเต็นวิ่งไปหาดาลินถามด้วยความเป็นห่วงว่า เป็นอะไรมากไหม ดาลินหน้ามุ่ยนั่งจุก แต่ตาดูเพชรต่อสู้กับหาญอยู่อย่างเป็นห่วง
แต้มกับแหลมวิ่งไปเจอทับที่มุมลับตาในบริเวณวัด ทั้งสองเล่าอย่างสะใจว่า เป็นทีของเราแล้วเพราะหาญกำลังต่อสู้กับตำรวจอยู่ ถ้าหาญถูกจับเมื่อไหร่ พวกเราก็...สบาย...
“ไม่ได้ ยังไงมันก็เคยช่วยพวกเราไว้” ทับไม่ยอม แต้มกับแหลมมองทับอย่างแปลกใจที่ลูกพี่ตนเปลี่ยนไป
ooooooo
ที่หน้าเวทีประกวด บานเย็นยังมะรุมมะตุ้มตบตีกับอ้อยและอุ่นอยู่ พอเหนื่อยก็ถอยมาร้องท้ากันเหยงแล้วตะลุมบอนกันใหม่ ดาบแหวนกับจ่าเฉย
และตำรวจช่วยกันดึงช่วยกันรั้ง เลยถูกลูกหลงไปหลายดอก
ที่มุมมืดหนึ่ง ทับถือปืนชูขึ้น อึดใจเดียวเสียงปืนก็ดังขึ้นสองนัด “ปัง! ปัง!!” ผู้คนพากันแตกฮือ
เพชรกับหาญที่กำลังแลกหมัดกันอยู่ชะงักกึกเมื่อได้ยินเสียงปืน หาญฉวยโอกาสถีบเพชรกระเด็นแล้ววิ่งไปหยิบปืนของเพชรที่หล่นวิ่งไปหาดาลิน กระเต็นเห็นหาญวิ่งเข้ามาก็กระโดดขวาง ยกมือพนมว่าคาถาแล้วเป่าเข้าใส่หาญ ทำเอาหาญชะงักกึก เพชรเองก็มองอึ้ง
“เจอนะจังงังแล้ว เฮ้ย...ได้ผล เห็นฝีมือนังเต็นรึยังไอ้โจรห้าร้อย”
กระเต็นชะล่าใจเงื้อหมัดจะเข้าไปต่อย ถูกหาญจับมือบิดเหวี่ยงไปเข้าอ้อมกอดเพชรพอดี แล้วหาญก็กระชากดาลินที่กำลังจะลุกไปหาเพชรล็อกเอาปืนจี้ลากหนีไป เพชรรีบวิ่งตามไป กระเต็นก็อุ้มกระเป๋าของดาลินวิ่งตามไปอีกคน
ooooooo
หาญลากดาลินหนีไปบริเวณศาลาวัด เจอทับโผล่มาถามว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไก๋บอกว่าตนได้ยินเสียงปืน หาญบอกว่าไว้ค่อยเล่า เจอกันก็ดีแล้วเรารีบหนีกันก่อนดีกว่า แล้วหันบอกดาลินให้รออยู่ตรงนี้เดี๋ยวจะมีคนตามมาช่วยพูดแล้วหาญก็เป่านะจังงังใส่ดาลิน เธอทรุดนั่งงงๆ หาญกับทับจึงพากันวิ่งออกไป จ่าเฉยโผล่มาพอดี สั่งให้หยุด หาญกับทับหันมองรอบๆเห็นจ่าเฉยกับตำรวจอีก 2 นายโผล่มาเล็งปืนใส่พวกตน ทั้งสองจึงหลบไปอยู่หลังเก้าอี้ที่ดาลินนั่ง ทับยิงสวนตำรวจสองนายไปก่อน เลยยิงต่อสู้กันเสียงปืนสนั่น
เพชรวิ่งตามเสียงปืนมา เห็นสองฝ่ายยิงกันโดยมีดาลินอยู่ตรงกลาง เขาตะโกนสุดเสียง
“อย่ายิง! หยุด! เดี๋ยวถูกคุณดา!”
