เส้นทางอาชีพ: เรื่องย่อ เสือสั่งฟ้า ตอน18ละครช่อง7

ทุกอาชีพ จะมีเส้นทางที่เราต้องเดินไปทำอาชีพนั้นๆ ใครหาเส้นทางอาชีพเจอก่อน ก็ประสบความสำเร็จ นำคนมาที่หลังไปหลายช่วงตัว แถมคนที่นำไปก่อนยังปกปิดเส้นทางอาชีพที่ตนประสบความสำเร็จแล้วไม่ไห้ใครรู้ ผมจะเปิดเผย มัน อาชีพสกรีนเสื้อ อาชีพทำเสื้อ ขาย ทำเว็บไซด์ พรี บันเทิง เริงใจ บอลแม่น เส้นทางอาชีพ

Tuesday, October 18, 2011

เรื่องย่อ เสือสั่งฟ้า ตอน18ละครช่อง7

ตอนที่ 18

ที่ด่านชั้นในท่าเรือพระนคร ซึ่งมีประตูไม้กั้นอีกชั้นหนึ่ง เพชรกับหาญในร่างของสมุนเสี่ยไพบูลย์ ลงจากรถ สมุนเสี่ยอีกสี่คนอาวุธครบมือ เดินเข้ามาสั่ง

“กลับไปได้แล้ว พวกฉันจะเช็กของแล้วขนไปไว้ที่โกดังเอง”

“แต่...” หาญหาทางท้วงติง ถูกมันตัดบทถามว่าแต่อะไร เพชรในร่างสมุนอีกคนรีบช่วยแก้สถานการณ์ว่า

“ฉันอยากขอเข้าห้องนํ้าหน่อย ท้องเสียตั้งแต่เช้าแล้ว”

มันอนุญาตให้ไปเข้าห้องนํ้าได้แต่ห้ามนาน เพชรกุมท้องรีบขอบใจ ส่วนสมุนทั้งสี่ของเสี่ยก็พากันไปเช็กของที่ท้ายรถ เพชรกับหาญในคราบสมุนของเสี่ยรีบตามกันไปข้างในทันที

สองพ่อลูกเดินผ่านประตูด่านชั้นในเข้าไป ขณะผ่านเข้าไปเกิดคลื่นใสๆวูบหนึ่ง เพราะยิ่งยศร่ายคาถาป้องกันบริเวณเอาไว้ ทำให้ร่างของทั้งสองกลับกลายมาเป็นเพชรและหาญตามเดิมทันที

“มนต์คุ้มกันของไอ้ยิ่ง!” หาญรู้ทันที

เป็นจังหวะที่สมุนสองคนเดินจากท้ายรถกลับมาเห็นเข้าเต็มตา มันร้อง “เฮ้ย!” แล้วชักปืนออกมาทันที

เพชรกับหาญรู้ว่ามันรู้ตัวแล้ว มีทางเดียวคือต้องเผชิญหน้ากัน สองพ่อลูกชักมีดออกมา ปาเข้าปักอกมัน แม่นฉมังราวกับจับวาง มันล้มตายไม่ได้ดิ้นไปทั้งสองคน

เพชรกับหาญวิ่งไปหลบที่หน้ารถบรรทุก สมุนอีกสองคนถือปืนเดินออกมาจากข้างรถคนละฟาก มองหาพวกหาญอย่างระวังตัว มาจนถึงใกล้หน้ารถ เพชรโผล่จากหลังคารถ โดดลงมาอัดมันจนร่วงไป แล้วโถมเข้าสู้กันแบบเอาชีวิตเข้าแลก ไม่มีใครยอมใคร

สมุนอีกคนที่เดินมาจากอีกข้างหนึ่งของรถ ถูกหาญกระโดดเข้าเตะปืนหลุดมือ แต่มันไม่ยอมแพ้ ชักมีดสั้นออกมาสู้แทงหาญสุดแรง หาญหลบพ้นใช้สนับเล็บเสือในมือสวนกลับไป แต่มันก็ใช่ย่อย หลบพ้น ทั้งสองต่างตั้งหลักดูเชิงกันอยู่

