เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า
1 .เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 1 ช่ อ ง 7
2..เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 2 ช่ อ ง 7
3..เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 3 ช่ อ ง 7
4..เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 4 ช่ อ ง 7
5..เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 5 ช่ อ ง 7
6 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 6 ช่ อ ง 7
7 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 7 ช่ อ ง 7
8 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 8 ช่ อ ง 7
9 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 9 ช่ อ ง 7
10 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 10 ช่ อ ง 7
11 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 11 ช่ อ ง 7
12 เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า ดูละครย้อนหลัง ตอน 12 ช่ อ ง 7
***แนะนำ ..ขับรถโครตเทพ สามสิบหกล้าน เพจวิว ทำไปได้ KEN BLOCK GYMKHANA TWO THE INFOMERCIA แล้วคุณจะชอบ....
***แนะนำ +++หุ่นยนต์เต็น nobody wonder girl น่ารักโครตๆๆๆ
ตอนที่ 9
เพื่อเตรียมต่อสู้กับศัตรูคู่อาฆาตที่มีทั้งอำนาจ กำลัง และอาคม เสือเมฆที่อ่อนกำลังลงไปมากจึงเร่งฝึกพลัง ด้วยการนั่งสมาธิใต้น้ำในบึง โดยมีหาญร่วมด้วย
ทั้งสองว่าคาถากันงึมงำอยู่ใต้น้ำ มีวงอากาศล้อมไว้ด้วยกัน ที่ผิวน้ำเกิดคลื่นน้ำวนเร็วขึ้นแรงขึ้น จนเมื่อทั้งสองเงียบลง ก็เกิดแสงวาบแผ่กระจายทั่วบึงน้ำ
เสือเมฆที่ร่างกายเป็นสีทองโผล่น้ำขึ้นมาพร้อมหาญ ทั้งคู่เตะต่อยกันกลางอากาศแบบไม่มีใครทำอะไรใครได้ จนลอยลงมาที่สะพานกลางบึง แล้ววิ่งเข้าปะทะกันด้วยมือเปล่า
ประลองกำลังกันแบบไม่มีใครกดใครลงได้ สุดท้ายหยุดยิ้มให้กันอย่างยินดี
“ในที่สุดพลังของข้าก็กลับมาเสียทีไอ้หาญ!” เสือเมฆจับไหล่หาญอย่างยินดี “หึ! อยากรู้นักว่าคราวนี้ตำรวจหน้าไหนจะหยุดเราได้!”
เมื่อพากันเข้าไปในเมือง เห็นตำรวจจับแม่ค้า หาญก็ ทำท่าจะทนไม่ได้ เสือเมฆต้องเตือนว่า
“ไปเถอะไอ้หาญ เรามีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องทำ”
