เรื่องย่อ มายาสีมุก ตอน21 ละคร ช่อง7

จินจูกับคธาตั้งใจมาหาไข่มุกที่บ้านคีิรินทร์ นำเสื้อผ้าเด็กและหนังสือสำหรับคนท้องมาให้แล้วสอบถามอาการอย่างห่วงใย แต่ไข่มุกปฏิเสธทุกสิ่ง ไม่อยากได้อะไรทั้งนั้น แค่อยากได้แม่กลับคืนมา

“แม่อยู่นี่แล้วนะลูก”

“ไม่ใช่ค่ะ คุณคือปาร์คจินจู ไม่ใช่แม่หนู”

“ทำไมพูดอย่างนี้ล่ะลูก”

“ปาร์คจินจูไม่ต้องการลูก แต่หนูต้องการแม่ ถ้าคุณรักชื่อเสียง รักความเป็นดาราดังของคุณ ก็ไม่ต้องสนใจหนู ขอให้คุณอยู่กับชื่อเสียงของคุณต่อไปนะคะคุณปาร์ค”

ไข่มุกสีหน้าเรียบนิ่ง ลุกขึ้นเดินหนี ทิ้งให้จินจูนั่งอึ้งด้วยความเสียใจ แล้วค่อยๆสะอื้นออกมาอย่างกลั้นไม่ไหว คธาปลอบใจก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้น เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือ

“ปาร์คจินจูเกิดมาในสลัม ไม่มีอะไรสักอย่าง แต่คิมแทยอนเป็นคนคว้าขึ้นมาปั้นให้เป็นดาราจนทุกวันนี้ ฉันยอมรับว่าฉันรักตัวตนของปาร์คจินจูมาก แต่ถ้าชื่อเสียงของฉันจะทำให้เสียลูกไป คราวนี้ฉันจะเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่มีแลกกับลูกของฉัน”

จินจูสีหน้าแน่วแน่ คธาไม่เข้าใจว่าเธอจะทำอะไร... หลังจากสองผัวเมียกลับไปแล้ว ชลลดากับภัททิมาเห็นวัฒนาโดยบังเอิญที่นอกรั้วบ้าน ที่สำคัญเขามาพบนุชนารถ ทำลับๆล่อๆไม่รู้คุยอะไรกัน สองแม่ลูกสงสัยหนักหลบเข้ามาคุยกันในห้องโดยไม่บอกให้คนในบ้านรู้

“วัฒนากลับมาทำไม จะทำอะไรอีก หรือว่าที่นังไข่เน่าโดนทำร้ายเป็นฝีมือมัน”

“เอาไงดีคะคุณแม่ แจ้งตำรวจจับเลยดีมั้ย”

“อย่าโง่สิคะลูก แจ้งไปใครจะเชื่อ หลักฐานไม่มีสักอย่าง”

“งั้นเราบอกรินทร์แทนแล้วกัน”

“โอ๊ย...โง่ซ้ำโง่ซ้อนจริงจริ๊ง ไม่ได้ความฉลาดแม่มาสักนี้ด”

“คุณแม่อ่ะ ด่าลูกไก่ทำไม” ภัททิมาทำท่าจะร้องไห้ ชลลดาเลยลดเสียงลง

“คิดนะคะลูก ใช้สมองน้อยๆของหนูคิด...ถ้าเราปล่อยให้วัฒนากับนังนุชวางแผนจัดการไข่มุกกับลูก เสร็จแล้วเราก็ตลบหลังแจ้งความจับให้ได้คาหนังคาเขา ทีนี้นังมุกก็ไปเกิดใหม่ นังนุชก็ปิ๋วเข้าคุก คุณรินทร์ก็จะกลายเป็นของหนูคนเดียว เริ่ดไหมล่ะแผนแม่”

ภัททิมาอ้าปากค้างอย่างสุดทึ่ง ส่วนชลลดาก็ยิ้มกริ่มภูมิใจมากในแผนตัวเอง

oooooooo

หลังจากมาพบไข่มุกแล้วเธอยังไม่ยอมรับความเป็นแม่ลูกกัน วันรุ่งขึ้นจินจูจึงตัดสินใจยอมรับต่อหน้านักข่าวว่าไข่มุกเป็นลูกของเธอที่เกิดกับคธา นอกจากนี้แทยอนก็ยืดอกยอมรับว่าตนเป็นต้นเหตุให้สามคนพ่อลูกต้องพลัดพรากจากกัน ไม่ใช่ความผิดของจินจู เธอไม่ได้ตั้งใจทิ้งลูกสาว

เมื่อทุกคนที่บ้านคีรินทร์เห็นข่าวนี้ต่างพากันยินดีกับไข่มุก ยกเว้นชลลดากับภัททิมาที่แอบหมั่นไส้ทั้งไข่มุกและจินจู แล้วเย็นนั้นเองไข่มุกก็ไปหาพ่อกับแม่ที่โรงแรม สามคนปรับความเข้าใจกันได้ด้วยดี ส่วนแทยอนก็มาขอโทษไข่มุกด้วยตัวเอง