ฝ่ายเพชรใช้แม่ไม้มวยไทยที่กระทิงสอนให้ สู้กับสมุนเสี่ยคนนั้น ซัดจนมันเซถลาไป เป็นจังหวะที่หาญใช้สนับเล็บเสือต่อยเข้าที่ท้องสมุนเสี่ยคนนั้นจนทรุด มันกุมท้องร้องอย่างเจ็บปวด

หาญไม่รอช้า ตามไปเตะใส่หน้าจนมันหงายผลึ่งสลบไปทันที

“เรียบร้อยครับพ่อ” เพชรเดินเข้ามาบอกพอดี หาญพยักหน้ารับเครียดๆ แล้วว่าคาถาเป่ามนต์ออกไป ทันใดนั้นครอบแก้วที่ยิ่งยศทำไว้ก็ค่อยๆสลายไป หาญหันบอกเพชร “รีบไป ก่อนที่ไอ้ยิ่งยศจะรู้ตัว”

สองพ่อลูกพากันวิ่งตรงไปที่โกดังทันที

เมื่อไปถึงหน้าโกดัง ทั้งสองแอบดูสถานการณ์อยู่มุมลับตาใกล้ๆ เห็นประตูโกดังปิดสนิท มีสมุนเดินยามอยู่หน้าโกดังสองคน ครู่หนึ่งมีสมุนเสี่ยออกจากโกดังมาอีกสองคน ตรงไปขับรถบรรทุกออกไปทางท่าเรือ

“มันคงกำลังทยอยขนของไปไว้ที่เรือสินค้า” หาญคาดเดา แล้วทั้งสองก็พากันออกจากที่ซุ่ม เดินเลี้ยวไปอีกทางหนึ่งซึ่งเป็นที่เช็กด่านชั้นใน

ooooooo

บริเวณที่จอดเรือสินค้าภายในท่าเรือ รถบรรทุกจอดอยู่ใกล้เรือสินค้า สมุนเสี่ยสี่คนกำลังช่วยกันขนลังไม้ขนาดใหญ่ลงจากรถบรรทุก จู่ๆ ลังใหญ่มหึมาก็เกิดเบาหวิว แล้วเคลื่อนไปฝั่งตรงข้ามกับเรือ ทำเอาสมุนเสี่ยตะลึงอึ้ง พยายามฝืนไม่ให้ลังเคลื่อนไป ต่างก็มองแบบโทษกันว่าใครทำ

“ข้าเอง” เสียงหาญดังขึ้น พวกสมุนพากันมองเลิ่กลั่ก พริบตานั้น เพชรกับหาญปรากฏตัวขึ้น หาญว่าคาถา แบมือเป่าฝุ่นสีขาวใส่พวกสมุนทั้งสี่จนมันเปลี้ยสลบไปทันที

หาญกับเพชรยิ้มให้กันคิดว่าเรียบร้อยแล้ว แต่พริบตานั้นเอง สมุนอีกคนก็โผล่มาเอาท่อนเหล็กฟาดใส่หาญ ดีที่หาญรู้ตัวหลบทัน เอามือรับท่อนเหล็กไว้ เพชรเป่ามนต์ว่าคาถาใส่กำปั้น แล้วปล่อยควันลอยเข้าปะทะสมุนเสี่ยคนนั้นจนมันอ่อนเปลี้ยสลบไปอีกคน

“ทีนี้ก็เหลือแต่โกดัง” หาญบอก

เพชรหน้าเครียดเพราะถึงเวลาที่เขาต้องปะทะกับพ่อที่เลี้ยงตนมาแต่อ้อนแต่ออกจนเติบใหญ่แล้ว

ooooooo

ในโกดัง...ยิ่งยศอารมณ์ดีมาก เพราะคิดว่างานครั้งนี้สำเร็จราบรื่น เขาเช็กที่ลังไม้อยู่กับเสี่ยไพบูลย์ โดยมีสมุนเสี่ยกำลังตอกฝาลังอยู่