เพชรวิ่งเข้าไป ทับจะยิงแต่หาญจับมือไว้ร้องห้าม หาญเองยิงถูกแผงคัตเอาต์ไฟบนศาลาเกิดไปช็อต หลอดไฟที่อยู่เหนือหัวดาลินระเบิด เพชรตะโกนให้ดาลินระวังพุ่งเข้าไปเอาตัวบังสะเก็ดไฟไว้ไม่ให้โดนดาลิน กระเต็นเห็นภาพนั้นถึงกับอึ้ง ในความชุลมุนนั่นเอง หาญดึงทับวิ่งหนีไป
“เธอหลบอยู่ที่นี่ไม่ต้องตามฉันไปอีก ฝากดูแลคุณดาด้วยเข้าใจไหม” เพชรบอกกระเต็นแล้ววิ่งตามหาญกับทับไป จ่าเฉยเห็นดังนั้นพาตำรวจวิ่งตามเพชรไป
แต่เมื่อเพชรและตำรวจวิ่งไล่ตามไปถึงป่าช้าหลังวัด หาญกับทับกลับหายตัวไปหลังเจดีย์ หาญบอกทับ “กำบังกาย” แล้วหยิบใบไม้ทัดหูว่าคาถาด้วยกัน ทับทำตามแต่แววตามีแผนการ
ปรากฏว่าเพชรกับตำรวจตามมาถึงกลับมองไม่เห็นหาญกับทับ ขณะเพชรกำลังงงๆนั่นเอง ทับแกล้งจามใบไม้ร่วงจากหูทำให้เห็นร่างเขา เพชรตกใจร้อง “เฮ้ย!”
ทับตะโกนให้หาญหนีไป ทำให้หาญสมาธิหลุดเผยร่างตัวเองออกมา หาญจะเข้าช่วยทับแต่ถูกพวกจ่าเฉยเข้ามาขวาง แต้มกับแหลมช่วยยิงใส่จ่าเฉย จ่าหันมายิงหาญแต่หาญกลิ้งหลบทัน แต้มตะโกนบอกหาญรีบหนี แต่หาญห่วงทับ
“ไม่ทันแล้ว เอาตัวรอดก่อน” แต้มกับแหลมช่วยกันลากหาญหลบไป
ฝ่ายทับแกล้งเผยตัวเท่านั้นไม่พอยังแกล้งทำเป็นเพลี่ยงพล้ำให้เพชรจับตัวไปด้วย
ooooooo
กระเต็นดูแลดาลินอยู่ที่แถวศาลาวัด ช่วยถอนนะจังงังให้ดาลิน ว่าคาถาแล้วเป่าพรวดๆใส่หน้า
ดาลินน้ำลายกระเด็นเต็มหน้าไปหมด พอดาลินรู้สึกตัวก็ตวาดว่ามาพ่นน้ำลายใส่หน้าตนทำไม
เพชรมาถึง เขารีบเข้าประคองดาลิน บอกเธอว่าอย่าไปถือสากระเต็นเลย เด็กคนนี้ชอบทำอะไรไร้สาระแบบนี้แหละ แล้วเอาผ้าเช็ดหน้าของตนเช็ดน้ำลายที่หน้าให้ดาลิน
ดาลินถามอย่างเป็นห่วงว่าเขาไม่เป็นไรใช่ไหม เพชรบอกว่าไม่เป็นไรและจับพวกโจรได้คนหนึ่ง พวกจ่าเฉยเอาไปขังไว้แล้ว พลางชวนดาลินกลับกันดีกว่า ลุกขึ้นประคองดาลินออกไป โดยไม่สนใจกระเต็นเลยแม้แต่น้อย
“บ้า ทุเรศ อุตส่าห์ช่วย ยังมาว่าไร้สาระ แล้วฉันก็ไม่ใช่เด็กแล้วด้วย” กระเต็นหัวเสียหนัก พอดีดาบแหวนวิ่งเข้ามาบอกว่าอย่าไปยุ่งกับเขามันอันตราย เร่งว่า “แม่เอ็งรอจะฉีกอกเอ็งอยู่รู้ไหม”
“เออ...ฉันมันตัวยุ่ง ทำอะไรก็ไม่ดีสักอย่าง” กระเต็นหน้าบูดมองตามเพชรไปอย่างเจ็บใจ
ooooooo