หลังจากปรับความเข้าใจกันได้แล้ว คืนนั้นไข่มุกขอนอนกับพ่อแม่ที่โรงแรม วันรุ่งขึ้นคีรินทร์มาหาแต่เช้า บอกว่าคิดถึงเมีย ขออนุญาตรับกลับบ้าน

“แต่ฉันยังอยู่กับแม่ไม่หนำใจเลย”

“อย่างนี้ฉันก็แย่สิ ถูกเมียทิ้ง” คีรินทร์กระเซ้าเย้าแหย่อย่างอารมณ์ดี จินจูกับคธาเห็นแล้วพลอยยิ้มไปด้วย และไม่ว่าอะไรถ้าไข่มุกจะกลับไป แต่อยากรู้ว่าทั้งคู่จะเอายังไงต่อเพราะเด็กในท้องโตขึ้นทุกวัน คีิรินทร์ตอบหนักแน่นว่าไม่มีปัญหา ตนจะแต่งงานกับไข่มุก

นอกจากคำพูด คีรินทร์ยังแสดงความจริงใจด้วยการพาทั้งหมดไปพูดคุยกับพ่อแม่ของเขาที่บ้าน มณียินดีไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ยิ้มหน้าบานและกอดหอมไข่มุกอย่างเอ็นดู

“ไม่ต้องห่วงนะคะ แต่งลูกสาวดาราดังทั้งที ดิฉันจะจัดงานให้อย่างใหญ่โตสมหน้าสมตา เดี๋ยวได้ฤกษ์เมื่อไหร่จะบอกให้รู้นะคะ แหม...ไข่มุกเขาน่ารัก ต้องเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุดแน่”

ภัททิมาหมั่นไส้มากทำท่าจะโวยวายแต่ชลลดาที่นั่งอยู่ข้างกันรีบกระซิบเตือนให้เฉยไว้ ฟังต่อไปอย่าเพิ่งโวย ส่วนนุชนารถลอบมองคีรินทร์ด้วยแววตาตัดพ้อ

“ขอบคุณคุณมณีมากนะครับ ที่เอ็นดูไข่มุก” คธาเอ่ย

“ลูกรักใคร เราก็ต้องรักด้วยสิคะ ส่วนสินสอดไม่ต้องห่วงนะคะ เครื่องเพชรเครื่องทองกี่หีบๆ ดิฉันยกให้แทบทั้งหมด ลูกสะใภ้โรงแรมใหญ่ทั้งทีน้อยกว่านี้ได้ไง”

คำพูดของมณีทำให้ชลลดาหมดความอดทนในบัดดล ลุกขึ้นแว้ดไม่สนใจหน้าไหนทั้งนั้น

“แล้วลูกไก่ล่ะคะ จะเอาไปทิ้งไว้ไหน เคยจะแต่งมาก่อน สมบัติเครื่องเพชรไม่เคยกระเด็นสักชิ้น ชลไม่ยอมนะ”

“ช้อย...ไปเอาไม้กวาดมาไล่สัมภเวสีแถวนี้หน่อยซิ ตัวอะไรนะ ชอบร้องกรี๊ดๆขอส่วนบุญ”

ชลลดาโกรธมากแต่ไม่กล้ากรี๊ด ทำทีจะฆ่าตัวตายประท้วงด้วยการถือมีดอยู่ไปมาเหมือนจะกรีดแขนตัวเอง คนอื่นๆตกใจพากันร้องห้าม มีแต่นุชนารถที่รู้ทันเกมของชลลดาจึงบอกทุกคนว่าตนขอจัดการเอง

นุชนารถเข้าสยบชลลดาแล้วแกล้งดันปลายมีดโดนแขนจนเลือดซึม แค่นั้นเองชลลดาก็กรี๊ดลั่นด้วยความตกใจกลัว

“ปล่อยฉันนะ ฉันไม่อยากตาย...นังนุช แกจะฆ่าฉัน แกเอามีดเชือดแขนฉัน รถพยาบาลอยู่ไหน โอ๊ย...ลูกไก่ แม่จะเป็นลม”

“นี่ อย่ามาตายในบ้านฉันนะ แผลแค่เลือดซิบร้องจะเป็นจะตาย แล้วยังมีหน้ามาโทษคนอื่นอีก ลูกไก่พาแม่ติงต๊องเธอไปจูนสมองหน่อยไป๊”

นุชนารถลอบมองอย่างสะใจ จินจูกับคธาสบตากันอย่างเอือมระอากับความวุ่นวายในบ้านนี้ ส่วนไข่มุกนึกขยาดสองแม่ลูก ทำท่าจะไม่อยากแต่งงานกับคีรินทร์ แต่สุดท้ายก็ใจอ่อนเพราะเขาให้สัญญาว่าจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย แต่ขอเวลาให้นุชนารถกับสองแม่ลูกเตรียมตัวเตรียมใจหน่อย

จินจูเองก็เห็นเค้าลางความยุ่งยาก จึงชวนไข่มุกไปอยู่ด้วยกันที่โรงแรม หรือถ้าทนไม่ไหวจริงๆก็ย้ายไปเกาหลี อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก แต่คธาไม่เห็นด้วย เพราะเขาแน่ใจว่าคีรินทร์รักไข่มุก เขาต้องเคลียร์ทุกอย่างได้ตามที่รับปาก...