ทันใดนั้น ดามพ์เปิดประตูพรวดเข้ามาหน้าตาตึงเครียด มีสมุนของเสี่ยตามเข้ามาสองคน ดามพ์รายงานทันทีว่า

“ท่านครับ มีคนบุกเข้ามาที่ด่านชั้นใน คนของเราตายหมด มันคงแฝงตัวมากับรถขนของครับท่าน”

ยิ่งยศเครียดขึ้นมาทันที ด่าพวกที่คุมประตูว่าปัญญาอ่อน เสี่ยหน้าเสียต่อว่าทันทีเช่นกันว่า ไหนผู้การฯ บอกว่าทางสะดวกไง

“หุบปาก!” ยิ่งยศตวาด เสี่ยหน้าจ๋อยเงียบกริบ ยิ่งยศหันไปสั่งดามพ์ “ลื้อรีบเอาคนไปขนของลงเรือให้หมดเดี๋ยวนี้ ส่วนไอ้ตัวการ มันต้องเจอกับอั๊ว!”

ดามพ์รับคำสั่ง สมุนของเสี่ยอีกสามคนเข้ามาสมทบ ทันใดนั้น ประตูโกดังเปิดผาง แสงส่องเข้ามาสว่างจ้า พวกยิ่งยศมองไปเป็นตาเดียว เสี่ยกับพวกตกใจชักปืนเตรียมพร้อม ลมพัดกรูเข้ามาในโกดัง กระสุนไม่รู้มาจากไหน พุ่งเข้าใส่ลูกน้องเสี่ยล้มตายทั้งห้าคน เสี่ยเองก็ถูกกระสุนเข้าที่ต้นขาล้มลงร้องราวกับหมูถูกเชือด ไม่นานก็สลบไปเพราะใจเสาะ

ยิ่งยศกับดามพ์หน้าเครียดจัด ยิ่งยศมองพื้นดินรอบตัว เห็นเหมือนถูกย่ำวิ่งวนไปรอบตัวเขาอย่างรวดเร็ว ยิ่งยศกับดามพ์หันหลังพิงกันมองหาที่มาของเสียงแต่ก็ไม่พบอะไร จึงชักปืนขึ้นยิงส่งเดช

ที่แท้ หาญกับเพชรใช้คาถากำบังกาย เคลื่อนตัวไปรอบยิ่งยศอย่างรวดเร็ว ทั้งสองกำลังใช้เชือกอาคมล้อมมัดยิ่งยศกับดามพ์ไว้ด้วยกัน ทั้งสองดิ้นสุดแรง เชือกที่ล้อมไว้เรืองแสงขึ้นและรัดแน่นเข้าไปอีก ยิ่งยศรู้ทันบอกดามพ์ว่า

“อย่า...มันเป็นเชือกอาคม ยิ่งดิ้นก็ยิ่งตาย”

“รู้ก็ดีแล้ว” เสียงหาญเย้ยในที แล้วทั้งหาญและเพชรก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้ายิ่งยศและดามพ์ ยิ่งยศตกใจอุทานว่าทั้งสองคนยังไม่ตาย?

“พวกฉันกลับมาจากยมโลกเพื่อจับแกยังไงล่ะ!” หาญเยาะเย้ย

“พ่อ...พ่อหนีไปไหนไม่ได้แล้ว ยอมมอบตัวจะดีกว่า” เพชรหว่านล้อม

“ใครเป็นพ่อแก แกไม่ใช่ลูกฉันอีกต่อไปแล้วไอ้เพชร... ไอ้เนรคุณ!”

“ผมยอมเนรคุณกับพ่อดีกว่าเนรคุณกับชาติบ้านเมือง” เพชรโต้

“แกคิดว่าเชือกอาคมกระจอกนี่ จะทำอะไรฉันได้งั้นรึ”

ยิ่งยศว่าคาถาทันที ตาขาวเขากลายเป็นสีดำทั้งหมด เปลวเพลิงสีดำระอุขึ้นจากตัวเขา เผาเชือกอาคมจนสลายไปหมดในพริบตา พอยิ่งยศอ้าปาก ภูติผีสีดำก็ลอยพุ่งออกจากปาก ตรงไปที่เพชรกับหาญทันที