แต่ลึกๆแล้วอธิบดีชาญชัยกังวลเรื่องเสือเมฆมาก เมื่อดาลินไปพักผ่อนแล้วเขาโทรศัพท์ถึงผู้การยิ่งยศบอกเรื่องเพชรพาดาลินไปบึงกร่างแล้วไปปะทะกับพวกเสือเมฆ ดังนั้น เมื่อเพชรกลับถึงบ้าน ถูกพ่อตำหนิทันทีว่า
“เพชร ฉันสั่งแกแล้วใช่ไหมว่าอย่ายุ่งกับพวกเสือเมฆ ทำไมแกไม่ยอมฟังฉัน”
เกศินีก็ตัดพ้อคร่ำครวญว่าจะให้แม่ห่วงไปถึงไหน เพชรชี้แจงว่าตนแค่อยากพาดาลินไปเที่ยวงานวัด เพราะจะไปตามคดีปล้นเรืออยู่แล้ว ไม่นึกว่าพวกเสือเมฆจะเกล้าเข้ามาอาละวาดในงาน ถามว่า
“แล้วคนที่รายงานพ่อ เขาบอกไหมครับว่าเราจับพวกมันได้คนหนึ่ง” เกศินีตกใจถามว่าจับใครมา “มันชื่อเสือทับ เสียดายเสือหาญมันหนีไปได้”
เกศินีแอบโล่งอก เมื่อเพชรเล่าถึงฝีมือที่ร้ายกาจของหาญและเชื่อว่าเป็นมือขวาของเสือเมฆด้วย เกศินีก็ตัดบทให้เพชรไปพักผ่อนเสีย ต่อไปไม่ควรไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ ปล่อยให้คนมีหน้าที่โดยตรงเขาทำกัน
เพชรถือว่าตนเป็นคนจับเสือทับได้จะขอไปสอบสวนด้วย ยิ่งยศไม่อนุญาต เพชรจะไปขอกับท่านอธิบดีเอง ทำให้ยิ่งยศโมโหถามว่ากล้าพูดกับตนอย่างนี้หรือ ขู่ว่าถ้าพูดแล้วไม่ฟังกันก็จะส่งไปเรียนเมืองนอก
“งั้นพ่อก็ไล่ผมออกเลยแล้วกัน แต่อย่าลืมยัดข้อหาให้ผมล่ะ” เพชรท้าทำให้ยิ่งยศโมโหยกมือจะตบ เกศินีตกใจเสียใจจนเป็นลม พ่อลูกเลยหยุดโต้เถียงกัน
ooooooo
เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อยิ่งยศเข้าทำงานที่ห้องในกองปราบ ดามพ์ก็เข้ามารายงานเรื่องเสือทับ ยิ่งยศฟังไปพลิกดูรายงานไป
ดามพ์รายงานว่าคนที่ถูกจับมาชื่อเสือทับยังไม่ยอมปริปากพูดอะไร ส่วนคนที่หนีไปเชื่อว่าคงใช้ม้าหนีเข้าป่าทึบที่เป็นรังของมัน ยิ่งยศถามว่าชื่อหาญใช่ไหม ดามพ์อ้างตำรวจท้องที่บอกว่าใช่เพราะหมวดเพชรยืนยันว่าเป็นเสือหาญ
ยิ่งยศถามถึงรูปร่างหน้าตาของเสือหาญ แล้วถามว่ามีรอยสักรูปเสือเผ่นไหม ดามพ์บอกว่าตนไม่เห็น เอะใจย้อนถามว่าผู้การรู้จักหรือ ยิ่งยศไม่ตอบแต่พลิกดูรายงานบ่นๆว่าทำไมไม่เห็นมีรายละเอียดของคนนี้ในรายงาน
“ต้องขอประทานโทษครับ ไอ้พวกนี้มันผลัดกันลงมือ อีกอย่าง ชื่อที่มันใช้ก็อาจเป็นชื่อปลอม”
ยิ่งยศบ่นอย่างตำหนิว่า อาจจะ...อาจจะ...แก้ตัวกันไปวันๆคราวที่แล้วก็ลูกตน คราวนี้ลูกท่านอธิบดีคราวหน้าจะเป็นใคร สั่งอย่างไม่พอใจว่า