วันต่อมา คีรินทร์ไปตรวจไซต์งานที่ตึกสาขาใหม่ของโรงแรมและไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เจอวัฒนาที่เข้าใจว่าตายไปแล้ว วัฒนามาพร้อมสมุนสองคน ตั้งใจทำร้ายคีรินทร์แต่ไม่สำเร็จเพราะมีคนงานเข้ามาช่วยเหลือ

เมื่อกลับมาเล่าให้คนที่บ้านฟัง ทุกคนตกใจมากเพราะคิดว่าวัฒนาตายแล้ว มีเพียงชลลดากับภัททิมาที่ดูนิ่งเฉยผิดปกติจนมณีสงสัย

“หล่อนสองคนไม่ตกใจเหรอยะ เอ๊ะ หรือว่ารู้อยู่แล้ว”

“อุ๊ย ชลกับลูกกลัวจนพูดไม่ออกต่างหากค่ะ คราวที่แล้วยังจำได้ หลอนไม่หาย กลั๊วกลัว”

“แต่ว่าวัฒนากลับมาแบบนี้ไม่รู้มีใครรู้เห็นหรือเปล่า แบบว่าคนที่เคยร่วมมือกัน...” ภัททิมาพูดไม่ทันจบ ถูกชลลดาเอามือปิดปากและถลึงตาใส่ กระซิบลอดไรฟันสั่งให้เงียบ อย่าโง่ซ้ำซาก

คนอื่นๆไม่ได้ยิน แต่ค่อนข้างงงกับท่าทีของสองแม่ลูก นุชนารถนึกรู้แต่ตีหน้าเคร่งขรึม แล้วหาโอกาสคุยกับคีรินทร์ตามลำพังเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์
“นุชไม่มีทางทำร้ายคุณกับครอบครัว แค่ที่เคยทำไปก็ผิดมากพอแล้ว”

“ผมเชื่อว่าคุณไม่เกี่ยว”

“คุณเชื่อ แต่คนอื่น...คุณชลลดาคงปักใจว่านุชเป็นคนทำแน่ๆ”

“คุณชลจะว่ายังไงก็อย่าไปใส่ใจเลย เราทำอะไรรู้อยู่แก่ใจตัวเองก็พอ”

“ทุกคนดีกับนุชมาก ขอให้เชื่อนะคะว่านุชไม่มีวันทำให้พวกคุณผิดหวัง”

นุชนารถพูดทั้งน้ำตาคลอๆ คีรินทร์เห็นแล้วอดสงสารไม่ได้ ดึงเธอเข้ามากอด ไข่มุกกำลังจะเดินเข้ามา หยุดยืนมองด้วยความน้อยใจ จากนั้นในตอนค่ำก็ตัดพ้อต่อว่าเขาเรื่องที่รับปากจะจัดการ แต่ไม่เห็นทำอะไรสักอย่าง แถมยังเที่ยวกอดคนโน้นซบคนนี้

ขณะที่ไข่มุกต่อว่าคีรินทร์ อีกด้านหนึ่งชลลดากำลังเหวี่ยงใส่ภัททิมาด้วยความโมโห

“เมื่อไหร่แกจะฉลาดเสียที เมื่อกี้ไปพูดเรื่องนังนุชทำไมฮึ”

“อ้าว ทำไมพูดไม่ได้ล่ะคะ เราเห็นนังนั่นดักเจอวัฒนา ก็บอกทุกคนไปสิคะ จะได้ไม่ต้องว่าเราทำนังไข่เน่า”

“ตายๆๆๆๆ ทำไมฉันมีลูกโง่ขนาดนี้ จำไม่ได้เหรอที่เคยคุยกันไง ปล่อยให้ตีกันเอง พอจบปุ๊บ ตลบหลังแจ้งตำรวจ แล้วไง...เราก็ฟินาเล่ ครองทุกอย่างคนเดียว... ฉลาดขึ้นซะบ้าง ฉลาดไวๆ ไม่ได้ครึ่งของแม่เลย”

“ไม่ต้องย้ำค่ะ รู้แล้วว่าโง่...ว่าแต่นังพยาบาลรู้ว่าเราสงสัยอย่างนี้จะกล้าทำนังไข่มุกเหรอ เห็นมั้ยคราวนี้ลูกไก่ฉลาดแล้ว”

“มันไม่กล้า เราก็จัดให้แทนซะ” ชลลดาสรุปอย่างเจ้าเล่ห์