หาญผลักเพชรออก เงาดำพุ่งเข้าใส่หาญ เขาเอามือกันไว้ ภูติผีกระจายหายไป แต่แรงปะทะทำให้หาญผงะกระอักเลือดออกมา ดามพ์ได้ทีปรี่เข้าซัดซ้ำทันที

เพชรจะเข้าไปช่วยหาญ ถูกยิ่งยศเคลื่อนตัวเข้าหาอย่างเร็ว ชักมีดหมอออกมาเงื้อจะฟัน ทันใดนั้น เพชรว่าคาถาแล้วเคลื่อนตัวหายไป ยิ่งยศเลยฟันอากาศวืด

เพชรไปโผล่ข้างหาญ ต่อยดามพ์หงายไปแล้วรีบเข้าประคองหาญ ยิ่งยศเห็นเพชรเป็นห่วงหาญก็คำรามอย่างแค้นใจ

“เก่งขึ้นมากนี่ไอ้เพชร...หึๆ แกคงรักไอ้พ่อโจรของแกมากสินะ”

ยิ่งยศเก็บมีดหมอ เคลื่อนตัวอย่างเร็วไปที่เพชรกับหาญ ตบหน้าเพชรด้วยหลังมือจนหงาย แล้วเข้ากระชากคอเสื้อหาญตะคอก “แกต้องตายด้วยน้ำมือฉัน ไอ้หาญ!” สิ้นเสียงก็ฉุดร่างหาญเคลื่อนออกไปจากโกดังอย่างเร็ว

“พ่อ...” เพชรตะโกนจะวิ่งตามไป มีกระสุนพุ่งเข้ามาเฉียดเท้าเขาไปเส้นยาแดงเดียว ทำให้เพชรชะงัก ดามพ์เดินเข้าหาทันที เล็งปืนใส่บอกเพชรเสียงเหี้ยม

“แกยังไปไหนไม่ได้ ไอ้เพชร!”

ที่ริมน้ำ...ยิ่งยศลากหาญไปต่อยไม่ยั้ง หาญรวบรวมกำลังว่าคาถาแล้วเคลื่อนกายอย่างเร็ว หลบยิ่งยศออกไปตั้งหลัก พูดทั้งที่เหนื่อยหอบ

“ไอ้ยิ่ง...หยุดทำชั่วเสียที เป็นคน ถ้าทำแต่ชั่วก็เสียชาติเกิด แกจำคำที่พ่อปู่สอนเราไม่ได้รึไง หา!”

“จะตายอยู่แล้ว ยังปากดี ถุย! โลกนี้มีแค่เงินแล้วก็อำนาจโว้ย แกจะโง่ก็ตามใจ แล้วสักวันฉันจะซื้อประเทศนี้ให้ดู! ฮ่ะๆๆๆ”

จากนั้น ยิ่งยศแบมือคว่ำลงที่พื้น ผงดินลอยตามขึ้นมาที่มือ พอเขาหงายมือว่าคาถา ผงดินก็กลายเป็นไฟ เพียงเขาสะบัดมือ เปลวไฟก็พุ่งเข้าปะทะร่างของหาญ ไฟลุกไหม้หาญไปทั้งตัว

แต่ขณะที่ยิ่งยศกำลังดูอย่างสะใจนั่นเอง เขาก็เอะใจเมื่อเปลวไฟที่ไหม้หาญอยู่ ถูกหาญว่าคาถาจนเสื้อที่ลุกไฟปริฉีกเผยให้เห็นยันต์เสือเผ่นของหาญเรืองแสงสีฟ้า เป็นรูปเสือคำราม แล้วกระโจนจากกองไฟ ตีลังกาพุ่งใส่ยิ่งยศอย่างดุร้าย ยิ่งยศตั้งตัวไม่ทัน กระเด็นไปไม่เป็นท่า

“หยุดเสียทีไอ้ยิ่ง หยุดซะที!” หาญเดินเข้าหายิ่งยศที่ยังนั่งจุกอยู่

พริบตานั้น ยิ่งยศลุกพรวดขึ้น ปลุกหนุมาน เกิดแสงสีแดงขึ้น ร่างเรืองแสงสีแดงกลายเป็นเปลวเพลิงระอุจนร่างยิ่งยศสลายไป เหลือแต่ร่างหนุมานพุ่งตรงเข้าเล่นงานหาญ

กลายเป็นหนุมานสู้กับเสือ ต่างก็ดุดัน ว่องไว จังหวะหนึ่ง หาญเงื้อมือจะซัดยิ่งยศที่เพลี่ยงพล้ำ...

ooooooo

ในโกดัง...