ครู่เดียว ก็เจอตำรวจแต่งครึ่งท่อนรีดไถแม่ค้าอีก ถูกแม่ค้าด่าว่า แทนที่จะไปจับเสือเมฆ เสือหาญ ดันมาไถชาวบ้าน เลยถูกตำรวจตบเสียกลิ้ง ทำกร่างคุยโวว่า
“ปากดีนัก จะบอกให้โว้ย ไอ้เสือหัวหดพวกนั้นมันกระจอก เหนียวอย่างงั้นเหนียวอย่างงี้ ถุย! เจอเมื่อไหร่อั๊วจะเตะก้านคอให้ดู แต่ตอนนี้...อั๊วขอทำอย่างอื่นก่อนละกัน”
ตำรวจทำหื่นจะเข้าปล้ำแม่ค้า หาญพรวดเข้าไปจับไหล่ พอมันหันมาก็ต่อยเปรี้ยงจนหน้าหงาย แล้วหาญก็หันบอกแม่ค้าให้รีบหนีไปเร็วๆ เมื่อแม่ค้าหนีไปแล้ว หาญเดินอาดๆ เข้าหาตำรวจนายนั้น
“แส่นักใช่ไหม!” ตำรวจชักปืนออกมายิงใส่หาญสองสามนัด แต่ถูกหาญปัดกระสุนไปมากำไว้แล้วปล่อยลงพื้น ตำรวจมองตาค้างแทบหายเมาทำท่าจะวิ่งหนี เจอเสือเมฆดักไว้ มันขู่ “แกเป็นใครวะ ทำร้ายเจ้าพนักงานติดคุกหัวโตนะโว้ย”
“เมื่อกี้ยังบอกว่าจะเตะก้านคอข้าหยกๆ” เสือเมฆพูดเยาะแล้วถอดหมวกออก
“เสือเมฆ” ตำรวจนั่นลั่นกระสุนจนหมดแม็ก แต่ทำอะไรเสือเมฆไม่ได้ คราวนี้มันถึงกับมือสั่น เสือเมฆพุ่งเข้าเตะปืนกระเด็น หาญรับไว้ สุดท้ายตำรวจชั่วคนนั้นก็ถูกเสือเมฆเป่ามนต์ใส่หมัดอัดไม่ยั้งจนมันลอยไปกระแทกต้นไม้กระอักเลือดตาย
ก่อนไปเสือเมฆเอานิ้วจิ้มเลือดมันเขียนไว้ที่ต้นไม้ว่า “เสือเมฆ” หาญมองอย่างตกใจ
“นี่แค่เริ่มต้น ถ้ามันยังไม่ปล่อยพวกไอ้ชัด ข้าจะฆ่ามันให้หมดทั้งกรมตำรวจ!”
ฟังแล้วหาญอึ้งกับความมุ่งมั่นของเสือเมฆ
ooooooo
ทั้งสองว่าคาถากันงึมงำอยู่ใต้น้ำ มีวงอากาศล้อมไว้ด้วยกัน ที่ผิวน้ำเกิดคลื่นน้ำวนเร็วขึ้นแรงขึ้น จนเมื่อทั้งสองเงียบลง ก็เกิดแสงวาบแผ่กระจายทั่วบึงน้ำ
เสือเมฆที่ร่างกายเป็นสีทองโผล่น้ำขึ้นมาพร้อมหาญ ทั้งคู่เตะต่อยกันกลางอากาศแบบไม่มีใครทำอะไรใครได้ จนลอยลงมาที่สะพานกลางบึง แล้ววิ่งเข้าปะทะกันด้วยมือเปล่า
ประลองกำลังกันแบบไม่มีใครกดใครลงได้ สุดท้ายหยุดยิ้มให้กันอย่างยินดี
“ในที่สุดพลังของข้าก็กลับมาเสียทีไอ้หาญ!” เสือเมฆจับไหล่หาญอย่างยินดี “หึ! อยากรู้นักว่าคราวนี้ตำรวจหน้าไหนจะหยุดเราได้!”
เมื่อพากันเข้าไปในเมือง เห็นตำรวจจับแม่ค้า หาญก็ ทำท่าจะทนไม่ได้ เสือเมฆต้องเตือนว่า
“ไปเถอะไอ้หาญ เรามีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องทำ”
ครู่เดียว ก็เจอตำรวจแต่งครึ่งท่อนรีดไถแม่ค้าอีก ถูกแม่ค้าด่าว่า แทนที่จะไปจับเสือเมฆ เสือหาญ ดันมาไถชาวบ้าน เลยถูกตำรวจตบเสียกลิ้ง ทำกร่างคุยโวว่า