“อั๊วคงปล่อยพวกลื้อไม่ได้แล้ว เอาตัวไอ้เสือทับมาไว้ที่นี่ อั๊วจะเค้นทุกอย่างจากปากมันด้วยตัวเอง”
ขณะเดียวกัน เพชรยังดูแลแม่อยู่ที่บ้าน เกศินีเพ้อเรียก “พี่หาญ...พี่หาญ...” เพชรปลุกจนรู้สึกตัวขึ้นมาเธอถามว่า “นี่แม่หลับไปนานมากเลยเหรอ”
เพชรขอโทษที่ทำให้แม่กลุ้มใจ เกศินีบอกว่าตนเป็นห่วงลูกมาก เพชรเข้าใจแต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมตอนตนจะเรียนตำรวจแม่สนับสนุน แต่พอตอนนี้แม่กลับไม่อยากให้ตนจับคนร้าย
เกศินีเกือบพลั้งปากพูดเรื่องความไม่สบายใจที่เพชรต้องไปต่อสู้กับหาญ แต่ก็กลบเกลื่อนไปว่าเพราะไม่รู้ว่าลูกจะต้องไปเจอกับโจรเหี้ยมร้ายกาจอย่างพวกเสือเมฆ
เพชรปลอบใจแม่ว่า ยิ่งโจรร้ายกาจเท่าไหร่ก็ยิ่งเป็นหน้าที่ของตำรวจที่ต้องปราบ ขอให้แม่เชื่อว่าเครื่องรางที่แม่ให้ไว้ได้คุ้มครองตนมาแล้ว พูดให้แม่สบายใจว่า
“ตอนนี้ผมเชื่อว่า ตะกรุดอันนี้จะคุ้มครองผมได้ ผมจะใส่มันติดตัวไว้ ผมสัญญา”
“ไม่...แม่ทนเห็นเพชรทำเรื่องเสี่ยงๆอีกต่อไปไม่ได้แล้ว ถ้าเพชรรักแม่ เพชรต้องไม่ไปยุ่งกับคดีเสือเมฆอีกเด็ดขาด”
“แม่!” เพชรอุทานอย่างคิดไม่ถึง รับไม่ได้
ooooooo
ที่เรือนหาญ ชัด หาญ แต้ม และแหลมกำลังประชุมกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ชัดโทษว่าเกิดเรื่องขึ้นเพราะแต้มกับแหลมเป็นต้นเหตุ ขู่ว่าถ้าเสือเมฆรู้มีหวังสองคนโดนหนักแน่ ทำให้แต้มกลัวขอร้องหาญอย่าบอกเสือเมฆ หาญบอกทุกคนว่า เรื่องนี้ให้ใครรู้ไม่ได้ แต่ที่สำคัญตอนนี้เราต้องหาทางช่วยทับให้ได้ก่อน
ที่บ้านกระเต็น ทั้งดาบแหวนและกระเต็นถูกบานเย็นใช้ให้เจียนใบตองและหั่นกล้วย ลงโทษฐานทำให้งานประกวดธิดามะไฟล่ม ตนเสียเงินไปแล้วไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย
สองพ่อลูกทำงานไปบ่นไป แต่ทั้งสองคนต่างก็สนใจเรื่องเสือทับที่ถูกจับมา ดาบแหวนพูดอย่างสงสัยว่า เสือทับสมุนเสือเมฆไม่น่าสิ้นลายง่ายๆแบบนี้ กระเต็นเลยชวนไปดู สองพ่อลูกสมคบกันหนีงานทันที
ที่ห้องขังโรงพักบึงกร่าง ทับถูกมัดมือขังอยู่ในกรง จ่าเฉยดูจะเป็นคนที่รู้ฤทธิ์เดชการทำคุณไสยของพวกเสือเมฆดี เตือนให้ระวัง แต่พวกตำรวจรุ่นน้องไม่รู้และไม่เชื่อถือพากันล้อเลียนอย่างสนุกสนานคึกคะนอง จ่าเฉยเซ็งที่ถูกรุ่นน้องล้อ แต่ทับนอนฟังนิ่งๆทำเหมือนไม่สนใจ