เพชรต่อสู้กับดามพ์ เพชรถูกต่อยจนหน้าหัน พอพลิกหน้ากลับมาอีกที เขาถามดามพ์อย่างเจ็บปวดว่า

“ทำไมพี่ต้องชั่วแบบนี้ด้วย”

“อิจฉาที่ฉันได้คุณดาเป็นเมียรึไง ฮ่ะๆๆๆ” ดามพ์หัวเราะเยาะเย้ย

เพชรสุดที่จะทนได้ พุ่งเข้าต่อย ดามพ์หยิบมีดพกออกมาแทงเข้าที่ท้องเพชรทันที พริบตานั้น ยันต์เก้ายอดของเพชรเรืองแสงขึ้น เพชรไม่สะดุ้งสะเทือนเพราะแทงไม่เข้า เพชรต่อยเสยคางดามพ์หงายไป บอกว่า

“นี่สำหรับที่แกทำกับคุณดา!”

เพชรว่าคาถาธนูมือ หมัดของเพชรเรืองแสงขึ้น เขาตามไปซัดดามพ์อีกหมัดเต็มๆ จนดามพ์กระดอนไปติดผนังรูดลงไปจุก

“หมัดนี้สำหรับพ่อแม่กระเต็น!”

ดามพ์แข็งใจว่าคาถา ปรากฏภูตผีลอยมาผนึกร่างดามพ์ ตาเขาเปลี่ยนเป็นสีดำทั้งหมด แสยะยิ้มแล้วเคลื่อนตัวอย่างเร็วไปหยิบชะแลงขึ้นมา โดดตัวลอยขึ้นไปอยู่บนลังไม้ที่กองซ้อนกันจนสูง แล้วขว้างชะแลงพุ่งใส่เพชร

เพชรหลับตาว่าคาถาปัดอาวุธยกมือขึ้นในท่าปัด ชะแลงที่พุ่งมาเปลี่ยนทิศทางทันที หันกลับพุ่งเข้าใส่ดามพ์จนเขาเซหลบ เพชรไม่รอท่าวิ่งแท็กตัวขึ้นบนลังไม้ ชาร์จดามพ์ทันที พลางตะโกนก้อง

“นี่สำหรับจ่าเฉย และพวกอาจารย์ของฉัน!”

เพชรใช้แม่ไม้มวยไทยเล่นงานดามพ์อย่างเท่ จนสุดท้ายดามพ์กระอักเลือดร่วงลงที่พื้น เพชรตามมาบอกอย่างเยาะหยันว่า

“เหนียวยังไงก็ช้ำในได้ พี่ดามพ์” แล้วส่งท้ายด้วยการเตะปากดามพ์อีกป้าบจนสลบก่อนยั้งมือ

ooooooo

ที่ประตูทางเข้าท่าเรือ กระเต็นกับเกศินีมาซุ่มดูอยู่ แต่มองไม่เห็นใคร กระเต็นพึมพำใจคอไม่ดีว่า

“ทำไมถึงไม่มีใคร รึว่า...พวกหมวดเพชรกำลัง...” กระเต็นฉุกคิดชักปืนออกมาเตือนเกศินีให้ระวังตัวด้วยแล้วสองหญิงก็เล็ดลอดเข้าประตูท่าเรือไป

ที่มุมหนึ่งในท่าเรือ หาญถูกยิ่งยศพุ่งจากมุมสูง เข้าชาร์จจนหาญกระอักเลือด ยิ่งยศมองหาญพูดอย่างสมเพช