“ปากดีนัก จะบอกให้โว้ย ไอ้เสือหัวหดพวกนั้นมันกระจอก เหนียวอย่างงั้นเหนียวอย่างงี้ ถุย! เจอเมื่อไหร่อั๊วจะเตะก้านคอให้ดู แต่ตอนนี้...อั๊วขอทำอย่างอื่นก่อนละกัน”
ตำรวจทำหื่นจะเข้าปล้ำแม่ค้า หาญพรวดเข้าไปจับไหล่ พอมันหันมาก็ต่อยเปรี้ยงจนหน้าหงาย แล้วหาญก็หันบอกแม่ค้าให้รีบหนีไปเร็วๆ เมื่อแม่ค้าหนีไปแล้ว หาญเดินอาดๆ เข้าหาตำรวจนายนั้น
“แส่นักใช่ไหม!” ตำรวจชักปืนออกมายิงใส่หาญสองสามนัด แต่ถูกหาญปัดกระสุนไปมากำไว้แล้วปล่อยลงพื้น ตำรวจมองตาค้างแทบหายเมาทำท่าจะวิ่งหนี เจอเสือเมฆดักไว้ มันขู่ “แกเป็นใครวะ ทำร้ายเจ้าพนักงานติดคุกหัวโตนะโว้ย”
“เมื่อกี้ยังบอกว่าจะเตะก้านคอข้าหยกๆ” เสือเมฆพูดเยาะแล้วถอดหมวกออก
“เสือเมฆ” ตำรวจนั่นลั่นกระสุนจนหมดแม็ก แต่ทำอะไรเสือเมฆไม่ได้ คราวนี้มันถึงกับมือสั่น เสือเมฆพุ่งเข้าเตะปืนกระเด็น หาญรับไว้ สุดท้ายตำรวจชั่วคนนั้นก็ถูกเสือเมฆเป่ามนต์ใส่หมัดอัดไม่ยั้งจนมันลอยไปกระแทกต้นไม้กระอักเลือดตาย
ก่อนไปเสือเมฆเอานิ้วจิ้มเลือดมันเขียนไว้ที่ต้นไม้ว่า “เสือเมฆ” หาญมองอย่างตกใจ
“นี่แค่เริ่มต้น ถ้ามันยังไม่ปล่อยพวกไอ้ชัด ข้าจะฆ่ามันให้หมดทั้งกรมตำรวจ!”
ฟังแล้วหาญอึ้งกับความมุ่งมั่นของเสือเมฆ
ooooooo
ในห้องแต่งตัวที่กินรีไนต์คลับ ชิดใจทะเลาะกับนักร้องคนอื่น เพราะเธอปาดินสอเขียนคิ้วไปถูกเข้า ทั้งคู่ทะเลาะจะตบตีกัน จนมาม่าซังมาห้าม ขู่จะตัดเงิน เดือนทั้งคู่ถ้าไม่หยุด
มาม่าซังบอกชิดใจว่าเฮียซามารออยากคุยกับเธอ ชิดใจทำอวดดีบอกว่าไม่มีอารมณ์อยากกลับบ้าน ว่าแล้วคว้ากระเป๋าเดินออกไป เจอพนักงานคนหนึ่งถือถาดใส่ของกินมา ชิดใจถามว่าใครอยู่ข้างใน พนักงานคนนั้นไม่รู้ ชิดใจเลยผลักประตูเข้าไป เห็นเป็นพลับพลึง ถามอย่างวางอำนาจว่า “แกเข้ามาที่นี่ได้ยังไง”
“ไม่ใช่เรื่องของแก” พลับพลึงตอบอย่างไม่แยแส ชิดใจกรากเข้าไปตะคอกถามว่าผู้กองพามาใช่ไหม พลับพลึงผลักชิดใจกระเด็น ตะคอกว่าอย่ามายุ่ง
ทั้งคู่เริ่มปะทะกันด้วยกำลัง มาม่าซังมาเห็นเข้าร้องห้ามชิดใจ บอกว่าพลับพลึงเป็นคนของผู้กอง แต่ชิดใจโต้ทันควันว่า
“แต่ฉันเป็นเมียผู้กอง ผู้หญิงอื่นจะมาเสนอหน้าไม่ได้ เจ๊เลือกเอา ถ้ามีมันต้องไม่มีฉัน”