ส่วนที่ชุมโจร แต้มกับแหลมแอบคุยกัน พากันหัวเราะว่าไม่น่าเชื่อว่าหาญจะโง่ขนาดนี้ เพราะทั้งสองรู้ว่า ที่แท้แล้ว เสียงปืนสองนัดที่ดังนั้น เป็นฝีมือของทับที่ล่อให้ตำรวจยกพวกมาช่วยเพชร
“ไอ้หาญมันตกหลุมพี่ทับ แถมยังดันปักใจเชื่อว่าพี่ทับของเสื่อมอีก” แต้มหัวเราะชอบใจ
พอรู้ว่าทับไปให้อาจารย์อินปลุกของมาแล้ว แหลมก็พูดอย่างคะนองว่า แบบนี้ที่โรงพักก็สนุกน่ะซิ แต้มยิ้มอย่างสะใจนัก!
ooooooo
ที่โรงพักบึงกร่าง เกิดเรื่องสนุกจริงๆอย่างที่แหลมและแต้มคาด เพราะทับที่ถูกขังอยู่ในห้องทั้งยังมัดมือไว้แน่นหนา แต่พอสารวัตรจะเอาตัวไปสอบสวน กลับพบแต่กรงเปล่า มองประตูรูช่องก็ไม่เห็นมีที่ไหนจะมุดหนีไปได้
ดามพ์ซึ่งไม่มีทีท่าแปลกใจนัก พูดเปรยๆว่า “มันจะบินออกไปทางไหนวะ”
ทันใดนั้นเอง ทับก็โผล่มายืนอยู่ข้างหลังดามพ์ มือถือใบพลูที่ถอดจากหู เนื้อตัวไม่มีพันธนาการใดๆ ซํ้าประตูห้องขังยังปิดเองอีกด้วย
ดามพ์งงที่จู่ๆทับก็โผล่มา แต่ในสถานการณ์เช่นนี้เขาตัดสินใจสู้ ชักปืนออกมาขู่ทับว่าถึงมีปีกก็บินหนีไม่ได้ ทับบอกให้เก็บปืนเสียถือไว้ก็ไม่มีประโยชน์ ดามพ์ไม่เชื่อว่าทับจะหนังเหนียว ทับถามว่าแล้วจะทำอะไร ดามพ์คำราม
“วิสามัญลื้อไง ให้มันรู้ไปว่ากระสุนสักร้อยนัดจะทำอะไรลื้อได้ไหม”
จ่าเฉยรีบมาไขกุญแจ แต่ไขอย่างไรก็ไขไม่ออก ตำรวจช่วยกันดึงก็ดึงไม่ได้ ขณะที่ดามพ์ตัดสินใจจะเหนี่ยวไกนั้น ทับถามล่อใจว่า
“แล้วไม่อยากรู้หรือว่า ชุมโจรของเสือเมฆอยู่ที่ไหน ...ว้า...อุตส่าห์ลงทุนลงแรงยอมมานอนถึงในคุก สงสัยจะเสียเวลาเปล่า”
ดามพ์มองทับอย่างครุ่นคิด ในที่สุดตัดสินใจเอาตัวทับไปสอบสวนที่กรุงเทพฯ ทำเอาทุกคนงงว่าทำไมเรื่องลงเอยง่ายแบบนี้ ส่วนทับยิ้มอย่างมีเลศนัยอยู่ไปมา
ooooooo
ระหว่างที่รถนำตัวทับเข้ากรุงเทพฯนั้น ดาบแหวนกับกระเต็นเห็นรถผ่านไป จ่าเฉยบอกว่าเขามาพาตัวทับเข้ากรุงเพื่อสอบต่อ กระเต็นฟังแล้วบ่นเซ็งๆว่าทำไมสมุนเสือเมฆไม่แหกคุก เพราะออกจะขลัง
ส่วนแต้มกับแหลม คาดเดาไปต่างๆนานา แต้มคิดว่าป่านนี้ทับคงถูกส่งตัวไปกรุงเทพฯแล้ว แหลมถามว่าเกิดว่าทับหนีไปแล้วล่ะ เราจะทำยังไง
