เรื่องย่อ รอยมาร ตอน8 ละครช่อง3

เรืองย่อ ละคร รอยมาร 
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน1   
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน2   
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน3  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน4  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน5  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน6  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน7  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน8  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน9  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน10  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน11  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน12  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน13  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน14  

***แนะนำ ..ขับรถโครตเทพ   สามสิบหกล้าน เพจวิว ทำไปได้ KEN BLOCK GYMKHANA TWO THE INFOMERCIA  แล้วคุณจะชอบ.... 

***แนะนำ +++หุ่นยนต์เต็น nobody wonder girl น่ารักโครตๆๆๆ

ตอนที่ 8

แขกผู้มีเกียรติทยอยมางานกันหนาตาขึ้นทุกที วิจิตรากับประมุขยิ้มแย้มยินดี อุปมากับเมธาวีช่วยกันคอยรับแขก แขกผู้ใหญ่ท่านหนึ่งถามอุปมาว่า “พ่อเราล่ะ”

“จัดอะไรอยู่บนบ้านไม่ทราบครับ” อุปมาตอบพลางมองไปเห็นบารมีลงมาพอดี “ลงมาพอดีเลยครับ”

ทุกคนหันมอง บารมีลงมาในชุดกางเกงขากว้างสีกรมท่าแบบชาวสวนและเสื้อกุยเฮงสีจางๆมีผ้าขาวม้าเคียนเอว
วิจิตรา ประมุข และเมธาวีถึงกับยิ้มแห้งๆมีแววดูถูก

วิจิตราบ่นเบาๆว่าแต่งตัวอะไรของเขา เมธาวีเสริมว่าอย่างกับคนสวน ตนอายเจ้านายที่มางานด้วยจัง

“เอาน่า คนรวยทำอะไรไม่ผิดหรอก ตัวของเขาช่างเขาเถอะ เราทำตัวเราให้ดูดีก็พอแล้ว” ประมุขบอกลูกเมียทั้งที่ตัวเองก็รู้สึกเสียหน้ามาก

วิจิตราขอเลี่ยงไปทางอื่น เมธาวีขอตามไปด้วย บอกแม่ว่าตนจะไม่แนะนำใครเด็ดขาดว่าลุงเฉิ่มนี่เป็นพ่อว่าที่เจ้าบ่าวของตน ว่าแล้วสองแม่ลูกก็จูงกันเดินเลี่ยงห่างๆบารมีไป ส่วนประมุขก็ยิ้มแย้มทักทายแขกในงานไปตามประสา
พอบารมีลงมาก็เดินไปทางท่าน้ำ คุยโทรศัพท์ไปพลาง

“ไม่เป็นไร งานเล็กๆ แต่ว่างานแต่งลูกชาย ห้ามเบี้ยวเด็ดขาดนะ...” พูดแล้วก็หัวเราะชอบใจ ตามองไปทางท่าน้ำ เห็นยายปลื้มกับหลานสาวตัวน้อยขึ้นท่าน้ำมาพอดี “งั้นแค่นี้ก่อนแล้วกัน ขอตัวรับแขกก่อน ไม่เป็นไร...ไม่เป็นไร โอเค ซียู”

พอกดตัดสายแล้วบารมีรีบไปทักยายปลื้ม เพื่อนบ้านเก่าแก่ที่ไม่เห็นกันมานับสิบปี ยายปลื้มดีใจมาก เข้ามาลูบคลำเนื้อตัวปากก็พร่ำ “พ่อมีเรอะ โธ่...พ่อมี เอ็งยังไม่ตาย เอ็งยังไม่ตายจริงๆด้วย”

ยายปลื้มเล่าชีวิตช่วงที่ขาดการติดต่อกันว่า

“ป้าย้ายไปอยู่สุพรรณ ที่ทางแถวนี้โอนให้มัน ไอ้ชาติชั่วมันขายหมด ข้าเลยไปอยู่กับลูกสาว แล้วนี่ก็หลานข้านังน้อยไหว้ปู่เอ็งซะซิ”

ยายปลื้มถามบารมีว่าหายไปไหนเสียนาน บารมีบอกว่าเรื่องมันยาว แล้วชวนเข้าไปนั่งคุยกันในบ้านดีกว่า พลางช่วยจูงยายปลื้มเดินไปทางบ้านไทยประยุกต์

พอมาถึง ยายปลื้มมองสำรวจแล้วชี้พลางบรรยาย “บ้านพ่อเอ็งปลูกตรงนี้แหละข้าจำได้...เอ็งเล่นปลูกบ้านคร่อมทับบ้านผีตายโหง เซ่นสายบอกกล่าวพ่อแม่เอ็งรึเปล่าวะ”

“บอกแล้วจ้ะป้า สวดมนต์ทุกคืน ถ้าพ่อแม่ผมต้องการชดใช้จริง ขอบันดาลให้ทุกสิ่งเป็นไป...”