มาม่าซังขู่ว่าทำแบบนี้นึกว่าฉลาดหรือ ถ้าอยากเป็นเมียผู้กองจริงๆก็รีบไปรับหน้าเอาใจเขา แล้วบอกพลับพลึงให้เข้าไปในห้องอย่าให้ตนต้องถูกผู้กองตำหนิเลย พลับพลึงจึงยอมกลับเข้าไปในห้อง
“ผู้ชายน่ะนะ ไม่ชอบให้เซ้าซี้เธอน่าจะรู้ ไปทำงานของเธอแล้วทุกอย่างจะดีเอง”
“เจ๊ว่าเฮียซารอหนูใช่ไหม” ชิดใจถาม มาม่าซังยิ้มนึกว่าชิดใจยอมไปทำงานแล้ว
ที่แท้ชิดใจหลอกพลับพลึงไปยังห้องนวดบอกว่าผู้กองดามพ์จะพาชัดมาพบที่นี่ แต่ที่แท้หลอกพลับพลึงไปพบเฮียซา ชิดใจออกไปครู่เดียวเฮียซาก็เข้ามาท่าทางหื่นจัด พุ่งเข้าจะปล้ำพลับพลึงทันที
พลับพลึงตกใจห้ามก็ไม่หยุด เลยเอาเล็บจิกเข้าที่คอเฮียซาจนชะงัก จิกแน่นเข้า...แน่นเข้าจนเฮียซาร่วงลงไป
ชิดใจสะใจที่ตลบหลังพลับพลึงได้ รีบเดินออกไปบอกนักดนตรีว่าตนปวดท้องขอไปเข้าห้องน้ำหน่อย แต่เดินไปไม่ทันไรก็เจอดามพ์เข้า ชิดใจกลัวดามพ์จะไปเจอพลับพลึงกับเฮียซาในห้อง ทำยั่วยวนชวนไปเที่ยวข้างนอกกัน
พอดีมาม่าซังเดินมาเจอ ถามชิดใจว่าแล้วเฮียซาล่ะ ชิดใจทำหน้าตายบอกว่าไม่เห็น ตนร้องเพลงอยู่ข้างใน มาม่าซัง เลยเปิดประตูห้องเข้าไป เจอเฮียซาเดินโซเซมาล้มลงตรงหน้า
มาม่าซังประคองเฮียซาไว้ ส่วนดามพ์รีบเข้าหาพลับพลึงถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า
“ไอ้แก่นั่นไม่มีทางได้แตะปลายเล็บข้าหรอก” พลับพลึงพูดอย่างสะใจ
มาม่าซังโวยวายว่าเฮียซาตายแล้ว ดามพ์บอกให้เอาศพไปไว้ในห้องก่อนให้ บอกทุกคนว่าหัวใจวายตาย ต่อจากนั้นตนจะจัดการเอง
ชิดใจแทรกเข้ามาหาว่าพลับพลึงทำเฮียซาตายให้จับเลย ดามพ์รู้ทันกระชากแขนชิดใจเข้าไปถามว่าเธอเป็นคนพาเฮียซาเข้ามาหาพลับพลึงใช่ไหม ชิดใจปฏิเสธเสียงแข็ง ดามพ์คร้านที่จะต่อล้อต่อเถียงด้วย หันไปฉุดพลับพลึงชวนกลับกัน ชิดใจพยายามขวาง ถูกดามพ์ตวาดขู่ว่า
“ถ้าขืนพูดไม่รู้เรื่องเธอจะไม่ได้เจอหน้าฉันอีก”
ดามพ์จูงพลับพลึงไปแล้ว ชิดใจแค้นแต่ทำอะไรไม่ได้เลยแผดเสียงกรี๊ดๆ ขว้างปาข้าวของเหมือนคนบ้า
ooooooo
เพราะตัวเองรีดความลับจากชัดไม่ได้ ดามพ์จึงคิดใช้พลับพลึงล้วงความลับให้แทน ส่งพลับพลึงเข้าไปเยี่ยมชัดในห้องขังแล้วตัวเองออกไป
ชัดดีใจมากบอกพลับพลึงว่า นึกว่าเราจะไม่ได้เจอกันแล้ว ทั้งสองต่างแสดงความห่วงใยกันและกัน ชัดบอกพลับพลึงว่า
“ลำพังข้าจะตายก็ไม่เป็นไร ข้าเป็นห่วงแต่เอ็ง สัญญานะว่าเอ็งจะมีชีวิตอยู่แก้แค้นให้พวกเรา”