“ปากเสียแล้วไง ถึงตอนนี้ยังไงก็ต้องรอ ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว” แต้มด่าอย่างไม่รู้จะทำยังไงดี เพราะทั้งสองรู้แผนของทับอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ระแวงว่าทับจะล้มแผนแล้วหนี
ฝ่ายหาญอยู่เรือนกำลังเก็บข้าวของอยู่ ชัดมาดูด้วยความเป็นห่วง เพราะไม่เห็นแต่เช้าแล้ว กลัวจะไม่สบาย
“ข้ารู้สึกว่าคาถาอาคมของข้ามันเริ่มอ่อนลง ไม่เหมือนเดิม ข้าคงต้องทำอะไรสักอย่าง” หาญบอกชัดถามว่าตนจะช่วยอะไรได้บ้างไหม “ถ้าเอ็งจะช่วยข้าละก็ เอ็งคอยดูอย่าให้ใครมากวนข้า ข้าจะปลุกของ” ชัดถามว่าแล้วเรื่องทับล่ะ
“เรื่องนั้นเอ็งไม่ต้องห่วง ข้าจะจัดการเอง ขอแค่ให้ผ่านช่วงนี้ไปก่อน จำไว้นะ อย่าให้ใครมายุ่งกับข้า”
ชัดรับคำ เดินออกไป หาญตามไปปิดประตู แล้วกลับมานั่งหยิบไม้ที่เป็นรูปหุ่นออกมาสวดคาถา ครู่เดียวหุ่นนั้นก็กลายเป็นหุ่นพยนต์ในร่างของหาญนั่งสมาธิอยู่กลางบ้าน
ระหว่างนั้น หาญรู้สึกมีอะไรผิดปกติบนขื่อ แต่พอมองไปก็ไม่เห็นอะไร หาญเดาได้ ยิ้มอย่างมีแผน แกล้งทำเป็นไม่สนใจ สุดท้ายก็จับกุมารทองที่มาสืบตนใส่ขวดเอาไปฝังดินไว้บอกว่า
“เพราะเอ็งสอดรู้สอดเห็น ข้าถึงต้องทำ เอาไว้ให้ข้าเสร็จธุระแล้วจะมาปล่อยเอ็ง”
ooooooo
กุมารทองร้องขอความช่วยเหลือดังไปถึงถํ้าสิงขรที่เสือเมฆกำลังทำพิธีอาบนํ้าว่านอยู่ พอได้ยินเสียงกุมารทองร้องขอความช่วยเหลือ เสือเมฆก็ลืมตาโพลงลุกขึ้นทันที
เมื่อเสือเมฆออกมาถึงหน้าถ้ำเจอหาญเข้าพอดี ถามว่ามาทำไม สั่งให้ดูแลชุมไม่ใช่รึ
หาญบอกว่าเป็นห่วงเขา เสือเมฆถามว่าจะห่วงทำไมไล่ให้กลับไปชุมเดี๋ยวนี้ ตนได้ยินเสียงกุมารทองร้องขอความช่วยเหลือ ที่ชุมอาจเกิดเรื่อง
หาญบอกว่าตนเป็นคนจับกุมารทองขังเอง เพราะพอเสือเมฆไม่อยู่ก็ซนจนเดือดร้อนกันไปทั่ว พูดไปพูดมาหาญก็พูดจาท้าทายปรามาสเสือเมฆทำนองว่า ตนยังดีกว่า แล้วท้าลองวิชากันสักหน่อย เพราะเราไม่ได้ฝึกวิชาด้วยกัน
มานานแล้ว
ถูกปรามาสและท้าทายเช่นนั้น เสือเมฆรับคำท้าทันที ทั้งคู่ประลองวิชากันดุเดือดรุนแรง ฝีมือไม่มีใครยอมใคร จนเกิดแรงสั่นสะเทือนรุนแรง เกิดประกายไฟจากการต่อสู้ทุกครั้งที่ปะทะกัน