“พูดอะไรของเอ็ง ข้าขนลุก ขึ้นบ้านใหม่นะโว้ย พูดจาให้เป็นมงคลหน่อย”

บารมีไม่ตอบแต่ในใจเขากำลังต่อสู้กันอย่างหนักว่าควรล้างแค้นต่อหรือหยุดเสียแค่นี้ดี...

ooooooo

ขณะอุปมาส่งแขกขึ้นไปฟังพระสวดนั้น หัสดินหน้าตาตื่นมาบอกว่า ตามหาแทบแย่ รถไฟกำลังจะชนกันแล้ว อุปมารีบตามไปที่หน้าบ้าน

ที่นั่น วิมาดายิ้มแย้มเจ้ากี้เจ้าการราวกับเป็นเจ้าของบ้าน พาพนักงานมาอวยพรขึ้นบ้านใหม่

เมธาวีอยู่กับวิจิตราเห็นทางหน้าบ้านเต็มตา เธอชะงักมองอย่างจำได้ว่าหนึ่งในนั้นคือวิมาดา

ขณะนั้นเอง อุปมาก็ตามหัสดินมาถึง พนักงานทุกคนพากันยกมือไหว้ วิมาดาเป็นตัวแทนเอ่ยขึ้นว่า

“พวกเรารวมตัวกันมาช่วยงานคุณมาร์คค่ะ”

หัสดินรู้สถานการณ์ เชิญชวนพวกพนักงานเลี่ยงไปทางหนึ่ง อุปมาจึงเรียกวิมาดาไปคุยอีกทางหนึ่ง ทุกการเคลื่อนไหวอยู่ในสายตาของเมธาวี เธอบอกวิจิตราว่าเดี๋ยวมานะคะ แล้วลุกเดินเร็วๆไปเลย

อุปมาพาวิมาดาไปคุยกันที่มุมลับตา เขาขึงขังกับเธอว่า สั่งแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้มาที่นี่ วิมาดาอ้างว่าพวกน้องๆอยากมาช่วยงาน

“โกหก! พนักงานทุกคนรู้จักนิสัยผมดี ถ้าผมไม่สั่งหรือขอให้ช่วย พวกเขาจะไม่ยุ่ง นอกจากจะมีคนเจ้ากี้เจ้าการ”

ถูกว่าแรงๆเข้า วิมาดาก็ถามเสียงแข็งว่าแล้วจะเอายังไงตนทำผิดมหันต์ใช่ไหม จะไล่ตนออกเลยหรือเปล่าล่ะ อุปมาจ้องเขม็งปรามว่าอย่ามาท้ากันแบบนี้ แล้วบอกให้เธอกลับไปเสีย

วิมาดาไม่ยอมกลับ ถามเย้ยหยันว่า “ทำไมคะ คุณจะชวนสาวๆคนไหนมาเปิดตัวงานนี้เหรอคะ คงจะเป็นยัยเมธาวีอะไรนั่นล่ะสิ”

“ผมจะเปิดตัวหรือปิดตัวใครมันก็เรื่องของผม วิไม่อยากกลับก็ได้ แต่อย่าสร้างปัญหาเดือดร้อนให้ผมก็แล้วกัน ผมให้โอกาสคุณแก้ตัวอยู่ ถ้าฟางเส้นสุดท้ายขาด ทุกอย่างจบ คุณก็รู้ดีว่าผมเป็นคนเด็ดขาดแค่ไหน” พูดแล้วผละไปเลย

วิมาดามองตามอุปมาไปอย่างหงุดหงิดกระฟัดกระเฟียด

เมื่ออุปมาไปแล้ว เมธาวีจึงค่อยๆถอยออกมาแล้วเดินกลับไปทางเรือนไทยประยุกต์ วิมาดาเหลือบเห็นเข้าพอดี จ้องเขม็งอย่างจำได้ แล้วเดินตามไปติดๆ

ooooooo

วิมาดาตามเมธาวีไปจนถึงท่าน้ำก็เข้าไปทักทาย พูดเหน็บว่าไม่ยักรู้ว่าอุปมาเชิญเธอมาด้วย สงสัยว่างานนี้ผู้หญิงของเขาคงเดินเพ่นพ่านเต็มงานไปหมด

เมธาวีพูดอย่างไว้ตัวว่าอุปมาไม่ได้เชิญ แต่ตนมาตามหน้าที่คู่หมั้น แล้วกรีดนิ้วโชว์แหวนหมั้นให้ดูทำเอาวิมาดาที่ทำกร่างแต่แรกถึงกับหน้าเหวอ เมธาวีพูดหน้านิ่งๆว่า

“เราหมั้นกันเป็นการภายในเมื่อตอนวันเกิดคุณย่า งานแต่งจะจัดปลายเดือนหน้า ถ้าไม่รู้สึกอึดอัดอยากจะไปเดินเพ่นพ่านงานนั้นด้วยก็ได้นะคะ”

วิมาดาก็ใช่ย่อย สวนไปทันทีว่า ถ้าอย่างนั้นรุ่นพี่อย่างตนก็ขอแสดงความยินดีกับรุ่นน้องอย่างเธอด้วยก็แล้วกัน พลางยื่นมือไปจะเช็กแฮนด์ เมธาวีไม่เล่นด้วยจะเดินเลี่ยงไป แต่ต้องหยุดเมื่อวิมาดาพูดขึ้นว่า

“ฉันกับมาร์คคบกันได้ประมาณปีนึง งานทำให้ฉันกับมาร์คต้องจากกัน ฉันคืออดีตของมาร์ค เขารักฉันมาก มาร์คบอกว่าฉันคือรักแรกของเขา” พูดแล้วทำเสียงขำๆ “ฉันไม่อยากเชื่อแต่ก็ชื่นใจบอกไม่ถูก เฮ้อ...ฉันอาจจะคิดผิดที่เลือกงาน แทนที่จะเลือกคนที่รักฉันอย่างมาร์ค”

“อดีตของมาร์คกับใครต่อใครฉันไม่สน เพราะมันคืออดีต” เมธาวีจะเดินเลี่ยงไปอีก ถูกวิมาดากระชากแขนไว้ดึงให้หันหน้ามาทางตน พูดอย่างท้าทายว่า


เรืองย่อ ละคร รอยมาร 
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน1   
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน2   
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน3  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน4  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน5  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน6  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน7  
เรื่องย่อละคร รอยมาร   ตอน8