“ไม่ ถ้าอยู่ก็ต้องอยู่ด้วยกัน” พลับพลึงบอกอย่างเด็ดเดี่ยว แล้วเอาตลับยาพิษที่แขวนคอให้ชัด “นี่เป็นยาพิษที่ข้าเอามาจากชุมโจร” ชัดถามว่าจะให้ตนกินยาพิษหรือ “คนตายเท่านั้นถึงจะออกไปจากที่นี่ได้”
พลับพลึงพูดขาดคำ ดามพ์ก็เข้ามาถามว่าเป็นยังไง พลับพลึงแกล้งพูดใส่ชัดว่าถ้าอยากตายนักก็ตามใจ ดามพ์ถามว่ายังปากแข็งอีกหรือ ชัดทำเป็นพูดอย่างแค้นใจว่า
“ถึงตายข้าก็ไม่บอกเอ็งหรอก ไอ้เลว”
“ได้ เอ็งได้ตายสมใจแน่ รอไปลงนรกพร้อมกับพวกเอ็งอีกสิบเอ็ดคนนั่นแล้วกัน” พูดแล้วกระชากพลับพลึงออกไป พอพ้นสายตาดามพ์แล้ว ชัดเอาตลับใส่ยาพิษที่พลับพลึงให้ออกมาดู
ฝ่ายพลับพลึง พอดามพ์พาออกมาเธอนึกภาวนาในใจว่า “หวังว่าเอ็งคงไม่โง่นะไอ้ชัด” ส่วนดามพ์ถามอย่างตายใจว่า ทีนี้เธอก็ตัดสินใจเสียทีว่าจะอยู่กับตนหรือจะไปใช้กรรมกับเพื่อนเธอ
“ฉันยังไม่อยากตาย”
“เธอคิดถูกแล้ว อยู่กับฉันซื่อสัตย์กับฉัน แล้วเธอจะมีความสุข” ดามพ์ลูบแก้มพลับพลึงอย่างเสน่หา
ooooooo
ดาลินจัดห้องให้กระเต็นอยู่คนเดียว ในห้องมีเตียง มีพัดลมและตู้เสื้อผ้าพลาสติกเล็กๆ บอกกระเต็นว่าอยู่ห้องนี้ก็แล้วกัน ถามว่าเสื้อผ้าข้าวของอื่นไม่มีเลยหรือ กระเต็นไม่ตอบเธอบอกว่าไม่เป็นไรจะให้เด็กหาให้ แล้วว่างๆเราค่อยไปหาซื้อกัน
เพชรพูดอย่างเกรงใจว่ากระเต็นเป็นเด็กบ้านนอกทำอะไรไม่เข้าท่าเข้าทีก็ฝากอบรมด้วย ดาลินรับปากอย่างเต็มใจว่าจะดูแลกระเต็นเอง บอกให้กระเต็นวางห่อของที่กอดมากับตัวแล้วไปอาบน้ำเสีย
ความหวงของของพ่อที่เอามาด้วย ทำให้กระเต็นตวาดไม่ให้มายุ่งกับตน เพชรไม่ชอบใจปรามให้พูดดีๆ และให้ไหว้ขอบคุณดาลินเสีย กระเต็นรั้นไม่ยอมฟังไม่ยอมทำ
“ถ้าเธอเป็นลูกดาบแหวนนะ ก็ต้องเข้มแข็งกว่านี้ซิ ไอ้ห่อนั่นนะจะกอดไว้ทำไม วางลงแล้วก็ยกมือไหว้ขอบคุณคุณดาเขาเสีย”
เมื่อกระเต็นไม่ยอมวาง เพชรเลยเข้ากระชาก ทำให้ห่อหล่นของในห่อกระจายออกมา มีทั้งเครื่องรางของขลังและโกศ เพชรตกใจ ส่วนกระเต็นตะโกนด่าเพชรพลางเก็บของ ประกาศว่าจะไม่อยู่กับคนใจร้ายแบบนี้ เพชรรู้สึกตัวจะขอโทษ ถูกกระเต็นผลักกระเด็นตวาดไม่ต้องมายุ่ง ออกไปให้พ้น
“ให้แกอยู่คนเดียวเพื่อสงบสติอารมณ์ก่อนดีกว่าค่ะ” ดาลินเสนอ เพชรจึงออกไปกับดาลิน
เรื่องย่อละคร เสือสั่งฟ้า
No comments:
Post a Comment