“ฝีมือแกด้อยไปมาก คงยังช้ำในอยู่สินะ ถึงวันตายของแกซะที” สิ้นเสียงยิ่งยศก็เข้าขย้ำคอหอยหาญแน่น เห็นหาญหายใจไม่ออก ก็บีบแน่นเข้า หมายให้ตายคามือ

“หยุดนะ!” เสียงเพชรกร้าว “ปล่อยพ่อเดี๋ยวนี้นะ ผู้การยิ่งยศ”

ยิ่งยศหันมอง เห็นเพชรแข็งกร้าวเอาจริง ก็ยิ่งโมโห ตวาดถาม

“แกเรียกฉันว่า ผู้การยิ่งยศงั้นเหรอ ดี! ดี! ดีมาก!” แล้วยิ่งยศก็ยิ่งขย้ำคอหาญแน่นเข้าอีก ลากหาญด้วยแรงมหาศาลหิ้วยืนขึ้นทั้งที่บีบคออยู่

เพชรว่าคาถายันต์เก้ายอด ที่หลังเขาเรืองแสงขึ้น ที่หมัดก็เรืองแสงจ้า พริบตานั้น เพชรจะเหวี่ยงหมัดออกไป แต่แล้วลังเล หยุดแค่นั้น

“พ่อแกสอนคาถาอะไรบ้างล่ะ ฮ่ะๆๆ ยังไงแกก็ทำฉันไม่ลงหรอก ไอ้เพชร”

“ผมขอร้อง ปล่อยพ่อหาญ แล้วมอบตัวเสีย อย่าทำความชั่วอีกเลย” เสียงเพชรอ่อนลง

แต่ยิ่งยศไม่สนใจ ยังคงบีบคอหาญ พูดเย้ย “เห็นไหม ยังไงลูกแกก็ไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก”

เป็นจังหวะที่กระเต็นกับเกศินีวิ่งเข้ามาเห็นเพชร กระเต็นร้องบอกว่า “หมวดเพชรอยู่นั่นค่ะคุณนาย”

เกศินีเองก็เห็นยิ่งยศ หาญ และเพชร เห็นหาญกำลังถูกบีบคอ เธอตะโกนสุดเสียง “ไม่นะ...” แล้ววิ่งออกไปทันที กระเต็นตกใจเรียกไว้ไม่ทัน

ยิ่งยศทิ้งหาญทั้งยืน หาญล้มลงสำลักอากาศรีบฮุบหายใจ ยิ่งยศไม่สนใจ แต่หันไปเยาะเย้ยเพชรว่า

“ใจอ่อนจริงนะ ไอ้ลูกพ่อ...จะทำการใหญ่ ใจมันต้องเหี้ยมอย่างฉันนี่” พูดแล้วหยิบมีดหมอออกมา ว่าคาถา ตาจ้องเพชรเขม็งแล้วขว้างออกไป

วินาทีนั้นเอง เกศินีวิ่งมาถึงเธอเอาตัวเข้าบังเพชรถูกมีดหมอปักเข้ากลางอกเต็มๆ ปืนในมือที่ถือมาร่วงลงพื้นทันที เพชรตะลึงอึ้ง ร้องตะโกนสุดเสียง

“แม่...แม่...”

ยิ่งยศเองก็ตะลึงเมื่อเห็นคนที่รักจนหมดหัวใจกำลังจะตายไปต่อหน้าเพราะตน ยืนอึ้งอยู่อย่างนั้น

กระเต็นวิ่งมาถึงพอดี ร้องเรียกสุดเสียง “คุณนาย...” หาญพุ่งเข้าไปกอดเกศินีไว้ พร่ำเรียกไม่ขาดปาก แต่เกศินีกระอักเลือดอย่างหนัก หาญไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น อุ้มร่างเกศินีไปอีกมุมหนึ่งที่ริมตลิ่ง

ยิ่งยศได้แต่ยืนมอง ทั้งเสียใจ ทั้งแค้นใจระคนกัน

ooooooo

หาญวางร่างเกศินีลง เพชรเข้ามาช่วยรับศีรษะแม่ไว้ กระเต็นวิ่งเข้ามาอย่างไม่หายตระหนก