สุดท้ายเมฆเสียท่าถูกหมัดหาญกระเด็นไปชนต้นไม้ เมฆโกรธตะโกนถามว่าบ้าไปแล้วหรือ
“ข้าไม่ได้บ้า แค่อยากรู้ว่าพี่ยังเหมาะกับการเป็นหัวหน้าชุมรึเปล่า” หาญโต้ ครั้นเสือเมฆถามว่าคิดจะยึดชุมหรือ หาญตอบกวนๆว่า “ก็แล้วแต่พี่จะคิด”
ทั้งสองต่างใช้ถาคา เครื่องรางของขลังที่มีอยู่ต่อสู้กัน จนเมฆถูกลูกประคำที่หาญเป่าใส่กลายเป็นลูกไฟพุ่งเข้าชนจนเสือเมฆฟุบหมดแรงที่พื้น หาญเดินไปหยิบตะพดจิ้มที่คอเสือเมฆ
“ไอ้หาญ ไอ้คนทรยศ!” เสือเมฆด่า
“ฝีมือเพียงแค่นี้ เอ็งคิดว่าจะปกครองชุมโจรได้งั้นรึ” หาญย้อนถามแต่เสียงกลายเป็นเสียงของอาจารย์อิน เสือเมฆมองงงๆ พริบตานั้นร่างของหาญก็กลายเป็นอาจารย์อิน
เสือเมฆรีบลุกขึ้นคุกเข่า
“อาจารย์...”
“กลับไปทำน้ำว่านอาบต่อ ตัดความกังวลออกให้หมด อย่าปล่อยให้สิ่งใดมาขัดขวางพิธีใหญ่ของเอ็งได้ เสร็จพิธีเมื่อไหร่ถึงตอนนั้น ข้าจะไม่ขวางเอ็งเลย”
พูดแล้วอาจารย์อินคืนตะพดให้ รับตะพดไปแล้วเสือเมฆไหว้อาจารย์เอ่ยอย่างซึ้งใจ
“ข้าขอบคุณที่อาจารย์ช่วยเตือนสติ”
ooooooo
เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า
1 .เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 1 ช่ อ ง 7
2..เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 2 ช่ อ ง 7
3..เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 3 ช่ อ ง 7
4..เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 4 ช่ อ ง 7
5..เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 5 ช่ อ ง 7
6 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 6 ช่ อ ง 7
7 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 7 ช่ อ ง 7
8 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 8 ช่ อ ง 7
9 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 9 ช่ อ ง 7
10 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 10 ช่ อ ง 7
11 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 11 ช่ อ ง 7
เพชรยังหมกมุ่นครุ่นคิดเรื่องที่บึกกร่าง มุ่งมั่นที่จะปราบเสือเมฆให้ได้ วันนี้เห็นแม่นอนหลับจึงบอกสาวใช้ให้เฝ้าแทนแล้วหยิบกุญแจรถลงไปที่หน้าบ้าน
No comments:
Post a Comment