หาญดึงมีดหมอออกจากตัวเกศินี แล้วรีบเอามือทาบที่แผล ว่าคาถาสมานแผลเร่งทำเวลาเต็มที่ มือเขาสั่น แต่ก็พยายามรวบรวมสมาธิ จนกระทั่งที่แผลเรืองแสงขึ้น หาญจึงเลื่อนมือออก

แต่แผลไม่สมานเพราะพลังของเขาไม่พอ เขาพยายามเรียกเกศินีบอกว่าพลังตนไม่พอ ขอให้แข็งใจเอาไว้

“ถึงเวลาของเกศแล้ว เกศ...ฝากลูก...ด้วย...พี่หาญ...” สิ้นคำสั่งเสีย เธอก็สิ้นใจ

หาญกอดร่างเกศินีไว้ ร้องไห้คร่ำครวญอย่างทำใจไม่ได้

“เกศ...ไม่นะเกศ...ไม่...”

เพชรก้มหน้าร้องไห้ กำหมัดทุบดินอย่างคับแค้นใจ

ส่วนกระเต็นมองภาพตรงหน้าอย่างแค้นแทนเพชร หยิบมีดหมอวิ่งไปทางยิ่งยศทันที ไปถึงยิ่งยศยังยืนอยู่ กระเต็นพุ่งเข้าจะแทง ด่าลั่น

“ไอ้เลว! อย่าอยู่เลย!”

ยิ่งยศหลบ จับแขนกระเต็นบิดจนมีดหมอหลุดมือ แล้วเหวี่ยงกระเต็นกระเด็นไป เพชรเห็นดังนั้นรีบไปประคองกระเต็นขึ้นมา กระเต็นกระอักเลือดออกมาเป็นลิ่ม แต่เธอก็ยังส่ายหน้าบอกเพชรว่าไม่เป็นไร

เพชรวางกระเต็นลง วิ่งเข้าไปต่อว่ายิ่งยศอย่างรุนแรง

“ขนาดเด็กผู้หญิงก็ยังไม่เว้น ทำไม...ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย คุณรู้ไหมว่าคุณทำอะไรลงไป”

“แกว่าเพราะฉันงั้นเหรอ เพราะไอ้หาญต่างหาก ถ้ามันไม่กลับเข้ามาในชีวิตเรา เรื่องมันก็ไม่เป็นแบบนี้”

“ถึงขนาดนี้ ยังไม่สำนึกอีกเหรอ ทุกอย่างมันเป็นเพราะคุณ เพราะความโลภ ความเห็นแก่ตัวของคุณต่างหาก!”

“ไอ้เพชร!!”

ยิ่งยศอ้าปากปล่อยผีพุ่งเข้ากระแทกเพชร ยันต์เก้ายอดของเพชรเรืองแสงวาบขึ้น ป้องกันเพชรไว้ได้ ผีพุ่งเข้าชนยันต์ก็แตกกระจายร้องโหยหวน บ้างกรีดร้องเสียงแหลม

แม้เพชรจะไม่เป็นอะไร แต่ด้วยแรงมหาศาลที่พุ่งชน ทำให้เขากระเด็นไปไกล กระเต็นรีบถลาไปประคองเพชรที่นั่งจุกอยู่ เพชรพยายามลุกขึ้นยืน หาญวิ่งเข้ามาอย่างบ้าเลือด แผดเสียงลั่น

“ไอ้ยิ่งยศ ไอ้สารเลว!”

หาญปลุกเสือเผ่นอีกครั้ง ยิ่งยศที่แค้นไม่น้อยกว่ากัน ปลุกหนุมาน ทั้งเสือและหนุมานทะยานขึ้นไปสู้กันบนฟ้า เสียงสะเทือนเลื่อนลั่น

เพ้นท์เสื้อขาย( ้hands made shirt )Pages

Tuesday, October 18, 2011

เรื่องย่อ เสือสั่งฟ้า ตอน18ละครช่อง7

No comments:

Post a Comment